Superfan Chris Brion zag Arno liefst 480 keer aan het werk: “Elk concert was unieke belevenis”

Piet De Ville
Piet De Ville Medewerker KW

Ook voor Chris Brion uit Zwankendamme kwam het overlijden van Arno hard aan. De man kent de Oostendse zanger al van in 1973 en woonde zo’n 480 optredens bij. “Als Arno ergens drie avonden na elkaar optrad, ging ik ook drie keer kijken”, zegt Chris. “Het was mijn grote droom om hem nog eens hier te krijgen voor een van mijn huiskamerconcerten.”

Een groot portret van de zanger frontaal in de woonkamer maakt het meteen duidelijk: hier woont een grote fan van Arno, het op 23 april overleden Oostendse muzikale genie. We zijn thuis bij Chris Brion (62) in Zwankendamme.

“Ik denk dat ik nauwelijks 16 jaar oud was, dat moet in 1973 geweest zijn, toen ik voor het eerst contact had met Arno. Mijn oom woonde in Blankenberge en toen ik daar op bezoek ging, trok ik ook wel eens naar De Bistro, een bruine kroeg waar veel toffe muziek werd gedraaid. Arno en zijn kompaan Paul Couter draaiden er plaatjes”, vertelt Chris. “Zo raakte ik met hen in gesprek en volgde ik ook hun optredens Met de toenmalige band Freckleface traden ze toen vaak op in café Tunnel, ook in Blankenberge. Dat was dus nog voor de tijd van Tjens Couter. Hun sound vond ik echt magisch. In die tijd leunde die nog meer aan bij de bluesmuziek. Mijn leeftijdsgenoten luisterden in die tijd naar de glamrock van Mud en The Sweet maar daar vond ik niets aan.”

Chris Brion, die zes jaar café The Kavijaks in Zwankendamme uitbaatte en voorheen een voedingszaak runde en Zuid-Afrikaanse wijn importeerde, bleef Arno en zijn muzikale projecten al die jaren van heel nabij opvolgen. Dus na Freckleface ook nog Tjens Couter, TC Matic, Charles et les Lulus en zijn solo-werk als ‘Arno’.

Tijdens de Radio 1-sessie met Arno begin dit jaar heb ik gehuild als een kind

Boekingsagent

“Ik ben ook enkele jaren boekingsagent geweest voor Paul Couter, toen hij al niet meer samen speelde met Arno. Zo weet ik nog goed dat de toetsenist van Arno, Serge Feys, me in in naam van Arno contacteerde om te vragen of ik Paul Couter wilde overtuigen om nog eens samen te spelen voor de Radio 1-sessies, in 2008 was dat. Paul had daar eerst geen zin meer in maar ik kon hem toch overtuigen”, vertelt Chris. “En daar waren ze ook bij Radio 1 heel erg tevreden mee want producer Jan Sprengers van Radio 1 zorgde er jaren later nog voor dat ik aanwezig kon zijn bij de Radio 1-sessies met Arno begin dit jaar, toen hij dus al ernstig ziek was. Daarvoor waren er zo’n dertienduizend aanvragen maar er was maar plaats voor een zestigtal mensen. Daar was ik eigenlijk niet bij, maar uit erkentelijkheid kreeg ik dan toch een plaatsje. Dat optreden was prachtig maar voor mij vooral toch erg emotioneel geladen. Het werd me te veel en ik heb gehuild als een kind.”

Aan dat concert gingen vele tientallen, zelfs honderden andere concerten die Chris bijwoonde vooraf. “Ik kom aan zo’n 480 concerten van hem. Daarvoor trok ik vaak naar Frankrijk. Ik had er geen probleem mee om naar Parijs te rijden voor een concert van hem en nog dezelfde avond terug te rijden. En als hij ergens drie avonden na elkaar optrad, ging ik gewoon drie keer kijken. Een concert van hem is nooit helemaal hetzelfde, het is steeds een nieuwe beleving”, weet Chris. “Ik speelde trouwens ook mee in de videoclip van het nummer Black Dog Day, een opmerkelijke clip waarbij we naar door Arno in het rond gesmeten frikandellen moesten happen.” (lacht)

Drank en drugs

“En ook belangrijk: Arno is altijd op en top professioneel geweest. Veel mensen denken dat hij zich vaak te goed deed aan drank en drugs maar ik weet heel goed dat dit niet klopt. Zeker tijdens tournees was hij erg voorzichtig. Anders hou je dat niet vol. Hij voerde een show op als hij in het publiek verscheen en cultiveerde dat imago van sex, drugs en rock’n roll wel een beetje. Maar geloof me: hij wist altijd perfect waar hij mee bezig was.”

Er is een iets waar Chris spijt van heeft. “Ik organiseer regelmatig huiskamerconcertjes. Zo zijn onder meer Roland en Stef Kamil Carlens hier al geweest. Ik had dolgraag een concertje gedaan met Arno, maar de timing zat slecht. Corona, zijn ziekte… Daar heb ik wel spijt van maar ik koester de mooiste herinneringen.”