Ibe Verbeke heeft passie voor muziek: “Mijn teksten zijn stuk persoonlijker geworden”

Ibe Verbeke (24) bracht onder muzikale alter ego Fly al in 2020 zijn eerste plaat ‘Prequel’ uit, begin 2025 hoopt hij naar buiten te komen met de opvolger. Ondertussen amuseert hij zich als muzikant bij A Boy Called French Town en producer voor de nieuwe single van Kartje Kilo.

Met ‘Nazareth’ liet Kartje Kilo vorige week donderdag een vijfde single op de wereld los. Net zoals bij de drie vorige singles zat Ibe Verbeke mee achter de knoppen als producer. “Ik leerde Kartje Kilo kennen in het college, waar Johan Feys (die samen met Wouter Sinaeve Kartje Kilo vormt, red.) leerkracht is”, vertelt Ibe. “In het vijfde of het zesde middelbaar begon ik met mijn muziek naar buiten te komen en zo ben ik op Johans radar terechtgekomen. Toen ik in Kortrijk studeerde, contacteerde hij me om te zeggen dat ze met Kartje Kilo interesse hadden om eigen nummers te maken. Zo hebben we vrij snel ‘J’aime bien le camembert’ in elkaar gestoken.”

Hoe groot is jouw aandeel in die nummers?

“Het start altijd bij Johan. Hij heeft een idee, of een concept. Nu was het dus Nazareth. Hij wilde een nummer dat fijn was om te beluisteren in de auto, met eighties-invloeden. Dan hebben we vanalles geprobeerd tot we tevreden waren. Samen met Matti Archie kijk ik voor het instrumentale gedeelte. De mannen van Kartje Kilo komen met de teksten. Elk jaar maakten we zo een nieuw nummer. Ik ben heel tevreden over wat we al uitgebracht hebben, vooral als ik filmpjes zie van op Pukkelpop waarbij er een menigte staat de dansen op een nummer waar ik aan heb meegewerkt.”

Met wat ben je nu bezig?

“Met mijn soloproject ‘Fly’ ben ik volop bezig een nieuwe plaat te maken, mijn tweede album. De bedoeling is dat die begin volgend jaar uitkomt. Mijn eerste plaat ‘Prequel’ is ondertussen bijna vijf jaar oud. Toen was ik nog zwaar aan het experimenteren en wist ik nog niet wat mijn geluid was. Ik heb de indruk dat ik dat nu wel heb gevonden. Prequel was in die zin de voorloper van mijn huidige werk.”

Klinkt de nieuwe plaat van Fly dan helemaal anders?

“De eerste plaat was heel hiphop-gericht. Dat is nu een stuk breder geworden, waarbij ik experimenteer met verschillende muziekgenres. Er is veel meer zang. Het rappen zit er wel nog in, maar is meer naar de achtergrond verschoven. Ik denk dat ik gewoon gegroeid ben. Ik speel gitaar, basgitaar, ik heb gezongen in een band, keyboards gespeeld… Ik heb van alles kunnen proeven ondertussen. Het zal ook met mijn muzieksmaak te maken hebben. Toen was ik veel meer een pure hiphopliefhebber. Nu gaat dat heel breed: van heel poppy tot heel zware muziek en alles daar tussenin. Ook mijn teksten zijn stuk persoonlijker geworden.”

“Ik ben geen geboren podiumbeest, maar amuseer me wel op het podium”

Wanneer ben je gebeten geraakt door de muzikale microbe?

“Dat is een moeilijke. Het heeft er altijd in gezeten. Ik herinner mij dat ik thuiskwam van school en mijn mama zei: Ibe, je moet naar de gitaarles. Die interesse in muziek is altijd gebleven. Toen ik een jaar of dertien was, begon ik met zelf nummers te schrijven en te produceren. Eerst met een programmaatje op de oude laptop van papa beats maken, dan mezelf beginnen opnemen… Zo is dat blijven groeien. Ik heb veel gevonden op YouTube. Ik ben ook altijd tech-savvy geweest. Ik zoek graag zelf uit hoe technologie en materiaal in elkaar zit.”

Ben je ook een podiumbeest?

“Minder. De grote liefde is echt wel nummers schrijven en productie, maar performen hoort er nu eenmaal bij. Ik heb wel in bands gezeten. Zo was ik een tijdlang frontman van de band Billy. Die band bestaat wel nog, maar ik ben er deze zomer mee gestopt omdat het heel druk werd. Dankzij Billy heb ik wel geleerd om me meer te amuseren op het podium. In het begin voelde het meer een verplicht nummertje. Ik ben dus geen geboren podiumbeest, maar ik heb er wel meer en meer zin in gekregen. Ik heb alleszins veel goesting om de nieuwe plaat van Fly live te spelen. Vroeger was het met een dj, maar nu wil ik dat met een band doen.”

Hoe ambitieus ben je?

“Ik ben echt wel overtuigd van mijn product. Ik denk dat de plaat die ik nu aan het maken ben heel goed zal zijn en ik hoop dat ik ermee op mooie podia kan spelen. Festival Dranouter volgende zomer is de droom, al zou dat heel snel zijn. Mocht ik hier in Ieper in de concertzaal van het JOC kunnen spelen, zou ik al heel content zijn.”

Ben je een trotse Ieperling?

“Absoluut. Ik woon hier heel graag. Ik vind dat een heel gezellige stad. In de zomer zijn er altijd toffe dingen te doen. Ik heb hier ook veel vrienden. Ieper is misschien wel aan de kleine kant om een muzikale carrière te lanceren, maar er zijn zeker goeie en toffe Ieperse muzikanten. We hebben een prachtige concertzaal bij het JOC, maar die wordt heel weinig gebruikt om echt optredens te geven.”

Zou je overwegen om uit Ieper te vertrekken?

“Ik ben ondertussen al half gehuisvest in Kortrijk omdat mijn vriendin van daar is. Ik heb daar ook gestudeerd. Twee van de drie bands waar ik in gespeeld heb, kwamen van Kortrijk. Dat is wel een grote muziekstad. Daar zal het ook wel gemakkelijker zijn om iets van de grond te krijgen. De kans dat ik ooit naar Kortrijk verhuis, zit er wel in, maar het zou zeker met pijn in het hart zijn, mocht ik uit Ieper vertrekken.”