Op zaterdag 3 december 2022 werd Dominique Santens in het gemeentehuis gehuldigd omdat hij al 25 jaar voorzitter is van het Blaasorkest Alpenroos. Nu mocht hij in De Cultuurfabriek ook nog de Cultuurtrofee in ontvangst nemen.
Dominique (49) is de enige zoon van Michel en wijlen Rita Santens-Wyseur. Hij groeide op in de Hinnebilkstraat en woont nu – samen met zijn man Philippe Khazzaka – in Wetteren. In 1981 begon Dominique notenleer te studeren in de plaatselijke Muziekacademie. Eén jaar later volgde hij klarinet bij Guido Debel, later bij Bernard Buyse en ook nog bij Rik Bossuyt.Momenteel speelt hij ook Vlaamse en Schotse doedelzak.
“Eind september/begin oktober 1997 werd Dominique voorzitter in opvolging van Antoon Vanmeenen, die aan hem die vraag stelde tijdens een verbroederingsweekend in Hüllhorst. “Ik gaf mijn zegen voor drie jaar, maar het zijn er uiteindelijk al heel wat meer geworden”, lacht Dominique. “In het begin was het inwerken, en iedereen ook goed leren kennen.Leiding geven kwam ook tamelijk snel. De equipe van mensen waar ik mee kon werken, veranderde geleidelijk aan en ik groeide zelf ook in wat ik deed. In mijn beginperiode gebeurde bijna alles van communicatie per brief, nu zijn we constant in contact via Whatsapp of Messenger.Het tempo waarmee er moet worden gewerkt is dan ook versneld.In mijn beginjaren was het normaal dat je tijd had om te overleggen en aanvaardde iedereen dat beslissingen of acties maanden konden duren, nu moet het echt veel sneller.Het voordeel is wel dat je nu iedereen ook rapper in het bad mee kan nemen en samen kan overleggen.”
Mayonaise die plakt
Dominique is er trots op dat de vereniging goed aan elkaar hangt en dat heel veel oud-leden Alpenroos ook nog een heel warm hart toedragen.“Het is een soort mayonaise die plakt als je eenmaal lid bent of bent geweest.Ik heb het meest genoten van momenten waarop ik zie dat we met de groep samen iets beleefd hebben en ik de tevredenheid op hun gezichten zie. Daarnaast is het ook fantastisch als je het resultaat ziet van het organiseren van bijvoorbeeld een grote viering zoals 50 jaar Alpenroos. Je krijgt méér dan 750 man in een zaal samen om naar Vlado Kumpan te komen zien, je ziet iedereen uit de bol gaat en je beseft : ik heb dat hier kunnen organiseren.Ook voelt het super als je mensen uit verbroederingsgemeenten of vrienden van Alpenroos na jaren terugziet en zij je hartelijk begroeten.”
Dominique maakte ook moeilijke momenten mee. “Mensen uit de groep verliezen door een overlijden – zoals onze erevoorzitter Antoon Vanmeenen op 4 december 2022 -, maar zeker ook wanneer je ziet dat sommigen afhaken omwille van een meningsverschil tussen enkele leden of het bestuur.Soms moet je ook beslissingen nemen waarvan je weet dat niet iedereen erachter zal staan en dat er gevaar is dat er mensen zullen afhaken.Het doet dan pijn dat je niet al je ‘schapen’ kan houden”, bekent Dominique.
“Ik kan die laatste gevallen op één hand tellen, maar toch zijn dat wonden die me bij blijven.Ik mis sommigen nog altijd; ook al zijn ze er al meer dan 10 jaar niet meer bij.Als je er dan in slaagt om ze, ook al is het jaren later, opnieuw te laten aansluiten bij de groep dan doet dat nog meer deugd. Het is ook soms moeilijk te schipperen tussen muzikant en voorzitter zijn.De laatste jaren leerde ik dat ik ook mezelf als muzikant niet mag wegcijferen en dat een goede muzikant zijn voor mij nog heel belangrijk is. Veel belangrijker dan een bestuursmandaat of voorzitterschap.”
Nieuwe leden welkom
En de toekomst? “In de komende vijf jaren moeten we de gaten in de pupiters die geslagen zijn of zullen komen door natuurlijke afvloeiing (corona was hier geen goede periode voor) opvullen.Geïnteresseerde muzikanten zijn meer dan welkom.Zowat op alle pupiters zal er nieuw bloed nodig zijn. Een reis organiseren – zoals vorig jaar de Moezelreis – moet ook verder mogelijk zijn. Dan is er ook nog de overschakeling naar de digitale wereld : papieren partituren zullen op een moment vervangen worden door tablets.We maken ons daar best klaar voor.”
Denkt Dominique al aan stoppen als voorzitter? “Het is goed om een gezonde twijfel te hebben of je nog wel de juiste man op die plaats bent. En die twijfel is er minstens één keer per jaar.Het kwam al voor dat ik er zelf echt genoeg van had.Als voorzitter ben je namelijk altijd de persoon die de wind vangt.Maar dan zeg ik toch: kijk, ik heb me minstens geëngageerd tot het volgende evenement en ik wil de vereniging niet in de steek laten”, stipt Dominique aan. “Op karakter ga ik dan minstens door tot waar ik beloofde.Ondertussen heb ik dan ook tijd om met mensen uit het orkest – waar ik een vertrouwensband mee heb – te praten en af te checken wat ik het beste doe.Tot nu toe konden ze me altijd overtuigen nog een tijdje te blijven.Het is ook goed om weten dat mocht ik toch willen stoppen als voorzitter, er opvolging zal zijn.Vooruitzien ook in die zin, is ook een taak van een voorzitter.Het leven kan namelijk grillig zijn, je weet nooit wat er op je pad komt.”
Dominique ontving de Cultuurtrofee. “Ik geniet van de erkentelijkheid van zovelen, ook buiten het orkest zelf.Ik was al door het orkest vorig jaar in december in de bloemetjes gezet. Maar die nominatie nu had ik niet verwacht. Het feit dat je dan nog wint met een orkest dat niet echt mainstream muziek maakt en men je nadien toch wel talrijk komt zeggen dat het echt welverdiend is voor al die jaren inzet: dat voelt ongelofelijk goed en warm aan. Dit is ook een mooie erkenning voor Alpenroos zelf.Om het met een klassieker van Corry Konings te zeggen: de erkenning voor Alpenroos en mij geeft me ‘een heel apart gevoel vanbinnen’.”
Alpenroos in concert op vrijdag 10 en zaterdag 11 maart om 20 uur in de Cultuurfabriek in de Kortrijkstraat 4. Toegangskaarten kosten 10 euro in voorverkoop en 12 euro aan de deur. Info en boeking: 051 20 39 99 of info@alpenroos.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
