Drie Marva’s werden er de voorbije tien jaar nog geboren in West-Vlaanderen. De zangeres met die naam, die furore maakte met nummers als ‘Rode Rozen in de Sneeuw’ en ‘Oempalapapero’, blies onlangs 75 kaarsjes uit. Sinds ze in 1980 haar zangcarrière vaarwel zei, bleef het stil rond het meisje van de zee. Ze koos voor een leven in de luwte in haar Vlissegem, maar hier en daar dragen meisjes en vrouwen haar naam. Drie West-Vlaamse Marva’s getuigen.
Marva Morlion (9), Oostvleteren: “Verwijzing naar hit op mijn geboortekaartje”
Marva Morlion uit Oostvleteren is met haar negen jaar een van de jongste naamgenoten van de zangeres. Haar grootmoeder en oom waren grote fans. Op het geboortekaartje van Marva Morlion werd er zelfs verwezen naar een van haar grootste hits, Oempalapapero.
Marva Morlion is de dochter van Dorine Decoster en Frank Morlion. Ze werd geboren op 4 oktober 2008, lang nadat haar naamgenote Marva Mollet haar grootste hits had gescoord. “Het waren vooral mijn mama en mijn broer die grote fans waren van de zangeres”, vertelt mama Dorine. “Mijn broer Patrick Deschepper kende destijds alle nummers van Marva uit het hoofd. Eigenlijk waren mijn moeder en broer liefhebbers van alle Nederlandstalige schlagers, maar de platen van Marva lagen het vaakst op.”
“Ikzelf vind de muziek van Marva wel leuk, maar niet dat ik er helemaal wild van word”, zegt Dorine. “Sandra Kim en Isabelle A waren mijn idolen, maar die voornamen kom je zo vaak tegen. De naam Marva vonden wij gewoon leuk klinken. Bovendien is het een mooie alliteratie: Marva Morlion, net als de zangeres Marva Mollet.”
Als er iemand ‘Marva’ roept, dan weet ik meteen dat ze mij bedoelen
Marva zelf weet nog niet zo lang dat ze genoemd is naar de zangeres van ‘Een eiland in groen en blauw’ en ‘Niemand wil je als je ongelukkig bent’. “Ik had mijn naam eens ingevoerd op Google en kwam toen op filmpjes terecht van de zangeres”, zegt de jonge meid. “Ik ken twee liedjes van Marva: Oempalapapero en Rode rozen in de sneeuw. Maar ontmoet heb ik haar nog niet.”
De grootste hit van Marva, Oempalapapero uit het jaar 1975, vormde zelfs de inspiratie voor het geboortekaartje van Marva Ida Clara Morlion. “Het is zo’n feestelijk nummer en aangezien de geboorte van Marva voor ons natuurlijk een heuglijk moment was, vonden we dat wel een toepasselijke verwijzing”, gaat Dorine verder.
“Marva is het enige kind dat we gekregen hebben. Ik was al 37 jaar toen ik zwanger werd en 38 jaar toen ik beviel. Marva was zo klein toen ze ter wereld kwam, amper 2,5 kilo en 45 centimeter. Ze kon er blijkbaar niet vroeg genoeg bij zijn, want ze was een week te vroeg geboren. Ze moest eerst een tijdje in de couveuse.”
Marva is best wel tevreden met haar speciale voornaam. “In mijn school Klavertje Drie ben ik alleszins de enige die Marva heet”, zegt ze. “Als er iemand Marva roept, dan weet ik meteen dat ze mij bedoelen. Ook mijn klasgenootjes vinden het wel een leuke naam, al denk ik niet dat ze weten wie de zangeres is.”
Marva Vreysen (50), Bredene: “Ik zou haar graag nog eens ontmoeten”
Marva Vreysen uit Bredene is de enige van onze drie Marva’s die de zangeres al heeft ontmoet. “Het is een warme vrouw, heel oprecht en authentiek”, zegt ze. “Zodra Marva hoorde dat ik naar haar genoemd was, kwam ze me begroeten. Een superdag. Ik krijg het er nog warm van.”
Marva Vreysen is heel blij met haar unieke voornaam. Het verhaal over hoe ze die naam kreeg, is haast even uitzonderlijk als de voornaam zelf. “Ik heb na mijn geboorte twee dagen lang ‘Tamara’ geheten”, lacht ze. “Pas op het moment dat mijn vader mijn geboorte op het gemeentehuis ging aangeven, veranderde hij van gedacht. Zijn zus, een grote Marva-fan, had hem de naam ingefluisterd. Zij had een liedje ik weet niet welk op de radio gehoord op de dag van mijn geboorte. Dus eigenlijk ligt mijn tante aan de basis van mijn mooie naam.”
“Als kind vond ik het niet zo leuk om Marva te heten. Op mijn verjaardag kreeg ik dan platen of singles van haar. Terwijl ik natuurlijk liever andere dingen had gekregen. Maar nu koester ik die lp’s. Wat ik wel leuk vond, was dat iedereen mijn voornaam ‘apart’ vond. Ik was origineler dan veel klasgenootjes. En naarmate ik ouder werd, werd ik blijer en blijer met mijn naam.”
Naarmate ik ouder werd, werd ik blijer en blijer met mijn naam
“Ik ken hier in Vlaanderen maar heel weinig mensen met de naam Marva. Ik herinner mij wel dat er in het groepje Shana ook een meisje zong met de voornaam Marva. De inspiratie voor de naam van de zangeres Marva kwam uit Hongarije, heb ik gehoord. Marva’s vader was bevriend met een Hongaarse dirigent en die had ook een dochter met dezelfde naam. De betekenis is: meisje van de zee. De vrouwelijke marine in Nederland wordt trouwens ook Marva genoemd.”
Marva Vreysen deed duidelijk al heel wat opzoekingswerk over de naam. “In België zijn er niet zo veel. In Amerika wel, maar daar ligt de betekenis meestal anders dan hier. Dan gaat het vaak om meisjes die naar hun vader Marvin genoemd zijn.”
Toen ze 65 werd, werd zangeres Marva gevierd in Vlissegem. “Toen ben ik ook geweest, samen met mijn man. Ik heb dan het geluk gehad haar te mogen ontmoeten. Een hele toffe madam. Zacht, warm, charmant. Er waren daar heel veel bekende mensen, belangrijkere mensen dan ik ook. Maar zodra Marva hoorde dat ik naar haar genoemd was, liet ze alles en iedereen in de steek om me te komen begroeten. Ik krijg het er nog warm van. Een superdag. Ik weet dat ze niet graag in de belangstelling staat, maar ik zou graag nog eens een koffie met haar gaan drinken.”
Marva Geloen (50), Stavele: “Als kind vond ik mijn naam ronduit verschrikkelijk”
Marva Geloen uit Stavele wordt niet zo graag geassocieerd met de gelijknamige zangeres. “Overal waar ik kwam, vroeg men: zing eens een liedje. Mijn hele kindertijd was doorspekt met grapjes over mijn naam. Terwijl je als kind eigenlijk het liefst zo weinig mogelijk opvalt.”
Marva Geloen werd geboren op het hoogtepunt van de populariteit van de zangeres. Iedereen in Vlaanderen kende het meisje van de zee en haar liedjes. “Mijn vader en moeder hadden een afspraak: als het een meisje is, mocht mijn moeder de naam kiezen; bij een jongen, mijn vader. En mijn mama was een grote Marva-fan, dus heeft ze voor die naam gekozen. Ik heb nog twee zussen, een jongere en een oudere, maar zij heten gewoon Christa en Claudine.” Een optreden van de zangeres heeft ze nooit meegemaakt. “Mijn mama hoorde haar heel graag zingen. Maar het is niet dat ze een grote Marva-verzamelaar was. We moesten thuis bewust met geld omgaan. Geld voor optredens of een grote platencollectie was er niet.”
Vandaag vind ik de naam Marva wel mooi en eigenlijk ook een compliment
In die tijd opgroeien met de naam Marva bleek geen lachertje. “Ik vond het verschrikkelijk. Mijn hele kindertijd in Dikkebus was doorspekt met grapjes over mijn naam. Overal waar ik kwam, vroeg men: zing eens een liedje. Ik haatte het.” De zangeres is bij de jongere generaties al wat minder bekend en dus krijgt Marva het mopje al wat minder te horen. “Mijn kinderen vonden het zelfs vreemd dat er iemand van de krant kwam. Zij kennen de zangeres helemaal niet.”
Op 23 maart werd zangeres Marva 75 jaar. “Mijn vader is al overleden, maar 23 maart was ook zijn verjaardag. Blijkbaar is er toch meer dat mij en Marva bindt.” Ondertussen heeft ze ook vrede met haar unieke naam. “Achteraf begrijp ik die mensen natuurlijk wel. Het is niet dat ze me wilden kwetsen. Maar ik was het toen gewoon beu. Als volwassene sta je ook sterker in je schoenen. Nu maak ik het grapje soms zelf wanneer ik me voorstel. Hallo, ik ben Marva, maar ik ben hier niet om te zingen.”, lacht ze. “Je gaat er anders mee om als volwassene.” Een echte Marvafan is ze nooit geworden. “Vandaag vind ik de naam Marva weI mooi. En eigenlijk ook een compliment. Het was een hele goede zangeres, een talentvolle, knappe dame. Ik vermoed dat er ergere mensen zijn om naar vernoemd te worden”, knipoogt ze. “Ik ken maar twee liedjes van haar: Oempalapapero en Rode Rozen in de Sneeuw. Dat vind ik allebei echt hele mooie liedjes. Maar vraag me niet om te zingen.”
Muziek
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier