Live op tv voor 800.000 kijkers

We zijn aanbeland aan aflevering zes uit leven en werk van Dubbe. Heeft hij nog een muzikale toekomst?

Revenge 88 lijkt in 2012 op sterven na dood. In Oostende kan de groep nog een optreden op de Paulusfeesten versieren en een jaar later vraagt Serge Feys hen in De Grote Post, maar dat is het zowat. De machine sputtert en Dubbe gaat voor het schokeffect: hij belt een journalist van De Zeewacht en meldt dat Revenge 88 ermee stopt. Hij kondigt in één adem nog een afscheidstournee aan in 2014, en hoopt op een resem concertaanvragen, maar het blijft stil…

Tot april 2018, want dan verschijnt een biografie over het turbulente leven van Dubbe. Van de hand van ene Frank Vermang, jawel. Het boekje zorgt voor een golf van persaandacht en de regionale televisiezender Focus wil er zelfs een item van een kwartier aan besteden. Het zorgt voor een onverwachte hereniging. De tv-zender wil een akoestisch optreden en een interview met mij, de schrijver, én de originele gitarist van Revenge 88: Willy Willy. Allemaal tof, en het weerzien tussen Dubbe en Willy Willy is hartelijk. Maar er zijn ook, zoals gebruikelijk, strubbelingen. Behalve gitarist Misten mag de rest niet meedoen en Misten mag niet mee aan de interviewtafel. Het leidt tot interne spanningen.

Maar dus ook tot opportuniteiten. Op 2 mei 2014 opent Cinema Arno, een expo met een overzicht van de rijkgevulde carri?re van Arno. Dat gaat gepaard met een feestje voor zijn 65ste verjaardag. Met als gasten onder meer ondergetekende, Dubbe en… Marcel Vanthilt. Hij presenteert Hotel M, in de zomer van 2014 een druk bekeken liveorogramma op één en vraagt Dubbe als gast. Het productiehuis is er niet gerust in en stelt voorwaarden: Willy Willy moet meedoen, want het publiek kent hem van The Scabs. En de set moet akoestisch, luide rock & roll zien ze niet zitten.

Dubbel weerzien

Het wordt een meevaller. Ook zangeres Dani Klein is te gast en het wordt voor haar een dubbel weerzien met Willy Willy en Dubbe, die ze twintig jaar niet zag. “Tegenover mij was ze gewoon het spontane meisje dat ze altijd geweest was. En dat terwijl ze wereldberoemd geworden was”, zegt Dubbe hierover. “Dani werd naar de opnames gebracht met een limousine, Willy met een golfkarretje… en ik kwam te voet.”

De uitzending haalt ruim 800.000 kijkers en zorgt voor vernieuwde belangstelling. Starman Records wil een cd uitbrengen met daarop de beste nummers van Stagebeast, Revenge 88 en Moonlight Crow, maar stelt twee voorwaarden: Willy Willy moet weer meedoen, zowel op het album als live, en ze willen eerst een demo om te zien hoe Revenge 88 zou klinken. Het opnemen van de demo duurt echter erg lang. Tegen dat die klaar is, is de belangstelling alweer gaan liggen en zitten ze zonder platendeal en zonder boekingskantoor.

Danseressen

Ondertussen blijft de band wel hier en daar optreden. De Paulusfeesten vraagt hen in 2015 als’top of the bill op het hoofdplein. De verwachtingen zijn hooggespannen en Dubbe wil indruk maken. “Ik had een hoop gastmuzikanten uitgenodigd en twee schaarsgeklede danseressen. Niet iedereen in de groep was daar even blij mee, ze vonden dat showaspect minder belangrijk. Maar ik heb mijn gedacht doorgedrukt en ik vind nog steeds dat ik gelijk had. Het was een rock & rollcircus en daar heb ik van genoten. Arno stond tussen het publiek en hij kwam me feliciteren”, zegt Dubbe.

De spanningen lopen verder op en Dubbe wil gitarist Pascal vervangen, tot ongenoegen van zijn andere bandleden/vrienden Misten en Luc. Er volgt nog een aantal optredens, maar de klad zit er. Na een lange periode van relatieve soberheid laat Dubbe de drank weer rijkelijk vloeien. Is het definitief over en uit voor Revenge 88. Of toch niet…?