Van april tot november 2026 heeft in Venetië de 61ste internationale kunsttentoonstelling Biennale Arte plaats. Voor de invulling van het Belgisch paviljoen selecteerde een jury drie kandidaat-duo’s. Een van die duo’s bestaat uit Miet Warlop, de uit Torhout afkomstige kunstenares, en curator Caroline Dumalin. Voor Miet is de selectie een hele eer. De Biënnale van Venetië is een artistiek topevenement.
De drie duo’s dienen hun voorstel mondeling aan de jury toe te lichten. Die jury, bestaande uit acht experts, zal een keuze maken en het uitverkoren duo voordragen aan de minister van Cultuur. Die beslist finaal wie het Belgisch paviljoen mag invullen. De twee andere duo’s zijn enerzijds Kasper Bosmans en Samuel Saelemakers en anderzijds Hana Miletic en Helena Kritis.
“We kennen elkaar en gunnen het elkaar heel hard om uitverkoren te worden”, zegt Miet. “Ik draag totaal geen afgunst in mij. Er kan uiteindelijk maar één duo de opdracht uitvoeren. Wie het ook wordt, het is belangrijk te tonen wat ons land te bieden heeft”
Overal in de wereld
Miet (46) is de dochter van Paul Warlop (73) en Leen Denoulet (74), die beiden nog altijd in Torhout wonen. Ze is vooral bekend van haar podiumwerk. Met haar meest recente voorstelling One Song deed ze de voorbije jaren zowat alle hoeken van de wereld aan, doorgaans grote steden zoals Berlijn, New York, Montreal, Rome, Taipei en Melbourne. En, minder groot maar heel mooi: Venetië, een plaats die haar na aan het hart ligt.
In One Song betreden twaalf performers, onder wie de uit Torhout afkomstige actrice Karin Tanghe, de scène voor een betoverende opvoering over afscheid, leven en dood, hoop en wederopstanding. De performers gaan samen tot het uiterste: met gezongen tekst, beelden en voorwerpen, zuurstof en zweet. One Song barst van de dynamiek en werd overal op staande ovaties onthaald.
“We spelen One Song in 2025 tegen een lagere frequentie dan tot nu toe”, vertelt Miet. “Zeker niet meer elk weekend. Ik concentreer me momenteel op mijn nieuwe creatie Delirium. Met een groep van elf zijn we daar druk mee bezig. De première van de nieuwe voorstelling is voorzien op zondag 18 mei tijdens het Kunstenfestivaldesarts in Brussel.”
Graag een vrouw
Miet is vol vertrouwen omdat ze voor de kandidatuur om het Belgisch paviljoen in te vullen, curator Caroline Dumalin aan haar zijde heeft. “Ik geloof heel sterk in de wijze waarop Caroline in haar werk en haar organisatie Morpho staat”, zegt ze. “Beiden besteden we veel aandacht aan hoe een idee tot stand komt, in welke context en omgeving, en hoe het zo universeel mogelijk naar de mens kan vloeien. We vullen elkaar dus perfect aan en hopen de jury te kunnen overtuigen van ons concept. Daar werken we hard aan. We willen het inhoudelijke luik in een realistisch kader gieten dat zeven maanden overeind blijft. Vóór de presentatie aan de jury wil en kan ik daarover echter nog niets verklappen.”
“Het is fantastisch dat we tot de drie geselecteerde duo’s behoren. Het zou heel chic en uitdagend zijn om deze opdracht te mogen uitvoeren: beeldend werk maken dat voor veel mensen een betekenis krijgt. Ik vind Venetië een opwindende, inspirerende plek.”
“Ik zou het, volledig los van mezelf, heel fijn vinden dat de invulling van het Belgisch paviljoen aan een vrouwelijke kunstenaar toegewezen wordt.”
Geregeld naar Torhout
“Of ik deze selectie verwacht had? Neen, totaal niet. Eerlijk? Ik ben geschrokken dat ik hiervoor uitgepikt werd. Maar ik ben er des te blijer om. Het is een uitgelezen moment om mijn beeldend werk naar voor te schuiven. Met mijn podiumwerk heb ik al in Venetië gestaan, maar met mijn beeldend werk nog niet. Het zou prachtig zijn, mocht dit nu gebeuren en ik die twee contexten binnen mijn praktijk zou kunnen verenigen. En dan nog in naam van België! Dat de jury aan mij gedacht heeft, is een opsteker. Het is fijn om te weten dat mijn artistieke creaties opgemerkt worden. Het is een bevestiging van wat ik als kunstenaar doe. Ondanks het succes blijft de podiumwereld een weinig winstgevende bezigheid en moet je het dus vooral heel zinvol houden. Breder dan jezelf, zodat het kan blijven bestaan.”
Of Miet nog vaak naar haar roots in Torhout terugkeert? “Van zodra ik niet met een voorstelling op tournee ben, probeer ik Torhout aan te doen. Gemiddeld toch wel een keer per maand of in drukke perioden een keer om de twee maanden. Ik heb er nog diverse vrienden. En mijn ouders wonen er, net als mijn broer Korneel. Mijn familie is me dierbaar.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
