Günther Lesage: “Eindelijk getrouwd met de vrouw van mijn leven”

Zondag pakt Eén uit met een kerstspecial van Eigen Kweek. Wij polsten al eens bij de cast hoe zij de feestdagen beleven en wat ze graag onder de wietplant… euh, kerstboom zien liggen.

Het opmerkelijkste in 2016?

“Op politiek vlak zijn dat de aanslagen. Ik had net mijn kinderen naar school gebracht. Die hele dag volg je het nieuws en is dat ronduit shockerend. Koen De Graeve en ik spelen momenteel een stuk over geloofsfundamentalisme en wat in principe eigenlijk een heel complex kluwen is voor de man in de straat. In onze voorstelling zijn we op zoek gegaan naar de oorzaken daarvan. Op persoonlijk vlak ben ik eindelijk getrouwd met de vrouw van mijn leven. We zijn vijftien jaar samen en hebben vier kinderen, waarvan twee uit een vorige relatie. Het was een fantastisch feest en de kinderen vonden het ook super om mee te maken. Op werkvlak hebben we met het theatergezelschap Lazarus onze intrek genomen in theaterhuis ‘t Arsenaal in Mechelen, om de komende jaren de artistieke leiding op ons te nemen. Grappig om mensen als Jaak Van Assche en Tuur De Weert daar tegen het lijf te lopen, waar je als kind bewonderend naar zat te kijken. Dat is alsof je als jonge voetballer plots tussen je grote idolen aan het shotten bent.”

Welke cd, boek, film, serie of theaterstuk is je bijgebleven?

“Ik verslind tv-reeksen. Aan Breaking Bad kon niets toppen, dus heb ik ook Better Call Saul gevolgd. En wat ook een fantastische reeks is: Bloodline. Dat was er eentje op aanraden van Adriaan Van den Hoof. Zo goed gespeeld en gedraaid… De traagheid die het uitstraalt, is geweldig. Als televisiemakers zouden we ons hier al zorgen maken dat de kijker afhaakt. Het is nog maar eens het bewijs dat je met traagheid ongelooflijk schone cinema kunt maken. Qua boeken heb ik me zo’n drie keer door Dostojevski geworsteld voor een theaterstuk. Het boek van journalist Douglas Deconinck, over twee broers die onterecht in de gevangenis zaten, heeft me wel enorm aangegrepen. Qua theater was ik onder de indruk van Plastiek, twee eenakters van Stan, over de problemen tussen een welgesteld gezin en hun moslima kuisvrouw. Buka met Tom Vermeir en Dominique Van Malder vond ik grappig, schrijnend, vettig, vuil en onwaarschijnlijk sterk.”

Hoe vier je kerst en eindejaar?

“Meestal verdeeld over drie dagen. Mijn vrouw heeft een vrij grote familie, dus als die allemaal samenkomen, moet dat in een voetbalkantine gebeuren. Kerstavond vieren we afwisselend bij ons ofwel bij de zus van mijn vrouw. De 23ste of de 26ste vieren we bij mijn ouders in Ardooie, in familieverband. Oudejaar vieren we al eens in het buitenland, maar meestal met vrienden gezellig thuis.”

Memorabel eindejaarsfeest?

“Als kind vierden we kerst afwisselend bij ons thuis, dan eens bij de zus van mijn moeder. Ik stam af van de generatie die nog met een winkeltje of Lego speelde in plaats van een iPad, dus dat vond ik het leukste: gaan spelen bij de neefjes en nichtjes.”

Wat mag er onder de kerstboom liggen?

“We geven vooral iets aan de kinderen en schenken geld aan goede doelen. Maar als ik echt iets moest kiezen? (denkt lang na) Het shirt van Club Brugge-speler en 49er Raoul Lambert. Mijn nonkel nam mij als kind mee naar Club en sindsdien ben ik een die hard supporter. Ondertussen heb ik per toeval Leo Van der Elst leren kennen, wat ik een hele eer vond. Maar als Raoul dit zou lezen: ge moet u niet zot zoeken, hé!”

Wat zijn de verwachtingen in 2017?

“Met Lazarus doen we dit seizoen zes hernemingen. In 2016 zouden we ons tienjarig bestaan vieren, maar omdat Charlotte Vandermeersch niet beschikbaar was, doen we het in 2017. Omdat we onze intrede doen in ‘t Arsenaal, dachten we erover na om een aantal voorstellingen te hernemen, zodat het Mechels publiek kennis zou kunnen maken met wie we zijn. Daarbij zitten drie stukken van Russische schrijvers en eentje van Charles Bukowski. Daarmee willen we ook nog op tournee gaan. Daarnaast duik ik nog op in De Infiltrant, naast Geert Van Rampelbergh en Dirk Roothooft. Daar kijk ik erg naar uit. In het najaar staat nog een voorstelling rond Albert Camus op stapel.”