DJ’s: “Jeugd danst geen slows meer”

Ofwel keek je er een hele avond naar uit, ofwel maakte het je onzeker en schuifelde je terug naar de zijlijn zodra de muziek wat langzamer werd. Een slow, een trage, een plakker. Generaties lang was het dé manier bij uitstek om elkaar te ‘verkennen’. Maar vandaag lijkt het romantisch slowen alleen nog nostalgie. Zelfs openingsdansen op huwelijksfeesten zijn veelal ‘up tempo’. In clubs en op jongerenfuiven is er geen plaats meer voor de slow. Lukt het ons om zondag op de Grote Markt in Roeselare het tij te keren tijdens KW Danst?

“Ook ik leerde mijn vrouw kennen op de dansvloer. Tijdens de kermis in Wijtschate. Al kan ik me spijtig genoeg echt niet meer herinneren op welk liedje ik voor het eerst met haar heb gedanst. De slow was hét moment bij uitstek om je vislijn uit te gooien.” Eric Flamand (60) schuimde 42 jaar lang feestjes en fuiven af als dj, vaak tot twee keer per weekend. De afstand tussen het jonge volkje was vroeger groter dan nu. Jongens en meisjes zaten gescheiden op de schoolbanken. De bals, td’s (thé dansanst, red.) waren de plek bij uitstek om de eerste stapjes in de liefde te zetten. “Iedereen kon slowen. Een beetje schuifelen op een tegel en zoveel mogelijk in het ritme van de muziek blijven”, glimlacht Eric Flamand. “Ik heb veel koppels zien ontstaan. Ik draaide soms hun huwelijksfeesten en later ook hun jubilea en verjaardagen.”

Rustmoment

Tijdens feestjes creëert een slow een rustmoment. Het brengt mensen naar de dansvloer die er voordien niet opstonden. Het is een romantische dans, maar ook een die bindt over de generaties heen. Wat is er mooier dan een dochter met haar vader zien dansen? Of een kleinzoon met zijn oma? Voor Eric zijn de slows nog altijd het ideale breekpunt op feestjes. “Please, release me van Engelbert Humperdinck of Du van Peter Maffay… dat zijn nummers die iedereen kent. Ook de Nederlandstalige klassiekers als Ik ben zo eenzaam zonder jou van Will Tura of Het werd zomer van Rob De Nijs vind ik prachtig. Ik garandeer je: binnen de 30 seconden staat de dansvloer vol.”

Om mensen met een trage op de dansvloer te krijgen, moet je altijd starten met een van de bekende klassiekers. “Als tweede slow kan je eventueel een minder bekend nummer draaien. Ik hou bijvoorbeeld ook van Mad about you van Hooverphonic.” Als Eric een persoonlijke favoriet moet kiezen is het toch Monja van Ronald W. “Dat was ook de openingsdans op ons trouwfeest.”

“De 30-plussers krijg je op trouwfeesten nog op de dansvloer met een trage. Het jonge volkje danst niet meer. De nieuwe generatie ligt er niet langer wakker van. Ik zie de jongens in een bende aan de toog drinken en de meisjes misschien een beetje bewegen. Maar echt dansen zoals vroeger… dat gaat eruit. En ik ben bang dat dat niet meer terugkomt. Ik merk het aan mijn eigen kinderen. Ook zij dansen niet meer.”

Meezingen

Ballads genoeg nochtans, als we er de huidige hitlijsten op naslaan. “Ed Sheeran heeft bijvoorbeeld mooie trage nummers, ideaal als slow”, zegt Gianni Verhaeghe (24) uit Torhout die als DJ Vergi elk weekend draait op evenementen, fuiven en trouwfeesten. “Koppels vragen me dat dikwijls als openingsdans, maar als je het speelt op een fuif, dan zal er niemand dansen. Jongeren voelen trage muziek niet aan als dansbaar. Wat me opvalt, is dat tieners vandaag vooral meezingen op fuiven. Meisjes én jongens.”

Alleen op trouwfeesten draait DJ Vergi nog slows. “Dan werken de oude nummers inderdaad het best. Du van Peter Maffay, bijvoorbeeld. De eerste noten zijn zo herkenbaar dat iedereen rechtstaat. Ik hou ook van Annie’s Song van John Denver. Als het aan mij ligt, wordt dat ooit mijn openingsdans. Hopelijk gaat mijn vriendin daar mee akkoord”, knipoogt hij.

“Ik heb veel koppels zien ontstaan. Ik draaide soms hun huwelijksfeesten, hun jubilea en verjaardagen”

Nadiem Shah (37) speelt zaterdagavond een dj-set tijdens ‘Plein Publique’ in de stad waar hij opgroeide. “Maar jullie hebben met KW Danst ook een heel leuk lijstje met beestige nummers”, zegt hij. Dat slows dansen er een beetje uit gaat, merkt hij als dj wel. “Vroeger had je meer klasfuiven in kleine zaaltjes. Grote events lenen zich minder tot trage dansen. Bovendien had je vroeger ook één dj voor een hele avond. Die had er meer aandacht voor om af en toe rust in te bouwen.”

Net als DJ Vergi merkt Nadiem Shah dat de meezingfactor ontzettend belangrijk is voor tieners. “Maar ook zij kennen de klassieke eighties slows waar ik mee opgroeide. Als ik Total Eclipse Of The Heart van Bonnie Tyler of Eternal Flame van The Bangles speel, dan brullen ze die tekst luidkeels mee. Ik hou wel van het drama van de slows uit de jaren tachtig. Als ik zelf mag kiezen, dan ga ik eerder voor duetten zoals Something Stupid van Frank en Nancy Sinatra.”

“Zo nu en dan, één keer per jaar, draai ik ook een trouwfeest. Soms vraagt het koppel uitdrukkelijk om niet te veel slows te spelen. Een keer vroegen ze mij zelfs om de openingsdans niet helemaal uit te spelen. Mijn all time favorite midden in een trouwfeest: Happy Together van The Turtles. Het is misschien geen slow. Maar je mag er zeker van zijn dat de bruid en bruidegom elkaar tijdens dat nummer geen seconde loslaten. Niet op één tegel, maar met twee op zeven tegels. En de liefde spat ervan af!”

Jullie nummer 1:

Met ‘Du’ veroverde Peter Maffay in 1969 de harten van dansgrage koppels. Het nummer stond 28 weken in de West-Duitse hitparade waarvan 13 weken op één. Het werd in 1971 opnieuw uitgebracht en stond in België vier weken op één. Voor West-Vlamingen is het dé ultieme slow, want het prijkt voor ‘Everything I Do’ van Bryan Adams en ‘Nights in white satin’ van The Moody Blues in onze top honderd van beste slows aller tijden.