De 75-jarige Roeselarenaar Paul Reynaert reisde in zijn leven door alle continenten. Zo doorkruiste hij onder andere Afrika en Amerika met de fiets. Met zijn boek De Trek van een Paradijzenaar blikt hij tevreden terug op zijn leven. “Ik ben terminaal ziek, maar tijdens het schrijven en het lezen van mijn boek besef ik dat ik fantastisch heb geleefd en ik ook nu positief moet proberen te blijven”, aldus de avonturier.
Paul Reynaert houdt van uitdagingen. Een fietstocht op 5000 meter hoogte in Tibet, marathons en ultraloopwedstrijden, deelname aan het televisieprogramma Peking Expres. Paul kan op zijn 75ste tal van avontuurlijke verhalen vertellen aan zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. “Eigenlijk is alles begonnen toen ik een jaar of dertig was. Mijn ouders hadden vroeger een sigarettenwinkel en daardoor begon ik ook fervent te roken. Ik wou daar echt mee stoppen en zette het op een lopen.” Wat begon met enkele stratenlopen mondde al snel uit in langere wedstrijden. Paul liep tien marathons uit en waagde zich zelf aan ultralopen van 100 kilometer. “Ik wou altijd meer en meer. Geen uitdaging was me te veel.”
Terwijl hij als dertiger vooral liep, geraakte Paul als veertiger meer gepassioneerd door het fietsen. Hij werd niet alleen lid van een fietsclub, maar trok ook vaak met de fiets naar het buitenland. Zo reed hij dwars door Afrika, van CaÏro tot Kaapstad, en haspelde hij ook tal van kilometers af op speciale plaatsen zoals de Noordkaap of op 5.000 meter hoogte in Tibet. In de Verenigde Staten legde hij een tocht van zo’n 6.000 kilometer af. Paul fietste ook naar Athene om daar deel te nemen aan de mythische marathon. “Ik leerde alle continenten kennen en zag erg mooie zaken. De fietsreis in Tibet is misschien wel de meest speciale.”
Horeca
Tussen het reizen door was Paul, die een koksopleiding op zak heeft, werkzaam binnen het horecawezen. Zo runde hij zelf nog Tosca op de Grote Markt in Roeselare en ’t Lindeke in Zwevezele. Het grootste deel van zijn carrière werkte hij in restaurant Molendries in Gits. “Op die manier kwam ik ook in contact met de mensen met een beperking van het nabijgelegen Dominiek Savio.” Paul nam jarenlang blinde mensen mee op sleeptouw. “Met de tandem trokken we er samen op uit. Zo maakte ik samen met blinde mensen prachtige reizen naar Compostella, Polen en Boedapest.” Aan verschillende van de reizen was ook een goed doel verbonden. Zo fietste Paul onder andere ten voordele van een jonge Pool die in Dominiek Savio verbleef. De tocht bracht 15.000 euro op.
Tien jaar geleden hielden de buitenlandse avonturen van Paul op. Zijn laatste fietsvakantie, richting Compostella, beleefde Paul met één van zijn dochters. “Na twintig jaar reizen had ik het gevoel dat ik veel had gezien. Van mijn vrouw kreeg ik de kans om de hele wereld te ontdekken. De laatste tien jaar trokken we er samen op uit met de elektrische tandem, onder de kerktoren.” Vorig jaar kreeg Paul echter heel slecht nieuws. Bij hem werd pancreaskanker vastgesteld. “Ik ben terminaal ziek. Hoe lang ik nog te leven heb weet ik niet. Ik bekijk dag per dag.”
Peking Expres
Nog voor de diagnose was Paul al begonnen met het maken van een boek over al zijn avonturen. “Daarin begin ik met het roken, maar staan vooral heel veel mooie momenten. De fietsvakanties, de loopervaringen,… Ik nam ook deel aan het televisieprogramma Peking Expres, maar daar haalde ik minder voldoening uit.” Paul’s boek De Trek van een Paradijzenaar is sinds kort af. “Het was eigenlijk mijn bedoeling om het voor de familie te maken, maar inmiddels toonden ook andere mensen al interesse. Een uitgever zoeken zal ik niet doen, maar wie dat wenst kan het wel via mij kopen.” De avonturier is blij dat hij alles wat hij heeft meegemaakt heeft neergepend. “Ik besef nu echt dat ik fantastisch heb geleefd en ik zoveel mooie dingen heb mogen doen. Eigenlijk gaat het nu niet goed met mij, maar na zo’n mooi leven moet ik nu mijn uiterste best doen om positief te blijven.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
