Begin juni 1994 viel het doek over Metaalbouw Vuylsteke, een sociaal bloedbad zonder weerga voor de Berengemeente. Zo’n 320 werknemers (arbeiders en bedienden) kwamen op straat te staan. Dertig jaar later vormt dit drama de aanzet voor Frank Develtere tot het schrijven van een erg gedocumenteerd en geïllustreerd boek ‘Metaalbouw Vuylsteke, een verhaal over durvers en doeners’.
José Ecarnot op 8 augustus 1952 zag het levenslicht in de Oostrozebekestraat 118, als vijfde kind in de rij van negen. Het gezin Ecarnot telde één dochter en acht zonen. José: “Tijdens mijn lagere schooljaren kwam ik dagelijks voorbij de smidse van Gerard Vuylsteke. Hij besloeg er paarden en maakte landbouwmachines. In een grote garage naast de smidse werden de eerste hangaars gemaakt. Ik kon me toen niet voorstellen dat ik in dit bedrijf mijn boterham zou verdienen.”
“Na de lagere school trok ik naar het VTI in Tielt om er de richting Metaal te volgen. In 1968 kon ik al aan de slag bij transportbanden Spiessens in Tielt en daarna bij buismeubelen Hulac in Ingelmunster. In die periode was Metaalbouw Vuysteke aan het uitbreiden en vroeg om lassers. Op 26 november 1970 vond ik mijn nieuwe werkstek dicht bij de deur. Een dispuut betreffende overuren was de oorzaak dat ik in januari 1973 Vuylsteke verliet.”
“Onmiddellijk daarna kon ik aan de slag bij Plastiek Injectie Meerts Meulebeke en OVA in Ardooie. Op aanraden van een schoolvriend, Arnold Vanhee, kon ik in maart 1974 aan de slag als monteur bij Metaalbouw Devolder in Pittem.”
Knepen van monteren
“In de buitenlucht leerde ik er de knepen van het monteren kennen en overwon ik mijn hoogtevrees. Ik had er goede leermeesters in de personen van Robert Gelaude en Daniël Bouckaert. Spijtig genoeg verlieten die twee personen het bedrijf en trokken opnieuw naar metaalbouw Vuylsteke, want de vraag naar monteurs was er zeer groot. Op aanraden van Johan Heytens trok ik mijn stoute schoenen aan en ging me opnieuw aanbieden bij Vuylsteke. Anderhalf jaar na mijn vertrek bij Vuylsteke werd ik er opnieuw aanvaard en kwam ik terecht als monteur bij ploeg 11 onder leiding van Willy Delaere.”
“Mijn eerste opdracht was bij SIDAL in Duffel, aluminiumgieterij op anderhalf uur rijden van Meulebeke. De opdrachten bij Vuylsteke stapelden zich op en het gebeurde dus dat we moesten uitslapen. Ik herinner me nog een opdracht bij Glaverbel in Moustier-sur-Sambre, ons hotel bevond zich in Floreffe. Toen kwam de opdracht bij Motobecane in Vincennes, Frankrijk. Opnieuw uitslapen, nu in St. Quentin. Metaalbouw Vuylsteke zag het groot en streek ook opdrachten op in Afrika. Zo vertrokken we op 4 juli 1978 voor vier weken naar Algiers waar we in de stad Khenchela onze werksite vonden. Bedoeling was de voorbereidende werken te realiseren voor een gigantisch groot bedrijf in opdracht van de firma Verkor uit Lauwe.”
“Naast de verzengende hitte maakten we er kennis met de belabberde levensomstandigheden. We sliepen met 4 man in één kamer, er was geen airco, zelfs geen douche… Gelukkig verhuisden we enkele weken later naar een kamp dat Verkor speciaal had laten bouwen voor de werknemers die bij dit project betrokken waren. Na een goeie acht maanden keerde ik terug naar België, waar ik een plaats kreeg bij ploeg 15.”
Beroerde tijden
“In 1984 trouwde ik met Patricia Vandecaveye. We hebben drie kinderen: Bram, Ruth en Bert. Ondertussen zijn er drie kleinkinderen: Mattis, Chloë en Mason. Tijdens de sociale verkiezingen van 1987 werd ik verkozen als lid van de KVGV. In 1991werd ik lid van de Ondernemingsraad en syndicaal afgevaardigde. We gingen met het bedrijf een beroerde tijd tegemoet. Vuylsteke werd overgenomen door de familie Shabes die erin slaagde in twee jaar tijd het bedrijf leeg te melken. Op 6 juni 1994, na enkele erg woelige weken, viel het verdict… meer dan 300 werknemers stonden op straat.” Hoe het verder evolueerde, lees je in het boek ‘Een verhaal over durvers en doeners’. Het verschijnt in september, telt 200 bladzijden en is gedrukt op groot formaat (21cmx30cm). Het bevat talrijke interviews met oud-werknemers. Wie voor 15 augustus intekent betaalt slechts 27 euro in plaats van 32 euro. Intekenen kan op rekeningnummer BE98 8601 1000 9193 van Heemkring Mulenbeca.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
