Daags voor de Europa League-match tussen Olympiakos Piraeus werden zo’n honderd Anderlechtsupporters door Griekse hooligans aangevallen. Onder hen ook heel wat West-Vlamingen. “Die Grieken sloegen alles kort en klein”, zegt Angie Rambour uit Westrozebeke.
Angie Rambour (25) uit Westrozebeke is al een vijftal jaar een gepassioneerd fan van RSC Anderlecht. “Olympiakos is mijn vijfde Europese verplaatsing”, aldus Angie, die samen met een twaalftal vrienden van de Izegemse fanclub Paars-Wit per vliegtuig naar de Griekse hoofdstad afgereisd is. “Normaal zijn Europese trips echt top en onvergetelijk, maar Olympiakos zullen we om de verkeerde redenen onthouden.”
Dinsdagavond verzamelden Angie en haar vrienden in een nachtclub in Athene. “We wilden de andere Anderlechtfans ontmoeten in de discotheek Soho Club, maar toen bleek dat iedereen in de nabijgelegen dancing Why Sleep zat. Wij dus ook daar naartoe, maar die club was al snel veel te klein om de ruim honderd Anderlechtfans te herbergen.”
De zaakvoerders grepen in en openden een extra ruimte. “Daardoor moest ook de dj van zaal verhuizen en in die enkele minuten stilte werden er Anderlechtleuzes gescandeerd. Blijkbaar was dat genoeg om het vuur aan de lont te steken.”
Angie kwam buiten even op adem, maar zag plots een groep jonge kerels met Bengaals vuur opdoemen. “Werkelijk alles op hun weg moest er aan geloven: auto’s, verwarmingselementen, terrasmeubilair… Alles bewerkten ze met ijzeren staven.”
“Ik had snel door dat ze onze weg opkwamen en besloot me uit de voeten te maken. Ik zag nog hoe ze de Why Sleep binnenstormden. Daar waren nog een pak vrienden van me binnen. Ik denk dat het gevecht ongeveer een half uur heeft geduurd, pas dan daagde er politie op.”
In bescherming genomen in krantenkiosk
Buiten aan de dancing gingen de rellen gewoon verder. “Maar nu met inbegrip van de politie”, zucht Angie. “Ze sloegen op alles en iedereen, vooral op de Belgen. Een politieagent stond klaar om ook mij met zijn matrak te bewerken, maar toen ik angstig schreeuwde dat ik niks met de rellen te maken had, bedacht hij zich. Gelukkig maar. Uiteindelijk nam een dame van een krantenkiosk me in bescherming. Ze nam me mee achter haar kraampje.”
“Europese verplaatsingen zijn de max. Maar in Griekenland zien ze me niet meer”
De politie rekende zo’n vijftigtal Anderlechtfans in. “Zonder die dame van de krantenkiosk had ik waarschijnlijk ook de nacht in de cel doorgebracht.”
De wedstrijd zelf beleefden Angie en co eveneens op een eerder aparte manier. “We werden al drie uur voor de start van de match naar ons vak in het stadion gebracht. Daar werden we eerder aan ons lot overgelaten”, zegt ze. “En na de match moesten we weer een uur wachten om het stadion te verlaten. Daarna werden me met een speciaal konvooi naar ons hotel gebracht. Ze deden er alles aan om een nieuwe confrontatie te vermijden.”
Alles en iedereen corrupt
Ondanks de nare ervaring is Angie niet van plan om de buitenlandse trips links te laten liggen. “Maar in Griekenland zien ze me niet meer. Alles en iedereen is hier corrupt, de politie en scheidsrechters inclusief”, knipoogt ze.
Angie en haar vrienden verblijven nog tot en met zondag in de Griekse hoofdstad. “We zijn van plan om nog wat aan sightseeing te doen, maar mijn Anderlechtkledij zal ik de koffer laten. Gelukkig hebben we Olympiakos verslagen en stoten we door naar de achtste finale van de Europa League. En zondag volgt hopelijk een nieuw hoogtepunt. We landen ‘s middags in Charleroi en van daaruit gaat het rechtstreeks richting Constant Vanden Stock-Stadion voor Anderlecht-Standard.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier