Met een snoeischaar vernielde een vandaal 12 jaar geleden een 50-tal jonge elzen. Bruno Dequidt (55) had die geplant bij z’n erf op het platteland van Proven, bij Poperinge. Nu hij daar een nieuwe plantpoging onderneemt, is de ‘snoeischaarvandaal’ terug. “Die bomen zijn voor m’n kleinkinderen”, zegt Bruno verontwaardigd.
De geschiedenis herhaalt zich ten huize Dequidt langs de Couthoflaan tussen Poperinge en deelgemeente Proven. “Dit is een oud hoevetje van mijn ouders en ik ben de derde generatie in de familie die hier woont”, vertelt Bruno Dequidt (55).
“Twaalf jaar geleden plantte ik hier bijna 600 bomen en haagplanten. De dag erop ging ik de beplanting controleren omdat het stevig waaide. Dan zag ik hoe jonge zwarte elzen afgesneden waren, sommige tot tegen de grond. Ik dacht eerst aan herten of hazen, maar daarvoor waren ze te mooi afgeknipt. Het fenomeen verergerde bijna dagelijks, tot een vijftigtal van de pas geplante bomen vernield waren.”
“Plots spotte ik iemand in blauwe overall met rode snoeischaar. Hij voelde zich betrapt en kwam niet meer terug. Ik belandde in een zware depressie, want natuur… dat is m’n leven. Om vandalen af te schrikken plaatste ik een caravan in een hoek van mijn erf.”
Kleinkinderen
Sindsdien had de man geen ongewenst bezoek meer, tot hij recent weer begon te planten. “Samen met mijn dochter Margot en haar man Emiel, die hier later komen wonen”, zegt Bruno. Het koppel heeft twee kinderen: Valère (2,5 jaar) en Cécile (7 maand). Matteo (8) en Fabio (3) zijn de andere kleinkinderen van Bruno.
“Het was de bedoeling om met mijn nieuwe aanplanting een groene speeltuin te creëren voor al mijn kleinkinderen.” Maar in de nacht van woensdag op donderdag keerde de ‘snoeischaarvandaal’ terug, voor het eerst in 12 jaar.
Over prikkeldraad
“Mijn ventje en ik hebben hier 75 jonge zwarte elzen geplant, omdat we graag natuur zien en later mooie, grote bomen willen bij onze toekomstige woonst”, aldus Margot. “Nu zijn er opnieuw een 50-tal beschadigd met een snoeischaartje. Net zoals de vorige keer vonden we voetsporen in het natte gras tot aan de plek waar de vandaal over de prikkeldraad was gekropen.”
“Onze caravan is intussen verkocht, dus heb ik nu mijn camionette strategisch geplaatst om de vandaal af te schrikken”, wijst Bruno. “Ik ga nog eens horen bij mijn buur of hij iets gehoord of gezien heeft. De politie is hier al langs geweest voor vaststellingen en foto’s. Hoe en wanneer we hem zullen vatten? Ik weet het niet. Voorlopig moet ik mijn werken stilleggen. Het liefst had ik nog een 50-tal bomen bij geplant.”
Strontemoe
“Hopelijk betrap ik de vandaal nooit, het zou z’n beste dag niet zijn”, waarschuwt Bruno. “Ik ben het strontemoe. Nochtans heb ik met niemand ruzie. Mijn vermoeden: een oudere landbouwer die graag een stukje grond had gekocht bij ons hoevetje. Is dit uit colère? Ik weet het niet. Dit vandalisme is kinderachtig. Wij houden van natuur, waarom moet dat vernietigd worden? Hopelijk beseft de dader nu wat hij aanricht. Zodat het stopt.”
Tips?
De familie hoopt op tips en extra sociale controle. “Proven vormt een kleine gemeenschap op het Poperingse platteland. Wie iets zag of hoorde, mag dit altijd laten weten.”
(TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
