“Mijn trots en levensvreugde heeft plaats gemaakt voor twijfel. Altijd maar vraag ik me af wat ik wel nog waard ben.” Op een emotionele manier schetste Pieter Krauch (33) uit Affligem maandag voor de correctionele rechtbank hoezeer zijn leven na 28 augustus 2016 is veranderd.
In dancing Lagoa in Menen kreeg hij toen van een illegale portier een klap en zweefde hij dagenlang tussen leven en dood. Na de veroordeling van de Nederlandse portier stonden dit keer de dancinguitbaters, een tweede, legale portier en de private bewakingsfirma terecht omdat ze na het incident verkeerd handelden of zich te weinig om Pieter bekommerden. Allen vroegen de vrijspraak.
Slippers
Op 28 augustus 2016 trok Pieter samen met enkele vrienden van het festival Kamping Kitsch in Aalbeke (Kortrijk) nog naar een afterparty in de Menense dancing. Hun kledij was niet aangepast aan het discotheekbezoek maar dat leek aanvankelijk geen probleem.
Plots kreeg het gezelschap het toch aan de stok met portier John Delgado, toen 45 en in Nederland gekend als gevechts- en kooivechter, 2,09 meter groot en 125 kilogram droog aan de haak. De portier maakte een opmerking over de slippers van één van de discotheekbezoekers in het gezelschap van Pieter Krauch. De twintiger probeerde wat te bemiddelen maar kreeg plots een stevige vuistslag in het gezicht waardoor hij wel vier meter lager van een trap viel en voor dood bleef liggen.
Bloed sijpelde meteen uit oren en neus. Hij lag tien dagen in coma en liep een kaakbreuk, scheur in de schedel, een schouderfractuur en zware hersenbloeding op. Onder meer dankzij zijn sportief lichaam spartelde de ultraloper – hij liep al de beruchte woestijnrace Marathon des Sables (257 km) – zich door de kritieke periode.
Voor dood achter gelaten
Portier John Delgado vloog enkele maanden in de cel en liep in april 2017 uiteindelijk een celstraf van 30 maanden, waarvan 1 jaar effectief, op. Van de schadevergoeding die hij moest betalen, zag Pieter amper iets.
Met de veroordeling van de illegale portier was de kous niet af. “Het was meteen al duidelijk dat ook anderen boter op het hoofd hadden”, aldus advocaat Jan Leysen, die Pieter Krauch bij staat. “Pieter is toen gewoon als geschoten wild naar buiten gesleept en voor dood achtergelaten.”
Het verdere onderzoek resulteerde nu in de dagvaarding van de private bewakingsfirma en één van hun portiers die destijds in Lagoa actief was en dancinguitbaatster Marie-Jeanne C. (86) en haar rechterhand. Zij moeten zich verantwoorden voor onopzettelijke slagen en verwondingen en schuldig verzuim, omdat ze na de klappen door Delgado fout handelden of te weinig deden om Pieter te helpen. “De uitbaatster kon haar kassa niet verlaten. En dat voor iemand met een verpleegkundige achtergrond”, stelde advocate Céline Heinkens verbauwereerd in het dossier vast.
Nooit de 100 bellen
“Een portier die nog in Lagoa werkte, vatte het beleid als volgt samen: ‘nooit de 100 bellen, want dan volgt de politie en komt er een onderzoek. En dat is schadelijk voor de dancing. Bij problemen gewoon buiten zetten.’”
Vooral voor dancinguitbaatster Marie-Jeanne C. en haar rechterhand vorderde de openbare aanklager een straf van 10 maanden en een boete van 2.000 euro. Maar wat meer is: de vennootschap achter de dancing en de ondertussen failliete bewakingsfirma en hun portier riskeren bij een veroordeling (een deel) van de gevraagde schadevergoeding, zo’n 1,7 miljoen euro, te moeten ophoesten. Eén voor één vroegen ze evenwel de vrijspraak. “De uitbaatster en haar rechterhand belden wel degelijk de dienst 100”, verdedigde Kris Vincke hen. “Van dat zogenaamde beleid om dat niet te doen, was geen sprake. Er is ook geen enkel bewijs dat zij John Delgado als illegale portier inhuurden.”
Portier Maarten M. (30) uit Lochristi vond ook dat hem geen schuld treft. “Hij stond aan de ingang en zag het incident niet gebeuren. Nadien heeft hij gewoon geprobeerd het slachtoffer zo snel mogelijk in veiligheid te brengen door hem naar buiten te slepen”, vond zijn advocaat Peter Sustronck.
“De sfeer binnen was immers verhit. Hij heeft enkel zo goed mogelijk proberen te handelen, vanuit zijn beperkte opleiding als portier. Hij is geen ambulancier, dokter of verpleegkundige. Hij ging pas opnieuw naar binnen toen de uitbaatster bij het slachtoffer stond en de hulpdiensten waren verwittigd.”
Levensvreugde verdwenen
Meer dan 5 jaar later heeft Pieter Krauch het moeilijk om met zijn oude leven aan te knopen. “Ik zoek nog altijd naar mijn nieuwe ik”, vertelt hij. “Ultralopen lukt niet meer. Als ik loop, krijg ik al snel hoofdpijn omdat de druk op mijn hersenen vergroot. Ik stond in 2016 net op het punt om in het familiebedrijf successen te boeken en mij op termijn op te werken tot zaakvoerder. Van dat loopbaantraject blijft niets meer over. Mijn vader had me eigenlijk al drie keer moeten ontslaan.”
“Telkens betaalde een werknemer het gelag, omdat ik niet meer kan omgaan met stress en samenwerken moeilijk is. Omdat mijn vader niet enkel zaakvoerder maar vooral ook vader is, ontsnapte ik telkens. Ik word enkel nog ingezet op kleine projectjes. Dagelijks moet een pilletje helpen om mijn emoties onder controle te houden. Mijn levensvreugde en trots zijn verdwenen en hebben plaats gemaakt voor twijfel. Telkens maar vraag ik me af wat ik nog waard ben. En dat terwijl ik, noch mijn ouders, van de overkant ooit een woord van spijt of medeleven hebben gekregen.”
“De dancinguitbaatster is 86 en wordt er voor geprezen dat ze op die leeftijd nog altijd een discotheek runt maar ze vindt het blijkbaar niet te moeite om zelf naar dit proces af te zakken.”
“Dat al onze verklaringen en beweringen in twijfel worden getrokken, doet pijn aan mijn (moeder-)hart”, vulde Pieters moeder nog aan. De rechter velt op 24 januari een vonnis.
(LSi)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
