Is een Afghaanse vrouw en haar drie kinderen jarenlang door haar echtgenoot en twee stiefzonen uit Menen mishandeld en misbruikt? Op die vraag moest de rechter in Kortrijk een antwoord vinden en dat antwoord is negatief. De Afghaanse echtgenoot en zijn twee zonen vinden alvast van niet en gaan resoluut voor de vrijspraak. “Allemaal leugens en verzinsels”, hadden ze in koor geroepen en ze kregen gelijk.
Op 27 november 2020 stapte de vrouw blootvoets het politiekantoor in Menen binnen. Ze weende voortdurend en was volledig over haar toeren. Uit haar gebroken verhaal konden de agenten afleiden dat ze net via een raam uit haar kleine woning in de stad was ontsnapt, na jarenlange mishandeling, misbruik en vernederingen. Ze was in 2017 via een valse visumaanvraag op naam van een van de uitgehuwelijkte dochters van haar echtgenoot Ahmadullah S. (54) naar België gehaald. Voor S. was zij zijn tweede echtgenote, de eerste haalde hij al vroeger naar België. Polygamie is in Afghanistan immers toegelaten.
Eén bord eten
Eerst in Oostrozebeke, later in Menen werd de vrouw meteen ook herenigd met drie kinderen, een vierde bleef in Afghanistan. Bij zijn eerste echtgenote heeft S. zes kinderen. “Maar ze werd met een oplader of sandalen geslagen, met het hoofd tegen de muur geduwd, bij het haar gegrepen, geslagen met een verlengkabel, van haar identiteit beroofd, geïsoleerd, bedreigd met een mes, geschopt, …”, schetste advocate Annelien Cobbaut een onthutsend beeld van de situatie achter de muren van de kleine stadswoning waar ze wel met z’n tienen op elkaars lip leefden.
“Bovendien is ze door stiefzoon Sultan S.(23) meer dan honderd keer aan bed vastgebonden, uitgekleed en vernederd. Er is zelfs geprobeerd haar te verkrachten. Ze was een keukenhulp en een sekspop. En als ze daar problemen mee had: terugsturen naar Afghanistan.”
“De vrouw en haar drie kinderen kregen dagelijks samen één bord eten”, vulde de openbare aanklager nog aan. Sinds november 2020 bouwde de vrouw met haar drie kinderen een ander leven op. “Maar ze vreest dat de familie S. haar wel opnieuw zal vinden. Daarom vraagt ze een ruim contactverbod”, aldus nog Annelien Cobbaut.
Leugens
De echtgenoot en zijn twee zonen riskeerden één tot twee jaar cel, maar werden door de rechter vrijgesproken. “Allemaal leugens en verzinsels”, aldus echtgenoot Ahmadullah S. “Ik bracht mijn tweede echtgenote naar België om een mooie toekomst te geven, niet om haar te slaan. Ik zie haar graag, net als mijn kinderen.”
“Er zijn zoveel tegenstrijdige verklaringen in dit dossier”, aldus advocaat Jan Droogné, die de man bijstaat. “De vrouw is geslagen en geschopt, maar vertoont geen verwondingen. De kinderen verklaren enkel wat ze van hun moeder hebben gehoord. Ze waren zelf geen getuige, want ze zaten op school. Sinds de vrouw vertrok, deden er zich geen incidenten meer voor. Hij is geen gefrustreerde moslimfundamentalist, drugsdealer of mensensmokkelaar waarvoor hij door haar wordt afgeschilderd. Ze heeft overdreven om hem in een slechtdaglicht te stellen en haar verblijfspapieren veilig te stellen.”
“De stiefzoon zou haar meer dan honderd keer hebben vastgebonden, ontkleed en betast hebben terwijl er in het kleine huisje altijd wel iemand aanwezig was?”, stelde advocaat Luk Deceuninck een retorische vraag. “Er zijn daar geen materiële bewijzen van, enkel tegenstrijdige verklaringen.”
De rechter stelde inderdaad vast dat het om een ‘woord-tegen-woord’-verhaal ging dat niet door andere elementen in het dossier ondersteund werd. “In de verklaringen van de vrouw staan er ook heel wat tegenstrijdigheden en onduidelijkheden”, valt in het vonnis te lezen.
Vrijspraak
Bij twijfel speelt het vermoeden van onschuld, dus volgde een vrijspraak. De man en een van zijn zonen kregen wel nog voorwaardelijke celstraffen van zes tot negen maanden voor het gebruik van valse documenten bij asielaanvragen. (LSi)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
