Een jonge moeder uit Knokke-Heist is in beroep veroordeeld tot vijf jaar cel met uitstel onder strenge voorwaarden. Ze vergiftigde haar zoontje met antipsychotica. In eerste aanleg kreeg ze nog vier jaar effectief.
Op 12 maart 2018 bracht Eline D. (25) uit Knokke-Heist haar zes maanden oude zoontje in allerijl naar het ziekenhuis. Het kind was plots ziek geworden en omdat het onderweg bewusteloos raakte, verwittigde D. vanuit de wagen de MUG.
Zijden draadje
Het leven van het kind hing even aan een zijden draadje en werd zelfs vanuit Knokke naar het UZ van Gent overgebracht. Uiteindelijk kwam het er weer door. Het jongetje verbleef wel een maand in het ziekenhuis. Op 20 maart bracht de spoedarts van het UZ het parket op de hoogte van een verontrustende situatie. Op de spoeddienst dachten de artsen in eerste instantie aan het shakenbabysyndroom, maar een bloedonderzoek wees uit dat het kind Haldol kreeg toegediend, een middel dat gebruikt wordt om psychoses bij volwassenen te behandelen en Timolol, een geneesmiddel dat vaak in oogdruppels gebruikt wordt.
De beide ouders werden opgepakt, maar enkel de toen 22-jarige Eline D. werd aangehouden. De jonge moeder wees aanvankelijk met een beschuldigende vinger naar de papa, met wie ze op dat moment al niet langer samen was na een relatie van twee jaar. Het zou nog tot 15 september 2018 duren vooraleer D. bekende dat ze haar kind medicatie had toegediend.
Poging tot gifmoord
De Haldol had ze meegenomen op haar toenmalig werk als zorgkundige in een woon-zorgcentrum. Eline D. zat een vijftal maanden in voorhechtenis op verdenking van poging tot gifmoord, maar de vrouw bleef al die tijd ontkennen dat ze haar kind dood wou. Later oordeelde de raadkamer dat daar inderdaad onvoldoende bewijzen voor zijn.
Volgens de gerechtspsychiater lijdt D. aan het syndroom van Münchhausen by proxy en maakte ze haar kind bewust ziek om aandacht te krijgen van haar ex-partner.
Volgens haar advocaat ging ze ten onder aan de druk. “Ze was depressief en heeft ook een laag IQ. Ze kon de financiële druk niet aan. Maar ook de breuk met haar ex-partner kon ze geen plaats geven. Ze ervoer ook druk van familie. Het was een kwetsbaar vogeltje met surreële angsten.”
Aanvaard
In eerste aanleg kreeg ze nog vier jaar effectief. Meester Van Maele drong toen aan op een voorwaardelijke straf. Maar een contactverbod met haar zoontje zag ze toen niet zitten. In beroep zag ze daar vanaf. “Het strijdtoneel is voorbij. Ze buigt deemoedig het hoofd en heeft het contactverbod aanvaard.” Hij vroeg daarom opnieuw een straf met uitstel onder voorwaarden, ook een contactverbod.
Het openbaar ministerie vorderde opnieuw vier jaar effectief. Vooral het hardnekkig ontkennen en de aanvankelijke beschuldigende vinger naar de vader van het kind, zat procureur-generaal Peter De Smet dwars. “Zes maanden ontkennen, dat is twee derde van een zwangerschap!”
Vijf jaar met uitstel
Hij wees er ook op dat het kindje ter nauwer nood aan de dood is ontsnapt. “Tot twee maal toe heb je hem die medicijnen toegediend. Een vierde van een flesje Haldol heb je rechtstreeks in zijn mondje gegoten! Je hebt zelfs meer gegeven dan de dosis die aan een volwassene wordt gegeven! Voor het zelfde geld was het kindermoord en zat je ook op de rode zeteltjes, maar dan in die van het hof van assisen! Ik vind dat de eerste rechter nog heel veel medelijden heeft gehad door u slechts vier jaar te geven.”
Het hof verhoogde de straf nu wel naar vijf jaar, maar volledig met uitstel onder strikte voorwaarden. Zo werd er onder meer een volledig contactverbod opgelegd met haar zoontje. Als ze die voorwaarden gedurende vijf jaar naleeft, moet ze niet naar de cel.
Maar haar echte straf zal -zoals de procureur-generaal zei- wellicht nog komen. “Wat moet dat kindje later niet denken over deze feiten, gepleegd door de mens die het dichtst bij hem staat: zijn moeder!”
(OSM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
