Campingmoord Middelkerke: Voorzitter haalt zwaar uit naar daders van lijkverberging

Op het assisenproces over de campingmoord zijn de getuigenissen van Kelly D. (25) en Bruno C. (46) niet in goede aarde gevallen bij voorzitter Bart Meganck. De getuigen minimaliseerden hun rol in de lijkverberging, waar ze nota bene wel voor veroordeeld werden. De voorzitter noemde hun verklaringen onder andere nonsens en schandalig.

Na een bezoekje aan de kerstmarkt van Namen kreeg Kelly D. op 6 december 2017 telefoon van Romuald Verburgh (35). Haar toenmalige vriend Bruno C. beweerde dat hij niet op de hoogte was van de inhoud van de gesprekken. Toch besliste hij in naar eigen zeggen dronken toestand om met D. van Fosses-la-Ville naar Middelkerke te rijden. “Ik had me die avond vragen moeten stellen, maar ik heb dat niet gedaan.” C. stelde ook dat hij dacht dat ze na een wandeling zouden overnachten in de caravan van de moeder van zijn vriendin.

“Ik ben niet akkoord”, reageerde Kelly D. “Meneer Verburgh heeft aan de telefoon onmiddellijk gezegd dat hij getuige is geweest van een moord. Meneer C. heeft ook meerdere keren de telefoon in handen gehad.” Over haar redenen om naar Middelkerke te rijden bleef ze vaag. Naar eigen zeggen wilde ze Romuald Verburgh overtuigen om zelf naar de politie te stappen. Na een passage op het appartement van de beschuldigde trok het gezelschap echter naar camping Marva III, omdat Verburgh blijkbaar nog met Alain Deltrude (48) en Julien Butera (33) wilde spreken.

Er was teveel bloed onder de rug, dus zijn mijn handen uitgegleden. Ik zal nooit vergeten hoe zijn hoofd botste op de treden

In caravan 94 zag C. het naakte en verminkte lichaam van Mihael Parrent, maar hij ontkent dat hij meewerkte om het lijk te verbergen. “Ik heb geprobeerd om hem in de caravan te houden toen meneer Verburgh trok om hem naar buiten te krijgen. Er was teveel bloed onder de rug, dus zijn mijn handen uitgegleden. Ik zal nooit vergeten hoe zijn hoofd botste op de treden.” Daarna stapte hij opnieuw in de wagen, waar hij naar eigen zeggen zelfs bijna indommelde.

Kelly D. omschreef zichzelf meermaals als jong, dom en naïef. “Ik heb begrepen wat er gebeurde toen ik in mijn achteruitkijkspiegel keek en mijn koffer open ging. Ik had moeten vluchten, maar ik was verlamd van schrik. Ik was zodanig in shock dat ik zigzaggend gereden heb en zo zijn we tegengehouden geworden.” Een jurylid vroeg zich af waarom ze in de Spermaliestraat niet gewoon links naar het politiekantoor reed. “Ik ben naar rechts afgedraaid omdat ik me eerst elders wilde parkeren om te zeggen dat ik niet betrokken wilde zijn in deze zaak. Ik was niet aanwezig op het ogenblik van de moord”, reageerde de getuige.

Volgens Romuald Verburgh belde hij D. omdat ze hem als rechtenstudente zou kunnen adviseren. De beschuldigde had volgens de getuige schrik om naar de politie te stappen. “Ik dacht dat hij me belde omdat we goeie vrienden waren, maar achteraf bekeken denk ik dat het was omdat ik een wagen had”, verklaarde ze op de zitting.

Frustraties

Ook tijdens de vragen van de juryleden bleven de getuigen rond de pot draaien. “Het is heel triestig hoe jullie zich gedragen”, sprak voorzitter Bart Meganck hen toe. “Je zegt dat je spijt hebt, maar je slaagt er niet in om een coherent verhaal te brengen.” Vervolgens stak ook meester Pieterjan Dens, advocaat van de burgerlijke partij, niet langer zijn ergernis onder stoelen of banken. “Ik denk dat we allemaal een beetje kwaad aan het worden zijn, dat merk ik ook bij de jury”, kwam de voorzitter tussenbeide. “Maar we mogen dat niet laten spelen. We voelen het allemaal, maar we mogen dat niet zeggen.”

Uiteindelijk trok Meganck dan maar zelf fel van leer, verwijzend naar het masterdiploma rechten van D. “U weet dat we in een hof van assisen zitten en u weet welk soort feiten hier worden onderzocht. De ergste feiten, feiten waar doden vallen. En u heeft die dode in uw auto gehad. En u meneer, u heeft hem vastgehad. Beseft u dat? En u zit ons hier zo nonsens te vertellen. Het is gewoon schandalig. Ik heb mij nu toch kwaad gemaakt. U zou u moeten schamen mevrouw, u zeker. Heeft het zin dat we nog vragen stellen aan deze getuigen?” Ook meester Christian Clement, raadsman van Romuald Verburgh, deed nog een duit in het zakje. “De enige reden dat ik daarnet al vragen heb gesteld over deze twee figuren, is dat ik nu geen woord meer vuil wil maken aan hen.”

Beide getuigen zaten enkele maanden in voorhechtenis. Kelly D. werd in februari door de Brugse correctionele rechtbank veroordeeld tot een werkstraf van 120 uur. Bruno C. kreeg toen vijftien maanden gevangenisstraf met uitstel opgelegd. De openbaar ministerie tekende beroep aan tegen die milde strafmaat, maar de zaak werd nog niet behandeld door het Gentse hof van beroep.

Donderdag starten de verhoren van de moraliteitsgetuigen.