Moeder van slachtoffer in kappersmoord: “Mijn zoon verdiende dat niet”

© BELGA

Op het assisenproces tegen Abdellatif Belarbi (50) is het slachtoffer door zijn familie omschreven als een vriendelijke, behulpzame kerel. De getuigen waren op de hoogte van het druggebruik van Alban Demora (31), maar hij zou de intentie gehad hebben om voortaan op het rechte pad te blijven.

De moeder van het slachtoffer gaf toe dat hij op school geen vlekkeloos parcours aflegde. “Ik moet wel zeggen dat hij bij de geboorte de navelstreng om zijn keel had. Door een zuurstoftekort moest hij een tijdje in een couveuse blijven.” Als puber werd Demora eens van school gestuurd. “Hij was gevonden met een beetje verdovende middelen op zich. Hij is dan een tijdje in Everberg (gesloten jeugdinstelling red.) geplaatst geweest. Ik vind trouwens dat de hulpverlening tekortschoot. Zeker in Frankrijk waren ze niet streng genoeg.”

Martine V. omschreef haar zoon ook als een joviale, gevoelige jongen. “Hij hielp graag oudere mensen. Hij was ook heel eerlijk. Als je Alban in het nauw dreef, ging hij zich niet laten doen, maar hij was geen vechtersbaas.” Demora was net voor de feiten bezig om zijn leven weer op de rails te krijgen. “Juist voor zijn overlijden had hij eindelijk de kans gekregen om een opleiding te volgen tot onderwaterlasser.”

Facebook

Die bewuste 3 september 2020 had de moeder van Demora op Facebook al gelezen over de moord in de Sloepenlaan. Toen haar dochter belde met slecht nieuws, legde ze onmiddellijk de link. “Ik was kapot. Ik heb meerdere dagen niet meer gegeten en niet meer geslapen. Ik had toch nooit gedacht dat mijn zoon vermoord zou worden. Hij verdiende dat niet.” Haar partner beaamde dat de feiten zwaar wegen op hun gezin. “De schok was zodanig groot. Er was een overvloed aan verdriet die uit Martine kwam. Ik voelde onmiddellijk dat het verdriet onmeetbaar was”, aldus Christophe E.

Op vraag van haar advocate Julie Vandenbogaerde verklaarde V. nog dat ze het dossier al drie keer gelezen heeft. “Ik ben er elke dag mee bezig. Ik wil weten waarom het is gebeurd. Ik wil de waarheid.” Tijdens de contacten met haar moeder wordt V. vaak geconfronteerd met het verlies. “Ze vergeet soms dat Alban gestorven is en dan vraagt ze naar haar kleinzoon.”

De zus van Alban Demora bevestigde dat het slachtoffer eigenlijk een oprechte en gevoelige kerel was. “Na mijn relatiebreuk was hij vaak bij mij. In die moeilijke periode belde hij elke dag om me steunen.” Aline Demora had geruchten opgevangen over drughandel in het kapsalon van Belarbi, maar wist niet dat hij de beschuldigde kende. “Ik wist wel dat hij soms cannabis verkocht. Maar mijn broer was geen grote crimineel, denk ik.”

Roes

Ook de zus van het slachtoffer had online al over de feiten gelezen toen ze op de hoogte werd gesteld door de politie. “Ik leefde na de feiten precies in een roes. Ik heb een tijdlang niet kunnen werken. Het was als thuisverpleegkundige te confronterend om te werken in De Panne.” Bijna een jaar later sprak ze wel met kroongetuige Jennifer D. af op het kerkhof. “Ze wilde zich excuseren. Ze was aan het wenen en zei dat ze moest liegen over alles. Dat de kapper wel wist wat hij deed.”

Door een tante werd Alban Demora omschreven als een ietwat naïeve, maar sociale jongen. “Ik had een heel goeie band met Alban. Omdat hij in Sint-Idesbald niet zo ver van mij woonde, bleef hij soms eten.” Na zijn verblijf in de gevangenis van Brugge had Kathleen V. in 2016 een goed gesprek met haar neef. “Hij zei dat ik nog van hem zou verschieten. Hij zou zijn leven veranderen en een mooie toekomst hebben met een vrouw en kinderen.”

Tijdens de zomervakanties verbleef het slachtoffer regelmatig bij zijn grootmoeder in De Panne. “Wij hadden de mooiste jeugd die je maar kon bedenken. Elke dag naar het strand. We hebben onze hele jeugd gespeeld in de Zeelaan bij oma, 50 meter van waar het gebeurd is”, vertelde een neef. Igwen J. stelde dat de beschuldigde door de feiten van De Panne een afschuwelijke plaats heeft gemaakt voor de familie. “De manier waarop meneer Belarbi er hier een showtje van maakt, doet het meeste pijn. En het feit dat hij de schuld in de schoenen van mijn neef probeert te schuiven. Een sorry moeten we van hem zeker niet meer hebben.”

Stress

Ten slotte herinnerde ook een nicht zich de vakanties bij hun oma. “Ook ik ervaarde hem als een hele lieve, charmante mens. Met een goeie inborst ook.” Ella D. was pas een tweetal weken bevallen toen Demora met messteken om het leven werd gebracht. “Ik herinner me nog heel goed dat mijn borstvoeding meteen stilviel, van de stress waarschijnlijk. Mijn familie heeft mijn dochter pas gezien op de koffietafel na de begrafenis. Dat was heel raar natuurlijk.”

Donderdagochtend komen de laatste moraliteitsgetuigen van het slachtoffer aan het woord. In de namiddag komt de familie Belarbi aan bod.