Assisen Scalpelmoord – “Hij heeft haar gewoon gefolterd”

Op het assisenproces tegen Ridoan O. (43) heeft de moeder van Jill Himpe (36) verklaard dat het slachtoffer doodsbang was van haar ex-vriend. Bovendien denkt Caroline Deman dat de beschuldigde op 5 november 2019 mogelijk de intentie had om haar ook te vermoorden.

Voorzitter Bart Meganck merkte op dat alle getuigen voorlopig enkel positieve dingen vertelden over Jill Himpe. “Je kunt ook niets negatiefs zeggen”, reageerde haar moeder. “Ze was er iedere keer om iedereen te helpen. Zelfs voor de dader was ze er, omdat ze niemand in de steek wilde laten. En dat is haar ongeluk geworden.” In eerste instantie had Deman er geen probleem mee dat haar dochter een relatie begon met O., die toen al in de gevangenis had gezeten. “Als mijn kinderen gelukkig zijn, ben ik gelukkig. En de eerste jaren was zij gelukkig.”

De moeder van Jill Himpe kon niet begrijpen dat de hamburgerzaak van de beschuldigde failliet ging, ondanks het harde werk van haar dochter. “Ik heb hem een keer zien graaien in de kassa. Ik heb Jill daarmee geconfronteerd en dan was het hek van de dam. Ik was de slechte voor hem.” O. kreeg het vaker aan de stok met zijn schoonmoeder, onder andere in het kader van de verkoop van hun woning. “Hij kan wel zeggen dat hij zoveel verdiend heeft, maar hij heeft in heel de familie geld geleend voor van alles en nog wat.”

Doodsbang

In augustus 2019 besliste het slachtoffer om in te trekken bij haar moeder. Er werden houten balken voorzien om de deur te barricaderen, aangezien Jill Himpe doodsbang was van haar ex-partner. Caroline Deman vertelde onder andere over bedreigingen met een mes. O. zou zijn partner ook eens een blauw oog geslagen hebben.

Ondanks die angst bleef Himpe wel contact houden met de beschuldigde. “Zij zei dat ze hem zo rustig kon houden. Ze was zodanig bang dat hij ging doorslaan als ze niets liet weten. Hij dreigde altijd naar mij en naar mijn andere dochters toe dat hij mij zou kapotmaken. Hij heeft gezegd dat ik de rest van mijn dagen over mijn schouder zou moeten kijken.” Voor de moeder van het slachtoffer is het dus geen toeval dat O. het lichaam in haar woning dumpte. “Ik denk dat ik er ook aan was, als ik thuis was geweest. Het is zever dat hij haar voor de poezen naar mijn huis heeft gebracht. Hij wou mij raken. Ofwel wilde hij mij ook kapotmaken.”

Op vraag van haar raadsman Jef Vermassen stond Deman ook nog stil bij de bevindingen van de wetsdokters. “Ik had eigenlijk nog altijd een beetje hoop dat het heel vlug gegaan is. Dat ze niet afgezien heeft. Gisteren is gebleken dat ik mij geen illusies moet maken. Ze is verschrikkelijk bang geweest dat laatste uur. Dat is voor mij het ergste. Hij heeft ze gewoon gefolterd in mijn ogen”, klonk het.

Op café

Eerder getuigde een kameraad van Ridoan O. dat ze de avond van 4 november samen doorbrachten op café. “Ik voel mij daardoor een beetje verantwoordelijk. Jill was echt een lieve persoon en ook een harde werkster.” Brahim O. bezoekt de beschuldigde wel nog steeds in de gevangenis. Van agressie heeft hij nooit iets gemerkt. “Hij was altijd joviaal, hij gaf me altijd goeie raad. Hij heeft ook heel veel spijt, zegt hij. Het was niet zijn bedoeling blijkbaar.”

Heel normaal

Samen met O. had O. enkele bieren, een glas rode wijn en een Irish coffee gedronken. Toch kocht hij op de terugweg nog een flesje whisky in een nachtwinkel. Rond 5 uur schakelde hij een taxi in om hem van Marke terug naar het centrum van Kortrijk te voeren. “Hij wou zien of er nog iets open was. Uiteindelijk heeft hij een fles rode wodka uit een automaat gekocht”, vertelde de taxichauffeur. Kurt B. kende hem als een vriendelijke klant. “Die laatste keer was hij een beetje verward, een beetje door de alcohol, denk ik.”

Een café-uitbater verklaarde dat hij absoluut niet had verwacht dat de beschuldigde dergelijke feiten kon plegen. “In het café was hij altijd heel normaal. Ik heb daar nooit problemen mee gehad.” Net als Brahim O. beweerde Tommy V. ook geen weet te hebben van het drugsgebruik van O..

Woensdagochtend komen de zussen van het slachtoffer aan het woord.