Het West-Vlaamse assisenhof heeft Isabelle Debackere veroordeeld tot 30 jaar opsluiting en 10 jaar TBS voor de moord op haar zoontje Tibeau.
Isabelle Debackere had bijna tien jaar lang een relatie met Tim Vanhauwaert, de vader van haar twee kinderen. Ruzies binnen het koppel gingen vaak gepaard met hevige woede-uitbarstingen van de beschuldigde. Naar aanleiding van haar psychische problemen werd Debackere twee weken voor de feiten gedwongen opgenomen in de psychiatrie van Menen.
Op 7 maart 2013 mocht Isabelle Debackere terugkeren naar huis. Daar probeerde ze enkele uren later haar zoontje Tibeau in bad te verdrinken. Ze liet hem ook nog op zijn hoofd vallen. Uiteindelijk bracht ze het jongetje om het leven door hem te verstikken met een kussen. Het levenloze lichaam van het slachtoffer werd de volgende ochtend door zijn grootvader ontdekt.
Beschuldigde weigerde straf te aanhoren
De beschuldigde weigerde in eerste instantie om nog te verschijnen om haar straf te horen. Uiteindelijk kwam Debackere toch. Haar advocaat Johan Platteau nam naast haar plaats op de beschuldigdenbank.
De jury had Debackere woensdagnamiddag al schuldig bevonden aan moord. De verdediging had de vrijspraak gevraagd op basis van artikel 71. Meester Platteau argumenteerde tevergeefs dat zijn cliënte door haar depressie en overmatig pillengebruik in een staat van krankzinnigheid verkeerde. De ouders van de beschuldigde vroegen de internering, maar vingen eveneens bot.
“Geen doorleefde spijt”
De openbaar aanklager vorderde 25 jaar opsluiting en minstens 5 jaar terbeschikkingstelling van de strafuitvoeringsrechtbank. Het hof en de jury hielden bij de bepaling van de straf rekening met de ingesteldheid van de beschuldigde. Ze werd in het arrest omschreven als egoïstisch, jaloers en bezitterig. “Door wraak te willen nemen heb je onmetelijk en niet te compenseren leed berokkend aan de familie van het slachtoffer en aan je eigen dochter.”
Het hof en de jury merkten ook op dat Debackere aan schuldverschuiving deed en geen doorleefde spijt toonde. Er werd bovendien gewezen op het blijvend gevaar voor agressie in de relationele context. Als verzachtende omstandigheid werd enkel rekening gehouden met de moeilijke gezinssituatie in de periode voor de feiten.
Bekertje water
Net voor de beraadslaging gooide de beschuldigde nog een bekertje water in de nek van Jef Vermassen. “In onze job mag je je aan veel verwachten”, reageerde de advocaat. “Het bevestigt dat het juist is wat we gepleit hebben. Die vrouw kan haar woede-aanvallen niet beheersen. Misschien moet ik in het vervolg mijn paraplu meebrengen.” De burgerlijke partijen reageerden opgelucht op het arrest. “”Het was de schrik van mijn cliënt dat ze vroeg zou vrijkomen en dan haar recht zou opeisen om hun kind te zien”, aldus meester Filip Van Hende, raadsman van Tim Vanhauwaert.
De verdediging kwam ook nog kort terug op het incident. “Voor haar is dat natuurlijk een verschrikkelijk spannend moment, waardoor ze de zelfcontrole verloren is. Het toont dat er toch iets scheelt met die vrouw.” Meester Johan Platteau reageerde ontgoocheld op het verdict. Hij vreest dat het bekerincident zijn cliënte zwaar is aangerekend.
(BELGA)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier