Sinds midden maart heeft corona al stevig ingehakt in Vlaanderen en dat is ook in de cultuursector niet anders. Het eerste slachtoffer in het theaterwezen is gevallen : ‘t Echt Antwaarps Teater is niet meer.
“Alarm in mijnen darm”, “Mijne gebuur heeft het zuur” en “De Mon komt uit ‘t prison”, het zijn maar drie van de meer dan 120 blijspelen die acteur Ruud De Ridder de afgelopen 39 jaar heeft neergepend voor ‘t Echt Antwaarps Teater. Het gezelschap werd in mei 1981 geboren in de Arenbergschouwburg in Antwerpen en is aldaar ook heengegaan op vrijdag 5 juni 2020. Doodsoorzaak ? Covid-19.
Hoewel ‘t Echt Antwaarps Teater het oorspronkelijke idee had om de Antwerpenaren aan het lachen te brengen, vonden hun stukken ook vlotjes de weg naar de rest van Vlaanderen. Met dank ook aan VTM, die in haar beginperiode met “Bompa”, “Chez Bompa Lawijt” en “Drie mannen onder één dak” drie stukken omvormde tot televisiereeksen die fel werden gesmaakt door het grote publiek. Het overtuigde heel wat mensen om naar Antwerpen af te zakken en er een stuk mee te pikken. Al snel verhuisde ‘t Echt Antwaarps Teater naar een eigen opgetrokken zaal even verderop in de Arenbergstraat en de fans… die volgden gedwee. Van de eerste voorstelling in 1981 tot en met de laatste in 2020 zaten de zalen nokvol. Allemaal te danken aan de fijnzinnige humor die Ruud De Ridder en later ook zijn vrouw Nicole Laurent in de stukken hadden gestoken.
West-Vlamingen op de scène
Uiteraard was ‘t Echt Antwaarps Teater ook zeer geliefd bij de vele West-Vlamingen. Heel wat mensen uit onze streek trokken maar wat graag naar Antwerpen of gingen in de lokale culturele centra één van de reisgezelschappen bekijken. Want dat deden De Ridder en de zijnen ook : reisgezelschappen. Buiten de stukken die in Antwerpen gespeeld werden, trokken ze ook jaarlijks met een tweetal blijspelen heel Vlaanderen door om er de mensen uit de streek te entertainen. West-Vlamingen vonden we niet alleen in de zaal, maar durfden ook al eens op de planken te staan. Zo speelde Leen Dendievel, de actrice uit de Kortrijkse deelgemeente Kooigem, mee in “Die van mij snurkt” en “Satékes met peekens”. In beide stukken speelde ze, hoe kan het ook anders, een West-Vlaamse.
Moegestreden en uitgeput
“Dit is geen eenvoudig bericht”. Met die woorden begon vrijdagavond om 18.24 uur het droevige bericht dat het populaire theater ophield te bestaan. “Het coronavirus heeft ons de das omgedaan. De verkochte tickets voor de voorstellingen van de maand mei die verplaatst werden naar september, zijn ontoereikend om alle kosten te betalen. We zijn er het hart van in, maar we zijn gedurende deze hele lockdown moegestreden en uitgeput van het nadenken over oplossingen. Het is dan ook met pijn in het hart dat wij afscheid van jullie moeten nemen, maar het kan niet anders. Onze fut en moed zijn weg. Wij danken u van harte voor uw trouwheid als toeschouwer en zijn er fier op dat wij u al die jaren plezier hebben mogen verschaffen.”
Laatste stuk
Het laatste stuk op Antwerpse bodem vond op 19 januari van dit jaar plaats in de Arenbergschouwburg. Die week speelden Ruud De Ridder en Nicole Laurent samen met Anke De Ridder, Cathy Petit, Tom Dingenen, Magda Peeters, Jef Caremans en Nick Delafontaine het blijspel “Een nieuwjaarskind van ne vriend”. Het echt allerlaatste stuk dat werd opgevoerd, vond juist voor de lockdown plaats. Toen was het gezelschap op reis in de vele culturele centra met het legendarische stuk “Mijne gebuur heeft het zuur”. Terwijl er vrijdagavond nog geen duidelijkheid over was, werd ons intussen bevestigd dat die reisvoorstellingen niet meer zullen plaatsvinden. Nochtans stonden de stukken “Slecht te been ? We kruipen bijeen” en “Vader Apppelspijs en Moeder Babelutte” al in heel wat culturele centra ingepland. Ook de terugkeer van het typetje Jacob Kopferschmidt in “Wie zal het zeggen ? Ik zeker niet !” zal er helaas nooit komen. Net als de stukken “Op ons knie voor ons Marie” en “Show in den bungalow”, die pas twee weken geleden werden aangekondigd om in het voorjaar van 2021 in première te gaan. Het is triestig, zelfs heel triestig, dat door een virus dit populaire gezelschap moet verdwijnen. (PADI & Tom)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier