Nadat eerder de vierdelige cd-box ‘Clouseau 30’ uitkwam, gaat op zaterdag 7 oktober de gelijknamige tournee in première in het Plopsatheater in De Panne. De broers Koen en Kris Wauters doen het in een semiakoestische bezetting waar – uiteraard – ook Torhoutenaar Vincent Pierins deel van uitmaakt. Al 17 jaar lang is hij de vaste bassist van Clouseau.
Vincent Pierins groeide op in Brugge, maar woont op vandaag met zijn gezin in Torhout. Nog voor er sprake was van de MIA’s won hij al drie ZAMU-awards. Thuis heeft hij ook drie trofeeën van ‘Muzikant van het jaar’ staan. Als bassist is Vincent zo veelzijdig als Michelangelo Buonarroti. Afgelopen zomer toerde hij met Soulsister, nu leeft hij zich uit bij Otomachine en doet hij sessiewerk voor K3 en Yasmine (voor de postuum uitgebrachte single ‘Kwart voor tijd’, red.).
Hij is ghostwriter van een niet nader genoemde dj, hij leeft zich in zijn homestudio verder uit met zijn soloproject Seqoia-M en bovenal is de muzikant de vaste bassist van Clouseau. “Zeventien jaar geleden ben ik bij hen gaan spelen nadat in het Vlaamse muzikantenwereldje bekend raakte dat ik bij Raymond van het Groenewoud zou stoppen”, vertelt Vincent. “Mijn beslissing van toen heb ik me nog geen seconde beklaagd, want spelen met Koen en Kris betekent voor mij spelen bij de meest loyale mensen in de business.”
“Met alle respect; Bazart is een hype, Clouseau een begrip”
Voldoende vrijheid
Op zondag 17 september vierde Koen Wauters zijn vijftigste verjaardag. Kris is iets minder dan drie jaar ouder. Het is vooral deze laatste die volgens Vincent Pierins het format Clouseau als geen ander blijft bewaken. “Hij werkt samen met enkele schrijfpartners, en doet dat met verve. De kerningrediënten van dat format zijn catchiness en teksten met een kwinkslag waar toch vaak iets herkenbaars uit het dagelijkse leven in doorschemert. Bovendien worden die teksten gezongen door Koen, die over een zeer specifieke stem beschikt die je onmiddellijk herkent. Crème op de Clouseautaart is het charisma van Koen. Hij pakt op het scherm, maar ook op een concert- en festivalpodium”, vindt de bassist. “Binnen dat afgelijnde format geniet ik voldoende vrijheid om de grenzen ervan te verkennen. Welke muziek ik ook maak of speel, het technische aspect blijft iets wat ik voorop blijf stellen. Soms is dat erg gedetailleerd en gaat het over naar welke noot ik in een bepaalde passage teruggrijp. Dat kan ook bij Clouseau. Daar ben ik heel gelukkig om.”
Wie vandaag de radio aanzet om een Nederlandstalig nummer te horen, kan er bijna donder op zeggen dat het om Bazart gaat. Zij verkopen ondertussen in een zucht het Sportpaleis in Antwerpen uit. “Alle respect voor wat zij doen, maar zij zijn ten prooi gevallen aan een hype”, countert Vincent. “Clouseau is een begrip. Eind vorig jaar hebben we met Clouseau danst vier keer het Sportpaleis uitverkocht, maar de media zijn daar gewend aan geraakt.” (lacht)
Muziek
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier