Kwizien Jozefien blikt terug

Na exact 150 afleveringen houdt ‘Kwizien Jozefien’ ermee op. Drie jaar lang doorkruiste ik de provincie, op zoek naar lekkere en eenvoudige gerechten. Los van het culinaire blijft vooral het sociale mij bij: iedereen bij wie ik op bezoek ging, was oprecht enthousiast en leuk om te leren kennen.

Marc De Kaestecker – Brusselse spaghetti in Sint-Eloois-Vijve

Een selectie maken uit wie mij allemaal bijgebleven is, is een bijna onmogelijke opdracht. Iedereen had een eigen verhaal en het was echt bij iedereen leuk om over de vloer te komen. Sommige recepten haalden zelfs mijn eigen kookboekje. De Brusselse spaghetti van Marc is er zo eentje. De brandweerman kreeg het recept van zijn collega’s in Brussel. Met curry en witloof is het allesbehalve een klassieke spaghettisaus, maar wel eentje die intussen ook bij ons een klassieker is geworden.

Lieve Byttebier – Aperitieven op maandag

Bij Lieve uit Kortrijk ging ik langs op een maandagmiddag. Het slaatje op de wijze van Yotan Ottolenghi met dadels, fetakaas en rucola was eigenlijk in een oogwenk klaar. Toch ben ik er pas een paar uur later buitengegaan. Na de nodige foto’s at ik samen met Lieve het slaatje op. We kenden elkaar niet, maar het was zo gezellig dat we maar bleven babbelen. Iets wat Kwizien ook typeert: naast het culinaire was ook het sociale aspect heel erg leuk. Meestal kende ik de hobbykoks vooraf niet, maar werd het wel telkens een leuk moment.

Jozefien Ryckx – Van slaapkamer tot eigen kookplatform

Toen ik Jozefien uit Ardooie contacteerde voor een Kwizien, was het eigenlijk wat improviseren. Jozefien en haar man Jeroen waren volop bezig met verbouwingen en hadden amper nog een keuken. Voor een echte foodie al een hele kwelling, maar ook niet zo evident om een leuke actiefoto in de keuken te maken. Dus trokken we naar de slaapkamer, de enige ruimte die toen zo goed als afgewerkt was. Op de schouw improviseerden we een tafeltje.

Intussen heeft Jozefien een gloednieuwe keuken én is ze ook professioneel met koken bezig. Met Studio Goestjes geeft ze workshops, doet ze foodstyling en bedenkt ze recepten voor haar klanten.

Thibaut Maes – Mijn eerste ‘echte’ côte à l’os

Thibaut uit Heestert maakte een heel klassiek gerecht klaar: côte à l’os met sla en frietjes. Lekker koken begint voor hem al bij de boodschappen. “Kwalitatieve ingrediënten vormen de basis van een geslaagd gerecht en ik rij dan ook met plezier rond om de juiste producten te gaan halen”, liet hij toen optekenen. Thibaut volgde de opleiding slager-spekslager aan Syntra West en koos voor gerijpte côte à l’os Normande, vlees afkomstig van een speciaal ras uit Normandië dat hij op zijn eigen manier bereidde.

Meestal mocht ik bij een Kwizien proeven of mee-eten en daar stond Thibaut ook op. Maar eigenlijk ben ik geen fan van vlees dat nog rood is, al durfde ik dat echt niet te zeggen. Ik laat een biefstuk meestal bakken tot hij een schoenzool is. Erg, ik weet het, maar dat rode is echt niets voor mij. Maar bij Thibaut kon ik er dus niet onderuit. En wat bleek: ik had nog nooit zo’n lekker vlees gegeten. Zelfs al was het rood en zelfs al zag ik het toen eigenlijk helemaal niet zitten, voor zo’n stukje zou ik nog wel eens tekenen.

Tineke Devriesere – Gezonde havermoutkoekjes

In 2015 ging ik langs bij Tineke in Moorslede. Haar havermoutkoekjes waren niet alleen heel lekker, ik heb ze nadien zelf ook heel veel gemaakt en het recept doorgegeven aan anderen. Zonder suiker of bloem zijn ze bovendien de gezondere variant van koekjes uit de winkel.

Tineke kreeg hulp van haar zoontjes Ruben en Remi, twee enthousiaste jongetjes die er ook heel graag bij waren voor de foto.