“Ik blijf geloven in de toekomst”

Zelf vindt hij niet dat muziek dient om te protesteren en dingen aan te klagen, maar toch is ‘Us’, het nieuwe album van Ozark Henry, een protestplaat geworden. “Met wat er nu in de wereld aan het gebeuren is, zou het bijna misplaatst geweest zijn om het er niet over te hebben. Ik kon gewoon niet zwijgen over die polarisatie, die groeiende ongelijkheid, maar ik wou wel dat mijn boodschap er een van hoop, energie en levenskracht was.”

“Ik was een man met een plan. Toen ik aan dit album begon, wist ik perfect hoe de afgewerkte plaat zou klinken”, verklapt Piet Goddaer. De 46-jarige Kortrijkzaan, die al enkele jaren Oostduinkerke als uitvalsbasis heeft, brengt deze week onder zijn pseudoniem Ozark Henry een nieuw album uit. Voor Us ruilde Piet zijn symfonische arrangementen opnieuw in voor elektropop, een oude passie. Het resultaat is een mooie mengelmoes van vrolijke nummers, zoals de hitsingle A dream that never stops en Uno di noi, waarop ook Marie Daulne van Zap Mama meezingt, en wat experimenteler klinkende songs, zoals Elliot.

Als ik naar ‘Us’ luister, dan denk ik onvermijdelijk aan je werk als UN Goodwill Ambassadeur tegen mensenhandel. Het is duidelijk een album met een boodschap.

“Absoluut. Ik heb het album grotendeels in New York geschreven. Ik was net terug uit Afrika, waar ik meegedaan had aan Bike for Africa (een fietstocht door Afrika voor het goede doel, red.), en was in New York voor een Talk@Google, waar ik mijn visie op de toekomst van muziek mocht uitleggen op het podium van de internetgigant. De verschillen tussen de twee waren zo extreem… Enerzijds krijg ik door mijn werk voor de UN het meest gruwelijke waar een mens toe in staat is te zien, en anderzijds was het bij Google fascinerend om te zien waar de mens op het vlak van technologie allemaal toe in staat is, om vast te stellen dat onze mogelijkheden onbeperkt zijn… Neem daarbij de Brexit, de aanslagen, de Amerikaanse presidentsverkiezingen, de groeiende ongelijkheid… Dat alles zorgde ervoor dat de plaat heel vlot geschreven raakte.”

Is ‘Us’ jouw protestplaat geworden?

(denkt even na) “Toch wel, maar dan wel een protestplaat die past in de geest van deze tijd, die geworteld is in het hier en nu. Een die hoop, energie én levenskracht uitstraalt. Het mocht zeker geen typische protestplaat worden, want daar luister ik zelf niet graag naar.” (lacht)

En dus klinken je songs verrassend vrolijk…

“Een bewuste keuze. In Afrika vinden ze onze westerse muziek vaak heel donker, heel somber of heel melancholisch klinken, omdat wij onze muziek afstemmen op het verhaal dat we vertellen. Neem nu een lied als Indian Summer: ik zing daar over hoe erg ik de zon mis en dat hoor je terug in de muziek. Afrikaanse muzikanten doen dat niet, integendeel. In Gambia hoorde ik een ontzettend feestelijk nummer, dat uiteindelijk over een van de pijnlijkste gebeurtenissen in de Gambiaanse geschiedenis bleek te gaan. Maar door die vrolijkheid luisteren de mensen wel naar dat lied, horen ze de boodschap. Dat wou ik ook met deze plaat.”

“New York en Oostduinkerke lijken echt op elkaar”

Je woont in Oostduinkerke, heel dicht bij Calais, waar de beruchte jungle was.

“De mensensmokkel en de mensenhandel daar zijn al jaren problematisch, maar helaas niet eenvoudig op te lossen. Niet alleen omdat het grensoverschrijdende materie is, maar ook omdat de slachtoffers zichzelf niet als slachtoffer zien. Ze hebben een grote droom, naar Engeland gaan, en beseffen niet dat ze door mensenhandelaars misbruikt worden. Ze geloven je ook niet als je hen probeert te vertellen dat het aan de overkant van het Kanaal echt niet beter is, dat ze er wellicht gewoon uitgebuit gaan worden… Dat maakt het extra pijnlijk. De situatie in Calais heeft me geïnspireerd tot Elliot.”

‘Elliot’ klinkt ook als een aanklacht naar politici toe.

“Ik wil vooral op een positieve manier dingen bespreekbaar maken. Onze eigenschap om eerst nog eens te onderstrepen hoe en wat er verkeerd is, om eerst alle oude wonden nog eens open te halen, werkt niet: dan wordt alles te pijnlijk en raak je niet vooruit. Denk maar aan het Palestijnse conflict… We moeten leren loslaten, leren om op zoek te gaan naar oplossingen.”

Daar is moed voor nodig.

“Ik blijf hopen op politici die die moed wel hebben. Ook bij ons. Politici die denken aan het algemene belang, en niet alleen aan hun eigen achterban. Neem nu de problematiek rond de vliegroutes boven Brussel: die luchthaven is daar al zo lang, is op economisch vlak zo belangrijk voor ontzettend veel mensen, maar blijkbaar weegt dat niet door… Wie vertegenwoordigen die politici dan eigenlijk?”

“Ik besef dat heel wat problemen waar we op vandaag mee geconfronteerd worden heel complex zijn, maar van politici verwacht ik dat ze meer doen dan pleisters op de wonde plakken. Aan politiek doen, is zoals een pand beheren. Als het dak lekt, dan moet je niet het plafond wat dikker maken en een verdieping lager gaan wonen, en dan nog een, en dan nog een tot je helemaal in de kelder zit en vaststelt dat het hele gebouw verrot is. Nee, je moet het dak zelf herstellen.”

‘Us’ ligt nu in de platenhandel. Volgt er een tournee?

“Ik heb twee optredens in mijn agenda staan: een in de AB in Brussel en een in Paradiso in Amsterdam, en daar zal het wellicht bij blijven. Ik wil het album eerst in 3D afmixen in mijn nieuwe studio in Wulpen. Dat is echt mijn speeltuin… Werken in 3D, zodat je echt in het geluid ondergedompeld wordt, vind ik zoveel boeiender. Ik ben zoals een schilder die beeldhouwer is geworden en tot de vaststelling is gekomen dat dat beeldhouwen hem veel natuurlijker valt. Of Us in 3D te vergelijken zal zijn met Paramount? Us in 3D zal nog veel emotioneler worden, een fysieke ervaring bijna…”

En dat allemaal in Oostduinkerke en Wulpen, toch een groot verschil met New York…

“Maar nee, New York en Oostduinkerke lijken echt wel op elkaar. Ze liggen alle twee dicht bij zee, de winkels zijn er zeven dagen op zeven open, je vindt er dezelfde diensten, fantastische restaurants en cafés… En oké, in New York vind je de hele wereld, en dat heb je in Oostduinkerke minder, maar Oostduinkerke heeft wel het beste van wat de streek te bieden heeft. Ik heb veel gereisd, ben op bijzondere plaatsen geweest, maar Oostduinkerke is toch de plek waar ik het liefste woon, samen met mijn gezin. Hier kom ik echt thuis.”