Jezelf vrijwillig laten opsluiten in een kamer, samen met familie, vrienden of collega’s? En dan een uur hebben om uit die kamer te ontsnappen? Het klinkt gek, maar escape rooms zijn vandaag hipper dan ooit. Het KW Weekend-team zoekt uit waarom en laat zich achter slot en grendel zetten door Ludovicus in The Longest Hour in Ieper.
Ik geef het toe, de zenuwen spelen toch wel op wanneer we in Ieper aankomen. ‘We’, dat is het KW Weekend-team met journalisten Nancy Boerjan en Bert Vanden Berghe, opmaakredacteur Ann Vienne en mezelf, chef KW Weekend Sandra Rosseel. Vandaag laten we ons opsluiten in The Longest Hour, de eerste escape room in ons land, die in 2014 de deuren opende. Een paar minuten voor de afgesproken tijd drukken we de toegangscode in, die we na onze boeking van Ludovicus doorgestuurd kregen.
Zoek overal, voel aan alles en steek niets weg in een broekzak of een handtas
De bewoner van het huis laat zich echter niet zien: met briefjes wordt ons duidelijk gemaakt waar we onze jassen en spullen kunnen achterlaten en waar het eigenlijke spel begint. Het doet de spanning alleen maar stijgen. “Je weet toch dat ik wat last heb van claustrofobie”, benadrukt Ann nog een keer. “Het is een kamer, Ann, geen kast”, stel ik haar gerust. De ‘hoop ik’ die ik erbij denk, spreek ik maar niet hardop uit.
We bergen onze jassen op en nemen plaats voor de eerste deur, wachtend op groen licht. Nog twee minuten voor we de kamer binnen mogen. “Ik hoop echt dat we binnen de tijd buiten geraken, anders slaan we toch wel een mal figuur”, poneert Bert. Nancy, Ann en ik knikken, al hopen we ook dat we elkaar niet te veel in de haren zullen vliegen. “Vergeet ook de hint niet: drie keer kloppen is de sleutel tot succes”, herinnert Nancy ons aan de tip die Ludovicus ons in zijn mail meegaf.
Nancy, Ann en ik knikken, al hopen we ook dat we elkaar niet te veel in de haren zullen vliegen
De seconden tikken weg en dan is het zover: we openen de eerste deur en komen de woonkamer van Ludovicus binnen… Achter ons valt de deur onherroepelijk in het slot. Een sober ingerichte ruimte waarbij vooral de zetel en de enorme kast in het oog springen. De decoratieve obussen herinneren ons eraan dat het achterliggende thema van The Longest Hour de Eerste Wereldoorlog is, maar tot onze opluchting overheerst de oorlogssfeer niet.
In de ban van de gong
Veel tijd om hier over na te denken is er echter niet, want op een groot scherm tikken de seconden al genadeloos. Prompt beginnen we aan deuren en kasten te voelen, op zoek naar tips die ons kunnen helpen om te ontsnappen. Terwijl we vlug en grondig de kamer uitpluizen, gaat een gong: op het scherm verschijnt een eerste boodschap van Ludovicus. Ook het daaropvolgende uur reppen we ons telkens naar het scherm als we de gong horen, soms om een uiterst nuttige tip te vernemen die ons een stapje verder helpt, een andere keer om een wat sarcastischere mededeling van de mysterieuze bewoner te moeten lezen of om zijn sardonische lach door de ruimte te horen weerklinken.
Je moet zeker geen genie zijn om uit de escape room te ontsnappen
Al vlug verzamelen we allerlei voorwerpen die ons misschien wel kunnen helpen bij onze ontsnappingspoging: sleutels, briefjes… zelfs een collectie moersleutels ontsnapt niet aan onze aandacht, al is het ons nog niet meteen duidelijk hoe die van pas gaat komen. Maar dat doen ze wel degelijk. En nee, natuurlijk zullen we hier niets verklappen over de raadsels, puzzels en opdrachten die Ludovicus ons voorschotelde, die moet je maar zelf gaan ontdekken. Maar het is zeker niet zo dat je een genie moet zijn om uit de escape room te ontsnappen. Integendeel, het is soms een kunst om het niet té ver te gaan zoeken…
“Het is eigenlijk eenvoudig: zoek overal, voel aan alles en zorg dat iedereen van het team toegang heeft tot alle aanwijzingen. Stop dus zeker niets weg in een broekzak of een handtas”, vertelt de Ludovicus van dienst ons achteraf. “Blijf ook niet te lang hangen bij een opdracht: als je het na enkele minuten niet ziet, dan geef je het beter door aan een teamgenoot. En communiceer: denk luidop. Misschien vind je zelf de oplossing niet, maar zet je je teamgenoten zo wel op het juiste spoor.”
Terwijl de adrenaline langzaam wegebt, praten we bij over onze successen, de gemiste kansen én de ingenieuze wijze waarop het spel opgebouwd is. “Het spel heeft maar één nadeel: ik wil dit nog doen”, besluit Ann terwijl we afscheid nemen van Ludovicus.
Escape games in West-Vlaanderen
Een escape game speel je met een team van drie tot zes spelers.
Wij speelden het real life escape game The Longest Hour in Ieper, de oudste escape game van ons land, opgericht door vijf Ieperlingen die de smaak te pakken kregen tijdens een bezoekje aan een escape room in het Hongaarse Boedapest. De groep is momenteel bezig met een tweede project, waarbij twee escape rooms in één gebouw ondergebracht zullen worden.
Ondertussen zijn er in West-Vlaanderen ook escape rooms in Kortrijk, Brugge, Oostduinkerke, Waregem, Poperinge, Middelkerke en Harelbeke.
Een overzichtje vind je op www.escapegamesbelgium.be
Uitgetest
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier