Vorig jaar fietste Wouter Deboot dwars door Amerika, dit jaar rijdt hij dwars door Oceanië. Met zijn fietstocht door Australië en Nieuw-Zeeland wil hij ons laten kennismaken met onze tegenvoeters. Wekelijks vertelt Wouter hier over zijn belevenissen die maandag in ‘Iedereen Beroemd’ te zien zijn.
“Ik heb schoon genoeg van die Stuart Highway”, laat ik me aan de telefoon ontvallen. Mijn eindredacteur reageert begripvol en stelt voor om een alternatieve route richting het zuiden te nemen. De held uithangen en op zoek gaan naar de ultieme outback-ervaring, daar heb ik wel oren naar. Ik ruil de asfaltweg voor een zandweg en rij uren door een hete bakovenomlijnddoor een trillende einder. Rondom mij heerst de leegte. Alleen wigstaartarenden zorgen voor deining. Zij zijn op zoek naar, tja, naar wat eigenlijk?
Ik zoek hier vooral een antwoord op een vraag die al uren mijn gedachten gijzelt: wat als er mij hier iets overkomt? Ik verzin tientallen scenario’s, maar krijg pas een afdoend antwoord wanneer ik na een flinke honderd kilometer twee mannen ontmoet die een omheining aan het herstellen zijn. “The Royal Flying Doctors zouden je wel uit de nood helpen”, licht de oudste toe. “Zij hebben een basis in Port Augusta. Dat is tot hier anderhalf uur vliegen. Ik kan het weten, want onlangs nog hebben ze mijn airstrip gebruikt om een van onze werkmakkers een tegengif toe te dienen. Hij kreeg een beet van een dodelijke slang.”
Het is geruststellend te weten dat de outback ook zijn beschermengelen heeft. “Jij ziet er trouwens ook wel uit alsof je wat oplapwerk kunt gebruiken”, zegt opnieuw de oudste. Hij troont me mee naar zijn erf enkele kilometers verderop, schuift me een paar sneden gekookte ham toe en belooft me een bed voor de nacht. Halleluja!
De held uithangen en op zoek gaan naar de ultieme outback-ervaring, daar heb ik wel oren naar
Boer Tony is hier opgegroeid en runt een veebedrijf met zo’n 14.000 koeien. Zijn landgoed is net iets kleiner dan ons land. “Het duurt vier uur om het door te steken”, zegt hij zonder verpinken. “Bij ons woon je al zeer landelijk als je een kwartier naar de dichtstbijzijnde stad moet rijden”, zeg ik. “Hier ben je al gauw een kleine twee uur onderweg. Gelukkig is er Peter, onze postbode. Hij rijdt twee keer per week vanuit Coober Pedy en voorziet ons van post en verse boodschappen.”
Postbode Peter was voor boer Tony lange tijd de enige link met de wereld. “Ik heb hier samen met mijn vrouw drie kinderen grootgebracht. Hun lespakketten werden toen nog door Peter naar hier gebracht. Dat was het systeem van School of the Air, de grootste school ter wereld. Via zendapparatuur kregen onze kinderen minstens een half uur per dag les via de radio. We begeleidden hen dan in hun zelfstudie.”
Boer Tony is dus veel meer dan boer alleen. Zijn cv mag je gerust nog aanvullen met leerkracht, kapper, kok, elektricien, dokter..
“Weet je, Wouter, mensen durven wel eens op ons neer te kijken. Outbackers zouden ruw en onwetend zijn. Maar ik vind dat wij net completere mensen zijn.” Ik kan dat alleen maar beamen, want ik word hier ten volle geconfronteerd met mijn eigen tekortkomingen. “Deze plek daagt je dagelijks uit. Hier is geen plaats voor zwakkelingen”, besluit boer Tony aan de barbecue. Ik knik, breng een toost uit en denk: ik wil snel terug naar de Stuart Highway.
Dwars Door Oceanië
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier