De oerknal op zijn Oostends

De aarde na de apocalyps, waar de mens – boontje komt om zijn loontje – weer als zijn rudimentaire zelve leeft. Zo klinken de teksten van frontman Johannes Verschaeve én zo klinkt ook de bijhorende muziek op ‘Future Primitives’, het nieuwe album van The Van Jets. Explosief, en dat ligt niet alleen aan de inspiratiebron.

Gisterenavond, op donderdag 21 december, daverde de Ancienne Belgique in Brussel ongetwijfeld op haar grondvesten. The Van Jets stelden er immers hun nieuwe album Future Primitives live voor, en dat klinkt behoorlijk explosief. Niet zo vreemd, want Ted Kaczynski, alias de Unabomber (die tussen 1978 en ’95 16 bombrieven de wereld instuurde, red.), gaf met zijn manifest The Industrial Society and its Future het denkkader van The Van Jets-frontman Johannes Verschaeve (37) een ferme oplawaai. Explosieve literatuur op de koffietafel, die Johannes zijdelings de brandstof gaf om de tien songs voor Future Primitives te schrijven. Het conceptalbum is meteen de vijfde langspeler van het viertal.

“Je zou het me misschien niet nageven, maar ik ben zwaar into hiphop”

“Het manifest van Ted Kaczynski leest als een zware aanval tegen links”, duidt de zanger. “Hij vindt dat linkse lieden te veel zelfmedelijden hebben en dat bovendien projecteren op anderen. In zijn visie proberen zij op paternalistische wijze de zwakkeren in de maatschappij te helpen, omdat velen van hen zelf niet tot de winnaars behoren. Op die manier kopen ze als het ware een goed gevoel af. Idealen van links zoals gelijkwaardigheid en herverdeling zijn volgens hem doekjes voor het bloeden, omdat ze Het Systeem niet ten gronde aanpakken. Dat Systeem is volgens hem de oorzaak van de meeste kwalen in de wereld. Hij had ook een afkeer van technologische vooruitgang omwille van de vrijheden die we erbij inschieten. Hij spiegelde een samenleving voor die gedoemd is ten onder te gaan en die uit zou monden in een nieuwe oertijd. Kort door de bocht misschien, maar het zette me toch aan het denken. Ik stelde me er Mad Max-achtige beelden bij voor en kwam gaandeweg uit op een vaste vorm voor onze nieuwe cd.”

‘Boy to Beastie’ deed mij aan Donald Trump denken. De Amerikaanse president is een Beastie Boy.

“De alfamannetjes, veelal mannen in maatpak, gedragen zich vaak als gorilla’s. Door het haantjesgedrag van bijvoorbeeld de lui die The City (het financiële hart van Londen, red.) bevolken, leefteen aanzienlijk deel van de wereldbevolking in armoede, om nog te zwijgen van de klimatologische rampspoed die op hen én wellicht ook ons afkomt.”

Ook muzikaal klinkt de cd een stuk ruwer. Jullie namen Jeff Claeys onder de arm als producer. Deze geboren Oostendenaar creëerde ook de sound voor de comeback-cd van Millionaire.

“Je zou het me misschien niet nageven, maar ik ben ook zwaar into hiphop. Van Grandmaster Flash over Kayne West tot Kendrick Lamarr en de inmiddels overleden The Child of Love. Dat genre is ontstaan in The Bronx in New York en daar heerste een gang-mentaliteit die niet voor doetjes was. Dat accordeerde met de harde wereld die er volgens Unabomber aankomt. Bij rap ligt de klemtoon ook sterk op het woord en die speelsheid heb ik aangewend bij het schrijven van mijn lyrics. Nog bij hiphop speelt productie een zeer belangrijke rol. Die trucs hebben we toegepast op The Van Jets. Zo heb ik drums van mijn broer Michael gesampeld om ze nadien te verknippen.”

De fundamenten voor de plaat hebben jullie opgenomen in de ICP Recording Studios in Brussel. Met die opnames ben je voorts in de ondergrondse studio van het Oostendse culturele centrum De Grote Post aan de slag gegaan.

“Door samen met Jeff Claeys twee maanden aan de kust aan de plaat te werken, heb ik me los kunnen maken van de hippe scene en de verlokkingen van de grote steden waar we vroeger opgenomen hebben. Ik wou op een eiland zitten en door haar ligging is de Stad aan Zee dat. De Noordzee is bruut en Oostende daardoor deels ook. Dat ruwe hoor je zeker op Future Primitives.”

(Stefaan Van Volcem)