Op 15 en 16 september brengen negen West-Vlaamse concertkoren en twee kinderkoren, samen met het symfonieorkest Vlaanderen, de wereldcreatie van het werk ‘A Symphony of Trees’ van Piet Swerts in de kathedraal van Ieper. Solisten zijn de Britse sopraan Lee Bisset én de Brugse tenor Thomas Blondelle.
Wie aan klassieke muziek én de wereldtoppers binnen dat genre denkt, denkt niet vlug aan West-Vlamingen. Ten onrechte, want met Thomas Blondelle (34) hebben we zo’n topper in huis. De Brugse tenor, die nadat hij Grieks-Latijn aan het Onze-Lieve-Vrouwecollege in Assebroek studeerde naar de KULeuven trok voor een licentiaat in de musicologie, won in 2011 de tweede prijs in de Koningin Elisabethwedstrijd voor zang. “Dat is ongetwijfeld een mijlpaal geweest. Ik denk er met veel plezier aan terug. Het is echter ook ‘maar’ een wedstrijd: het is niet omdat je er een goed resultaat behaalt, dat een mooie carrière binnen is. En het is niet omdat je er een minder resultaat behaalt, dat niets ooit zal lukken.”
Moderne zanger
De wedstrijd betekende voor Thomas wel een toegangsticket tot het muziekleven in België. “Als nieuwkomer is het erg moeilijk om in eigen land aan de bak te komen. Dat is een goede oude Vlaamse traditie natuurlijk: het moet uit het buitenland komen om echt oké te zijn. Dan ben ik dus maar naar het buitenland gegaan, en het grappige is dat het werkte. In 2007 al heb ik een grote rol gezongen in de Munt, voornamelijk doordat ik in het buitenland werkte”, aldus Thomas, die solist was bij het Staatstheater Braunschweig in Duitsland en vaste solist is bij de Deutsche Oper in Berlijn.
Als freelance zanger is hij te gast bij heel wat nationale en internationale operahuizen. In zijn vrije tijd houdt Thomas van lange wandelingen met zijn vriendin en hun hond, en van koken. “Aha: koken. Hoe meer gangen, hoe beter. Eigenlijk ook alles wat desserts en patisserie aangaat en sinds een paar jaar alle mogelijke ijssoorten en pralines. Helaas ontbreekt de tijd steeds meer”, lacht hij.
“Een breed repertoire houdt je fris en kritisch, je moet telkens weer je beroep leren”
Thomas zingt opera, operette en recitals. “Ik hou van alle drie. Ik probeer in elk genre voor het publiek duidelijk te maken dat ik plezier schep in wat ik doe en daar met volle overtuiging sta. Dat neemt niet weg dat de opera en operette een uitgesproken theatrale component hebben, die mij zeer goed bevalt. De opera is ondertussen een echt muziektheater geworden: het acteren is vandaag de dag even belangrijk als het zingen. Dat stelt dus andere eisen aan de moderne zanger”, legt Thomas uit.
“Bij een recital vind ik het dan weer van belang dat je op een bepaalde manier iets van jezelf laat zien. Dat is heel intiem. Zelfs bij grote oratoriumconcerten is het belangrijk om als klassiek muzikant te beseffen dat de mensen naar een voorstelling komen kijken en iets verwachten. Ook al sta je niet in kostuum en in een regie te zingen, ik vind absoluut niet dat een begrafenisgezicht en ernstige kramp bij klassieke muziek horen. Anders kan je even goed een cd opzetten. Er moet echt iets gebeuren, iets magisch. Iets dat enkel op die plaats op dat moment ontstaat, en dat de mensen op een heel directe manier kan raken, hetzij intellectueel, hetzij emotioneel of beide. Dat is de essentie van wat wij doen. De afwisseling is niet evident, maar voor mij heel belangrijk. Een breed repertoire houdt je fris en kritisch, je moet telkens weer je beroep leren.”
Consequent zijn
In zijn schaarse vrije tijd componeert Thomas en maakt hij libretto’s voor kinderopera’s. “Componeren is echt wel een hobby, niets om echt helemaal serieus te nemen. Ik componeer graag liederen, ook kinderopera’s. Als ik een thematisch georganiseerd liedrecital heb, en ik vind een mooie tekst die super in het programma zou passen, zet ik die op muziek. Libretto’s zijn een uit de hand gelopen hobby“, lacht hij. “Ik hou er echt van om een verhaal, een boek of een sprookje om te zetten in theatertaal. Dat vraagt een andere manier van schrijven, en ik vind het een hele leuke oefening om te doen.”
Nog een uitsmijter? “Wees consequent, maar niet altijd”, aldus de tenor. “Elke repetitie of voorstelling maakt je een betere zanger met meer ervaring. Dat is toch prachtig, als je beroep dat met je doet?”
Muziek
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier