Drie datingapps heb ik op mijn telefoon. Werkgerelateerd, maar ook een beetje voor het plezier natuurlijk. Tinder is de klassieker, de trouwe vriend die ontrouw boven eenzaamheid plaatst. Niks meer dan een seksapp, zo durven kwatongen bijgevolg weleens te beweren, maar dat verwijt lijkt intussen toch behoorlijk achterhaald. Ook in de virtuele wereld vinden potjes deksels, en draaien een paar schuchter getypte woorden finaal soms uit op een vaste relatie.
The Inner Circle gaat daar nog een stapje verder in. Sérieux troef op dit onlinedatingplatform, waar je enkel binnen raakt op uitnodiging van iemand die al lid is. Ik probeer mijn kop niet te breken over hoe het allereerste lid er dan ooit kwam, en leid mijn smartphone richting Happn, de derde hond in mijn datingspel.
Ben ik al deze vrouwen daarnet tegen het lijf gelopen zonder hen te zien?
Deze app – afkomstig uit het romantische Parijs – vertelt wiens pad je kruiste en heet daardoor minder anoniem te zijn. Het meisje van de slager, tegen wie je nog nooit iets durfde te zeggen, wordt op die manier plots een pak bereikbaarder. Op voorwaarde dat ze eveneens op Happn zit uiteraard.
Het maakt mijn wandelingen door het stadscentrum er alleen maar amusanter op. Ik scrol door de passanten, maar niemand roept herkenning op. Ben ik al deze vrouwen daarnet tegen het lijf gelopen zonder hen te zien? Niet noodzakelijk, want Happn toont me iedereen die zich op een bepaald ogenblik binnen een straal van 250 meter van mij bevond. Vaak onzichtbaar op het moment zelf dus, maar perfect benaderbaar achteraf. Iets wat in twee richtingen werkt, zo moet Naomi hebben gedacht. Ze neemt het heft in eigen handen en laat me weten dat ze mijn nabijheid voelt. Een plagerig bericht dat veel weg heeft van wat ik net naar Lieke stuurde. Zij sprong me in het oog, maar een reactie van haar kant blijft uit. Niet zo bij Naomi, die nu niet meer stopt met stoken. Ze wil me zien. Om samen iets te drinken. Ik bewonder haar doorzettingsvermogen, maar beslis om niet te happen. Het café waar ze zit ligt op mijn route naar huis, dus kies ik voor een omweg. Ik heb geen zin in de confrontatie en breng haar daar beleefd van op de hoogte. Meteen daarna stuurt Lieke. “De nabijheid is afstand aan het nemen. Zonde. Je weet niet wat je mist. Keer maar op je stappen terug en kom iets drinken. Je hoorde van mijn vriendin waar we te vinden zijn.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier