In het hart van Krant van West-Vlaanderen van deze week zit een hartverwarmende bijlage. Die van Hart voor West-Vlaanderen. Daarin worden de 41 projecten die dit jaar steun krijgen via Hart van West-Vlaanderen voorgesteld.
Het Streekfonds West-Vlaanderen steunde de afgelopen twaalf jaar al meer dan 300 projecten, die samen meer dan 1.200.000 euro aan steun ontvingen. Met ‘Een Hart voor West-Vlaanderen’ helpt het fonds kinderen en jongeren tot 18 jaar uit de meest kwetsbare groepen. “Een onafhankelijke jury verdeelde dit jaar iets meer dan 100.000 euro onder 41 sociale organisaties“, zegt algemeen coördinator Jan Despiegelaere. Dat zijn er een tiental meer dan andere jaren.
“Ik heb de beste job in de wereld, met stip”, zegt Jan Despiegelaere glimlachend. “De ene dag zit ik op een galabal om geld in te zamelen en de volgende dag bij een sociaal project dat met een paar duizend euro fantastische dingen kan doen. Wat wij doen is een brug vormen tussen die twee werelden die elkaar nog veel te weinig kunnen ontmoeten. We zijn een soort vertaalbureau tussen de sociale sector en het bedrijfsleven. Het is een privilege om die rol van vertaler op mij te nemen.”
Het Streekfonds is opgericht met geld van Levi Strauss, dat fabrieken had in Gits en in Wervik. Na de sluiting van die fabrieken in 1998 schonk het bedrijf 600.000 euro voor sociale projecten in de streek. Het geld ging naar de Koning Boudewijnstichting, die er het West-Vlaamse streekfonds mee oprichtte. “Eigenlijk zijn wij een ongoing experiment“, lacht Jan Despiegelaere. “We zijn gevormd naar het model van de Community Foundations in Amerika, maar onze sociale zekerheid zit helemaal anders in elkaar. Dus de vraag was, en is nog altijd: werkt dat hier wel? Ik ben zelf ook altijd sceptisch geweest, maar ondertussen hebben we onze plek gevonden.”
Niet zomaar uitdelen
Een Hart voor West-Vlaanderen was het eerste grote project van het Streekfonds . “We wilden dat geld niet gewoon spenderen maar een dynamiek op gang brengen waarbij mensen, lokale organisaties en bedrijven projecten konden steunen. Toen ik hier begon in 2004 ben ik dus meteen gestopt met geld uitgeven en op zoek gegaan naar nieuwe fondsen. Op die manier wilde ik de perceptie vermijden dat wij een grote pot geld hebben en die hier wel eventjes gaan uitdelen”, vertelt Jan Despiegelaere. Hij werkte in de communicatiesector voor hij begon bij het Streekfonds . “Het eerste bedrijf dat we aangesproken hebben was Roularta, als echt West-Vlaams bedrijf. Want we wilden communicatie koppelen aan media en visibiliteit.” Dat idee van zichtbaarheid en sensibilisering is ook de kern geworden van Hart voor West-Vlaanderen.
Een Hart voor West-Vlaanderen mikt vooral op kleinere organisaties. “Wat niet wil zeggen dat grote vzw’s geen kans maken op financiering, maar het maximum bedrag dat wij toekennen is 5.000 euro”, zegt Jan Despiegelaere. “Wij kunnen dus weinig meerwaarde geven aan klassieke organisaties die met veel volk zitten en een eigen solide werking hebben. Wij gaan nooit in de plaats komen van subsidies, dus steunen we vooral feitelijke organisaties voor wie 5.000 euro een dag en nacht verschil kan maken.”
Elke vzw uit de streek mag een dossier indienen. Een onafhankelijke externe jury beslist dan welke projecten in aanmerking komen voor steun. “In de jury zitten niet alleen mensen met een achtergrond in sociaal werk. Er zijn ook altijd een of twee mensen bij uit het bedrijfsleven”, zegt Jan Despiegelaere. “We vinden het belangrijk dat er vanuit verschillende hoeken input komt. Dankzij die mix van mensen komen we ook altijd tot een mooie mix van organisaties.”
Het verschil maken
Hoeveel jongeren een organisatie bereikt en of een project innovatief is, dat doet er niet toe. “Voor ons is het vooral belangrijk dat het project draait rond een groeiende problematiek. Vernieuwend zijn hoeft niet. We zien dat veel organisaties in een periode zitten waarin ze het al moeilijk hebben om met hun middelen een gewone basiswerking rond te krijgen. Het belangrijkste is dat we een bepaald engagement van vrijwilligers of professionelen ondersteunen.”, zegt Jan Despiegelaere. “We moeten zien dat ons geld een verschil zal maken en dat er maatschappelijk kwetsbare jongeren bij betrokken zijn. Dat sluit uiteraard reguliere jongeren niet uit. Integendeel, die mix tussen de twee moedigen we juist aan.” Een Hart voor West-Vlaanderen besliste dit jaar om 41 van de 82 projecten te steunen die een aanvraag indienden, dat zijn er een tiental meer dan andere jaren.
“Er is bij de jongeren op vandaag niet minder engagement, het is gewoon meer versnipperd” Jan Despiegelaere
Zelf zit Jan Despiegelaere niet in de jury. “Maar ik heb wel een boontje voor alles wat met muziek te maken heeft omdat ik zelf muziek speel. Niet dat dat een rol speelt natuurlijk”, voegt hij er snel aan toe. Sinds enkele jaren is er met De Muziekbank dan ook een afsplitsing van Hart voor West-Vlaanderen. “We kopen instrumenten aan voor kansarme jongeren. Want we zien dat die dikwijls afhaken op de muziekschool op het moment dat ze zelf een instrument moeten kopen. Een ander project dat ik heel mooi vind, is De Batterie in Brugge. Die trekken jongeren door middel van grafische vormgeving mee in hun project. En het mooie is dat dat geen sociale werkers zijn. Dat zijn gewoon professionelen die daarmee begonnen zijn en haast als bij toeval zijn daar kwetsbare jongeren op af gekomen.” Een Hart voor West Vlaanderen steunt De Batterie dit jaar al voor de tweede keer.
Versnippering
Hoewel het elke vzw vrij staat om een aanvraag in te dienen, zijn sommige regio’s een stuk actiever dan andere. “We proberen te mikken op een goede geografische spreiding”, legt Jan Despiegelaere uit. “Waar Kortrijk heel erg actief is, blijft Tielt bijvoorbeeld achter.” Het feit dat er zo veel aanvragen uit Kortrijk komen, heeft wellicht iets te maken met de locatie van de hoofdzetel van het Streekfonds . Die bevindt zich naast de gebouwen van Bolwerk in de Spinnerijstraat in Kortrijk. “Ik kan niet iets gaan drinken in Pand-A zonder daar tien man tegen te komen waar ik al geld aan gegeven heb”, lacht Jan Despiegelaere. “We moeten daar wel voorzichtig mee zijn. In Tielt zijn er zeker ook veel vzw’s, maar die lijken meer op zichzelf te zijn. Vroeger hadden we dat ook in de Westhoek, maar dat is compleet veranderd.”
De financiering voor sociale projecten is in West-Vlaanderen erg versnipperd. “Veel mensen zullen het met mij oneens zijn, maar ik vind dat net goed. In veel versnippering vind je enthousiasme, nieuwe ideeën en inspiratie. Want veel organisaties hebben het moeilijk om het engagement bij hun vrijwilligers warm te houden en dat verontrust mij. Zeker een combinatie van vrijwilligers en professionelen is heel moeilijk. Er is veel keuze. Ik zie vaak gepensioneerden die jobhoppen, maar dan in vrijwilligerswerk.” De indruk dat er minder bereidheid zou zijn bij jongeren om als vrijwilliger aan de slag te gaan, spreekt Jan Despiegelaere tegen. “Er is niet minder engagement, het is gewoon meer versnipperd. Jongeren doen veel, ze doen het gewoon niet meer allemaal bij de Chiro of de Scouts.”
(AN)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier