Het zal in Harelbeke en Waregemvan moeten zijn voor Yves en Sep

Parijs-Roubaix is de droomkoers van Yves Lampaert. Parijs-Roubaix is ook de droomkoers van Sep Vanmarcke. Het is het Monument dat hen het best ligt. Yves was in 2019 de sterkste renner in koers, maar het was de doorwinterde Philippe Gilbert die zijn ploegmaat gul met de krachten liet woekeren en finaal zelf met de Kassei ging lopen. Ook Sep was er al vaak dichtbij.

Iedereen herinnert zich 2013, toen Fabian Cancellara hem in de sprint klopte. Iedereen herinnert zich 2016, toen Matthew Hayman won, Tom Boonen zijn vijfde zege liet liggen en Sep ondanks een late solo op plek vier strandde. En iedereen herinnert zich ook 2019, toen Sep door mechanische pech de kopgroep moest laten rijden en weer vierde werd. Sep en Yves kunnen in Parijs-Roubaix dus meedoen om te winnen, zelfs als ene Wout van Aert en ene Mathieu van der Poel erbij zijn.

Er is maar één probleem: de kans dat er op 11 april tussen Compiègne en Roubaix gekoerst wordt, is klein. Corona recidiveert en het is duidelijk dat Macron en de zijnen niet wakker liggen van dat koersje op kasseien. Als deze column in de winkel ligt, is het misschien al officieel dat Paris-Roubaix naar de herfst verhuist.

Voor Yves en Sep is het een ramp. De Ronde van Vlaanderen dan maar, horen we je denken? Daarvoor hebben ze de explosiviteit van WVA en MVDP nodig en die hebben ze niet. Dat is geen schande. In het peloton is er maar eentje die de evenknie is: Julian Alaphilippe.

Geen nood. Er zijn nog drie mooie kansen. Geen Monumenten, wel klassiekers waarmee je bij winst van een geslaagd voorjaar spreekt. Gent-Wevelgem? Moeilijke bevalling. Men voorspelt mooi weer en dus is de kans op een sprint groot. Sam Bennett of Tim Merlier als laureaat: jullie mogen zelf kiezen. Blijven over: Harelbeke en Waregem. Yves won al twee keer Dwars door Vlaanderen. Sep stond aan het Regenboogstadion ook al op het podium. Meer zelfs, in 2018 streden ze samen voor de zege. Komende woensdag opnieuw?

Zolang hoeven ze niet te wachten, want vandaag wacht de E3. Eén probleem: dat is een mini-Ronde van Vlaanderen. Ook een probleem: Van Aert en Van der Poel doen mee. Of schudt Yves net zoals in 2018 een ferm konijn uit zijn mouw? Toen begon hij al op 72 km van de finish aan een koppeltijdrit met ploegmaat Terpstra. De uitgekookte Nederlander won, overijverige Yves moest finaal passen. Lesje geleerd? Vandaag weten we meer, in de hoop dat WVA en MVDP vooral elkaar zullen beloeren.