Een mirakel, een wielersprookje, een wonder. Na een jaar zonder profcontract waarin hij zich als eenmansploeg fit hield door kermiskoersen te rijden, mag Julien Vermote (34) zich sinds kort een renner van Team Visma-Lease a Bike noemen. Van de hel naar de hemel. Van de amateurreeksen naar de Champions League. Wij spraken de Kortrijkzaan, die zich momenteel in Alicante met zijn nieuwe ploeg voorbereidt op het nieuwe seizoen. “Visma is een geschenk uit de hemel.”
Vermote vertoeft momenteel onder de Spaanse zon, waar hij begin deze week aansloot bij het trainingskamp van Team Visma-Lease a bike. Tussen de trainingen en andere verplichtingen door nam hij evenwel ook even de tijd voor een babbel. Het valt meteen op: Vermote klinkt ontspannen. Gelukkig ook. Dat hoeft echter niet te verwonderen, want na een jaar vol stress en twijfel is het nu beklonken: de profcarrière van de Kortrijkzaan zit er nog niet op. En dat stemt hem zichtbaar tevreden.
“Schoon, hé”, lacht hij als we hem feliciteren met zijn overstap. “Achteraf gezien is het afgelopen jaar inderdaad wel een sprookje geweest. Al voelt dat eerlijk gezegd niet altijd zo als je dat aan het schrijven bent, hoor.” Vermote verwijst daarmee naar de afgelopen twaalf maanden, die allesbehalve eenvoudig waren voor de oud-renner van onder meer Dimension Data, Quick-Step, Cofidis en Alpecin. “Diep vanbinnen ben ik ergens altijd wel blijven geloven dat ik iets zou vinden, maar lang is er gewoonweg niets tastbaars geweest en leek dit allemaal heel veraf. Nu, achteraf gezien, zijn alle opofferingen en al het harde werk de moeite waard geweest. Deze stap doet zoveel deugd, want ik had het zonde gevonden om mijn carrière op die manier te moeten afsluiten.”
Vruchteloze zoektocht
Om dat gevoel te begrijpen moeten we even terug naar de winter van 2022. Vermote is op dat einde contract bij Alpecin, een contractverlenging blijft uit en ook nieuwe opties dringen zich niet meteen aan. “Ik heb in die periode lang gezocht en gehoopt om nog iets te vinden, maar dan werd het richting het voorjaar mentaal wel lastig, omdat er op dat moment nog steeds niets in de pijplijn zat. Je koestert eigenlijk al die tijd een bepaalde hoop, tot het besef doordringt dat er niets gaat komen.” En dan begint een coureur al eens na te denken. Stoppen was evenwel nog geen optie. “Mijn maag keerde zich om bij die gedachte”, aldus Vermote. Samen met zijn familie besloot hij dan maar een eenmansploeg op te richten waarmee hij wilde deelnemen aan kermiskoersen en wilde pieken richting het Belgisch kampioenschap. Zowat de hele familie droeg zijn steentje bij. Zo werd Secteur.cc, de fietsenwinkel van Julien en zijn broer Alphonse ‘hoofdsponsor’ en prijkten verder ook nog De Nachtwacht – de winkel van Juliens zussen – en het bedrijfje van zijn neef op het truitje van de ploeg.
Ondanks enkele degelijke prestaties en een sterk BK veranderde er tijdens – en aanvankelijk ook na – het seizoen echter weinig aan de situatie van Vermote. Opnieuw leek het einde van zijn carrière nabij. “Er hadden wel enkele ploegen mijn prestatie op het BK opgemerkt, maar daar kwam niets uit voort”, vertelt Vermote. Waarna opnieuw een moeilijk gesprek volgde. “Begin december werd het allemaal wat zwaar”, aldus Vermote. “Ik had net goed getraind in Italië en er waren contacten met een ploeg, maar die draaiden opnieuw op niets uit. Ik heb toen met mijn broer Alphonse gesproken en merkte dat het geloof op dat moment ver weg was. Er was op dat moment denk ik niemand die dacht dat ik nog een ploeg zou vinden. Daarom ben ik dan ook de andere opties beginnen overlopen. In theorie kon ik immers wel verder doen met die eenmansploeg, maar dan blijf je toch maar wat aanmodderen. Dat kon ik evenwel niet maken tegenover mijn broer en mijn schoonbroer, met wie ik projecten als Vittori en de fietsenwinkel run. Zij werken hard en ontlasten me op dat vlak heel hard. Dan kon ik me het niet permitteren om gewoon nog een beetje te fietsen om bij wijze van spreken de tijd te doden. Daar was ik heel realistisch in.”
Telefoontje verandert alles
Hoewel een extra jaar als eenmansploeg in theorie dus wel mogelijk was, leek de kans klein dat Vermote dit seizoen nog verder zou koersen. Tot een telefoontje een paar dagen later de hemel van Vermote plots helemaal deed opklaren. “Half december werd ik opgebeld door Maarten Wynants, ploegleider bij Visma en een oud-ploegmaat. Hij vertelde me dat ze toch nog op zoek waren naar een renner en vroeg of ik het zag zitten om voor de ploeg te gaan rijden.” En hoewel dat telefoontje onverwacht was, was het niet geheel verrassend. “Ik had eind oktober namelijk zelf al eens gebeld naar sportief directeur Merijn Zeeman”, vertelt Vermote. “Waarom? Omdat Visma me wel een ploeg leek die bij me zou passen. (lacht) En ook omdat ik gezien had dat ze na het afketsen van de fusie met Quick-Step ook niet zo héél veel renners hadden. Ik had niets te verliezen, hé.” Uitzicht op een contract was er op dat moment in oktober evenwel nog niet. “Maar hij zou me een week later terugbellen met een update.” Ook dat telefoontje bracht echter geen goed nieuws. Vermote had de hoop dan ook al wat opgegeven.
“Achteraf gezien is het afgelopen jaar een sprookje geweest. Al voelt dat niet altijd zo als je dat aan het schrijven bent”
Tot midden december dan dat verlossende telefoontje kwam. “Hoe ik reageerde toen Maarten me belde? Rustig. Ik vroeg me vooral af waarom hij me belde. Ik had immers al wel meer telefoontjes gekregen die tot niets hadden geleid.” Alleen viel er dit keer wél goed nieuws te rapen aan de andere kant van de lijn. “Maarten zei dat ze iemand zochten om het programma wat op te vullen en in dienst te rijden nadat een andere renner (de Nederlander Lennard Hofstede, red.) had besloten om te stoppen met koersen. Lang heb ik niet moeten twijfelen natuurlijk. Ik heb al mijn gegevens doorgestuurd naar de ploeg, belde nog eens met hoofdploegleider Grischa Niermann en met Merijn Zeeman en twee weken later was het beklonken. Al waren dat zeker ook spannende dagen, want het is toch een ploeg waar je niet zomaar binnen geraakt. Toen alles dan effectief in orde kwam, voelde ik dan ook vooral heel veel blijdschap. Visma is een geschenk uit de hemel.”
En zo zat Vermote afgelopen week al aan tafel bij Jonas Vingegaard en co. Al had hij geen eerste-schooldag-gevoel. “Het contact met de ploeg verloopt vrij op het gemak. Er heerst een goede sfeer en uiteindelijk kende ik jongens als Tiesj Benoot, Tosh Van der Sande, Christophe Laporte en Jan Tratnik ook al. Ik heb daarnaast ook al wel wat jaren op de teller. Ik ben gewoon gelukkig en dankbaar dat ik hier na zo’n jaar terug kan staan. Op zich verandert deze stap niet zoveel: ik moet nog steeds zo hard mogelijk op de pedalen stampen, al is het wel zot dat ik dat in het truitje van Visma mag doen.”
Dankbaar
Hoe het programma van Vermote er gaat uitzien, is nog niet helemaal duidelijk. “We moeten nog eens samenzitten om alles op punt te zetten. Maar sowieso rijdt de ploeg een heel mooi programma. Ik heb ook al gezegd dat ik echt gewoon ga doen wat ze van mij verwachten. Iets wat ik in het verleden eigenlijk ook altijd gedaan heb. Ik zie het wel. Ik ben al lang dankbaar en blij dat ik terug op het hoogste niveau kan koersen.”
“Hoe ik reageerde toen ze me belden met het nieuws? Rustig. Ik had al wel meer telefoontjes gekregen die tot niets hadden geleid”
Vermote blijkt op die manier nog maar eens een kat te zijn met meerdere levens. Want waar anderen al voor minder gedwongen moesten stoppen met koersen, weet hij voor de tweede keer op de valreep zijn carrière te redden. Ook in 2021 vond hij immers pas in maart onderdak, toen bij Alpecin. “Al was dat wel een totaal andere situatie”, aldus Vermote. “Ik had toen al in december met Alpecin gesproken, alleen is dat toen door omstandigheden afgesprongen. Nu was het gewoon nog zoveel onverwachter. Het afgelopen jaar is een verhaal geweest van blijven geloven en dan is deze uitkomst gewoon fantastisch. En daarom moet ik ook mijn omgeving bedanken, want zij zijn me altijd blijven steunen en hebben me de moed gegeven om het hoofd boven water te houden. Ze hebben me door de moeilijke momenten gesteund, dus ik ben ook voor hen heel blij dat mijn verhaal deze uitkomst heeft gekregen.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
