Voor de renners van de Ostend BMX Club zit het seizoen 2019 erop. Voorzitter Pieter Rodgerson geeft zijn kijk op de BMX-sport en blikt samen met KW terug op het jaar van zijn BMX’ers. “Ik droom van een Belgische titel.”
De Ostend BMX Club werd in 2009 opgericht door Alain Deschagt. Zelf was hij ook een meer dan verdienstelijk BMX’er en werd hij vice-Europees kampioen in 2011. Twee jaar geleden gaf hij de voorzitterstitel door aan Pieter Rodgerson. Deschagt bleef als hoofdtrainer wel nauw betrokken bij de club. “Wij hebben een tiental vrijwilligers. Daarnaast hebben we tussen de 40 à 50 renners in onze rangen. Deze groep bestaat uit twee categorieën: de recreanten en de renners die wedstrijden rijden. Wij willen iedereen ondersteunen om zijn of haar hobby uit te voeren. Maar het belangrijkste is om plezier te hebben. Jonge renners mag je nooit onder druk zetten om te presteren. Het moet speels blijven.”
Ik ben heel tevreden over de inzet van de groep. We behaalden ook een aantal mooie uitschieters
Het seizoen 2019 was alvast geslaagd voor Pieter Rodgerson en zijn renners. “Ik ben heel tevreden over de inzet van de groep. Daarnaast behaalden we ook een aantal mooie uitschieters.” Een eerste naam die zeker vermeld moet worden, is die van Nathan de Fauw. “Op het BK werd hij derde in de categorie boys U14. Daarnaast veroverde hij zilver op het WK in Zolder in de categorie boys cruisers. Ook in een aantal Europese manches behaalde hij podiumplaatsen.” Daarnaast heb je ook nog Gianni Terryn. Bij de boys U13 werd hij zevende op het EK in Letland. Zijn grootste prestaties verzilverde hij wel door zijn regelmaat. “Gianni won namelijk voor het tweede jaar op een rij de Topcompetitie. Daarnaast toonde hij zich ook de beste in de Flanders Series.”
Wat met de Schorre?
West-Vlaanderen heeft enkel in de Oostendse Schorre en in Hooglede een BMX-piste. Op die van Oostende zijn er al sinds 2015 geen wedstrijden meer georganiseerd. Eén van de redenen daarvoor is de slechte staat van de piste. Na lang aandringen kwam er in de winter van 2018 en nieuwe toplaag, maar daarmee zijn alle problemen nog niet van de baan. “Laat me duidelijk zijn dat de piste nu wel goed berijdbaar is, maar zo’n onderhoud zou jaarlijks gedaan moeten worden. Wij dringen dan ook bij het stadsbestuur aan op een structurele oplossing. Voor 2020 verwacht ik geen problemen, maar in 2021 kan de piste er opnieuw slechter bij gaan liggen. Zo wordt het gevaarlijk voor onze renners. De kans op lekke banden en vooral valpartijen neemt dan meer toe. Als club willen we zoiets vermijden.” Pieter hoopt alvast dat er in de toekomst een derde West-Vlaamse BMX-piste komt. “Hopelijk zetten een aantal geëngageerde mensen hun schouders daaronder. Zo kunnen we met onze West-Vlaamse BMX’ers meer wedstrijden in eigen streek rijden. Daarnaast zou het ook goed zijn voor de uitbouw van onze sport.”
De zesde plaats van Elke Vanhoof in Rio zorgde voor meer aandacht, maar de kweekvijver is klein
BMX ontstond aan het einde van de jaren zestig in de Verenigde Staten. Sinds 2008 is het een Olympische discipline, maar desondanks blijft de sport een klein broertje in het wielermilieu. “We hebben maar weinig Belgische toppers. Elke Vanhoof bewees met haar zesde plaats op de Olympische Spelen van Rio wel dat ze mee kan doen met de beste in haar categorie. Deze prestatie zorgde voor meer aandacht, maar desondanks blijft de kweekvijver voorlopig klein.” Toch zijn er ondertussen al wat positieve veranderingen gebeurd. De wielerbond startte bijvoorbeeld met een begeleidingsprogramma voor talentvolle renners. “Iets wat we zeker toejuichen. Alle steun is welkom.” Ondanks alles blijft het grootste probleem een financiële aangelegenheid. Als kleine sport moet BMX opboksen tegen de almacht van de grote. “Dat is jammer genoeg het probleem voor alle kleine sportdisciplines. Mijn dochterturnde nog op hoog niveau. Zij moest in Gent gaan trainen, omdat er in de regio geen gepaste zaal was. Maar goed, we laten ons hier niet door ontmoedigen”, benadrukt Rodgerson.
Belgisch tricolore
Ondertussen is de Ostend BMX Club al bezig met de voorbereidingen op het nieuwe seizoen. “In de wintermaanden trainen onze renners voornamelijk op de mountainbike. Door het typische winterweer is het niet aangeraden om dan op de piste te rijden. Onze eerste wedstrijd vindt eind februari in Frankrijk plaats. In België gaat ons seizoen van start in maart.” Een nieuw jaar betekent nieuwe sportieve doelen. Pieter weet duidelijk van welke overwinning hij als voorzitter droomt. “Ik zou graag een Belgische titel hebben. We hebben daar zeker de kwaliteit voor en nu is het aan ons om dat te bewijzen”, besluit Pieter Rodgerson.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier