Timothy Dupont debuteert dit jaar in de Tour de France. Na elke rit gunt de 30-jarige Bredenaar de lezers van kw.be een exclusieve blik achter de schermen van de Tour, zijn ploeg Wanty-Groupe Gobert én vooral zichzelf.
“Zo, we zitten al in de Alpen. Na de aankomst in Roubaix hebben we vanuit Rijsel het vliegtuig naar Annecy genomen. Een korte vlucht van een 40-tal minuten die ondanks wat turbulentie en vertraging goed verlopen is. Ons hotel bevindt zich op vijf minuten van de luchthaven, zodat we ook daar amper tijd verloren hebben. En dinsdag is de start van de rit in Annecy. Ideaal.”
“Vanochtend zag ik na bijna twee weken eindelijk mijn vriendin Cindy en dochtertje Marilyn terug. En ik moet zeggen: ik was toch wel vrij emotioneel. Zeker na de koers had ik het moeilijk, maar uiteindelijk hebben we toch nog een uurtje de tijd gehad om bij te praten en bij elkaar te zijn. Logisch, hé. Door onder meer die hoogtestage in Livigno was ik voor de Tour al lang van huis. (glimlacht) Maar ik heb toch de indruk dat Marilyn telkens heel blij is als ze me terug ziet.”
“Over mijn kasseienrit kan ik ook zeker tevreden zijn. Die tiende plaats is niet verkeerd, nietwaar? Ik moest een keer of twee lossen, telkens door enkele renners voor me die een gaatje lieten. En op de laatste twee kasseistroken had ik het moeilijker om aan te haken, maar toen we alles achter de rug hadden, dacht ik in mezelf: dit is het moment. Alleen wist ik niet hoe de koerssituatie was. Ik dacht wel dat ik in de eerste groep zat, maar wist niet dat er drie renners voorop reden. Toen die vier in de achtervolging trokken, heb ik even getwijfeld om mee te springen, maar uiteindelijk heb ik op mijn sprint gemikt. Logisch. Oké, misschien zat er meer in. Maar ik denk dat ik het met die toptienplaats toch zo slecht nog niet gedaan heb.”
“Wat mijn ploegmaats betreft: kamergenoot Guillaume (Van Keirsbulck, red.) had een niet al te beste dag. Hij probeerde mee te gaan in de vroege vlucht, maar dat lukte niet en daarna was het beste eraf. Guillaume Martin, onze klassementsrenner, kende wat pech door betrokken te zijn in de valpartij met Richie Porte, maar eenmaal op de kasseien werd al vlug duidelijk dat het niet echt zijn ding is.”
“Mijn keelproblemen zijn nog niet helemaal van de baan. Vooral als ik geeuw doet het pijn, maar er is licht aan het einde van de tunnel. Morgen is er de eerste rustdag en ik vermoed dat we toch een uur of twee zullen fietsen. Kwestie van actief te blijven en dinsdag in de eerste bergrit niet volledig geparkeerd te staan. Neen, ik kijk er zeker niet tegenop, want van de spurters ben ik één van de betere klimmers, veronderstel ik.”
“Stress heb ik niet. Tot nu toe heb ik het dag per dag bekeken en mezelf op die manier nooit veel stress bezorgd. Ik denk dat ik op die manier redelijk goed aangepakt heb, zeker gezien die problemen met de gezondheid. De conditie is goed, dat heb ik vandaag bewezen. Hopelijk kan ik me in het vervolg van deze Tour nog een paar keer tonen, wie weet door eens in een ontsnapping mee te gaan…”
Le Tour de Pong
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier