Klaas Vantornout veroverde tien jaar geleden in Erpe-Mere zijn tweede driekleur: “Die Belgische titel heeft mijn carrière verkort”
Op 11 januari 2015 kroonde Klaas Vantornout zich voor de tweede keer in twee jaar tijd tot Belgisch kampioen veldrijden. In Erpe-Mere versloeg hij de jonge topfavoriet Wout van Aert. Exact tien jaar later blikt de 42-jarige Torhoutenaar met gemengde gevoelens terug. “Je zal mij niet horen zeggen dat alle heisa na dat BK mij koud gelaten heeft.”
“Er zal veel controverse zijn. Maar als Klaas wint, is er eigenlijk altijd controverse”, sprak Sporza-presentator Karl Vannieuwkerke na afloop in Erpe-Mere, waar tijdens de podiumceremonie zelfs boegeroep weerklonk. Krantenkoppen rolden. Tal van opiniestukken en reportages hadden het de dagen na het BK in kwestie over het imago van die 32-jarige West-Vlaming. “Lepe Klaas verspert de weg”, titelde Het Laatste Nieuws. “Klaas heeft in de loop van zijn carrière een imagoprobleem opgebouwd”, liet Niels Albert in een column optekenen. Prompt werd de Facebookgroep Helaas is de Belgische kampioen Klaas opgericht. De groep telde ruim 3.000 leden.
Vier weken op de sukkel
Tien jaar na datum willen we het met Vantornout nog eens over dat fameuze BK in Erpe-Mere hebben. Dat ging als volgt. Na een knappe zege in de modder van Asper-Gavere, half november 2014, was de vormcurve van de Torhoutenaar in dalende lijn gegaan. Meer zelfs, na een tweede plek in Overijse op 7 december volgde de grote leegte. 13 december: 12de in Antwerpen; 14 december: 13de in Mol; 17 december: niet gestart in Sint-Niklaas, waarschijnlijk door een virale infectie; 18 december: aan de beterhand; 20 december: toch niet gestart in Essen door een virale infectie; 21 december: niet gestart in Namen; 25 december: gevallen op training, met een kapotte valhelm tot gevolg; 26 december: niet gestart in Heusden-Zolder; 28 december: 11de in Diegem; 30 december: niet gestart in Loenhout door geïrriteerde luchtwegen; 1 januari: 7de in Baal; 4 januari: niet gestart in Leuven door ziekte.
Op 11 januari 2015 werd Klaas Vantornout uit het niets Belgisch kampioen in Erpe-Mere, twee jaar na zijn eerste driekleur in Mol. Topfavoriet Wout van Aert ging vanaf de start als een bezetene tekeer, maar toen de verrassende Sven Nys – ook hij had de maand voor het BK amper vijf crossen gereden – kwam aansluiten, keerde het tij. Een kopgroep van zes, met ook Rob Peeters, Tom Meeusen, Kevin Pauwels en Vantornout, kleurde de beklijvende finale in heroïsche omstandigheden. In een ware modderpoel was het finaal de frêle West-Vlaming die het afmaakte. Zijn reactie na afloop: “Ik snap het zelf niet.” Mario De Clercq en Jurgen Mettepenningen, Vantornouts ploegleider en manager bij Sunweb-Napoleon Games, spraken van een mirakel. Topfavoriet Van Aert pakte brons. “Klaas heeft ondanks zijn ziekte dit BK op de juiste manier voorbereid. Toneel gespeeld of niet, dat leeft bij de mensen. Maar renners weten dat op een BK alleen de uitslag telt. Klaas heeft vandaag zijn best mogelijke vorm gehaald en dan kan je alleen maar chapeau zeggen.”
Van Aert aan druk bezweken
“Mezelf oppeppen voor een kampioenschap, dat kon ik wel”, vertelt Vantornout nu. “Zo’n BK is één wedstrijd. Eén doel. Mentaal kon ik me daar heel hard voor opladen. Het mentale aspect is in topsport een belangrijke factor. Daar was ik heel goed in. Misschien was het zelfs mijn grootste kwaliteit. En toen ik de dag ervoor de omloop zag, kreeg ik vleugels. Vergelijk het met de cross van vorige zondag in Dendermonde. Ik heb helemaal geen heimwee naar mijn jaren als veldrijder, maar zondag kriebelde het wel. Eén of twee keer per seizoen krijg je nog zulke moddercrossen. Dat deed ik enorm graag. Wout van Aert was 20 jaar en is een beetje aan de druk bezweken. Op zo’n jonge leeftijd topfavoriet zijn en het moeten opnemen tegen een Sven Nys en al die grote namen, dat doet iets met je.”
“Mentaal ben ik heel sterk, maar op een bepaald moment kraken ze zelfs een robot”
Vantornout heeft het wel nog altijd moeilijk met de manier waarop de media indertijd met hem zijn omgegaan. “Ja, ik sukkelde vaak met verkoudheden. De kerst- en nieuwjaarsperiode was voor mij altijd moeilijk. Niemand begreep dat, behalve ikzelf en mijn dichte entourage. Ik heb dan ook heel wat wedstrijden geschrapt, maar dat wil niet zeggen dat ik niet getraind heb. Anders kan je zo’n BK niet winnen. Weet je wat het grote verschil met nu is? Ik croste tegen renners die alles van begin tot einde reden en zelden een wedstrijd oversloegen. Nu doet iedereen het. Er is niemand die nog alle crossen rijdt. Kijk maar naar Laurens Sweeck vorig weekend. Thibau Nys heeft ook al veel crossen links laten liggen. Daar kraait geen haan naar. Maar toen ik het deed, was er een probleem. Ik stond graatmager en viel sneller ziek. Ik had niet zo’n sterk gestel. Het is misschien grof gezegd, maar eigenlijk kopiëren de crossers van vandaag datgene wat ik tien jaar geleden al deed: keuzes maken. Niemand kan vijf maanden lang in topconditie zijn.”
Zware periodes na Erpe-Mere
In februari 2018 zwaaide Vantornout af als prof. Anno 2025 is hij vooral blij met zijn leven na de cross. “Al zal je mij zeker niet horen zeggen dat alle heisa mij koud gelaten heeft. Het heeft zelfs mijn carrière verkort. Ik heb na mijn Belgische titel, zonder in detail te treden, enkele zware periodes doorgemaakt. Na Erpe-Mere was het heel grof aan het worden. Mentaal ben ik bijzonder sterk, maar op een bepaald moment kraken ze zelfs een robot. Ook mijn gezin heeft eronder geleden. Oké, ik had natuurlijk mijn leeftijd, maar los daarvan was het hoog tijd om ermee te stoppen.” (lees verder onder de afbeelding)
We vragen Vantornout of hij zichzelf soms herkent in de kritiek die Eli Iserbyt dezer dagen soms moet slikken. “Ik spreek alleen voor mezelf. Achteraf gezien is het vooral heel grappig wat er allemaal gebeurd is. Ik heb een heel mooi leven als crosser gehad, ik kon goed mijn boterham verdienen en, vooral, ik heb van mijn hobby mijn beroep kunnen maken. Dat doet mij zoveel deugd dat ik er nu, tien jaar later, veel meer van geniet. Een zwart gat heb ik nooit gekend. Ik heb nu, dankzij de cross, een veel beter leven. Ik moet eens goed lachen om wat sommige journalisten indertijd allemaal uitkraaiden. En die haatgroepen op Facebook? Dat sloeg werkelijk alles, maar ik stel vast dat Van der Poel er nu ook van langs krijgt. Als hij met zijn Lamborghini naar de cross komt, is er commentaar. Pure jaloezie is het. Laat zo iemand eens met rust!
Anno 2025 volgt Vantornout de cross vanop afstand. “Maar op tv heb ik deze winter bijna alle wedstrijden gezien. Vorig weekend was ik zelf live aanwezig in Gullegem, omdat ik de organisatoren ken en daar jaarlijks een kampje geef. Ook voor het BK in Heusden-Zolder kreeg ik een uitnodiging. Ik ben van plan om te gaan.”
“Tien jaar later geniet ik veel meer van mijn leven als crosser”
Vantornout noemt Laurens Sweeck de topfavoriet, maar houdt ook rekening met Niels Vandeputte. En de West-Vlamingen? “Joran Wyseure vind ik een heel sterke renner die in zware crossen naar boven komt. Hij herstelt goed en heeft een sterk gestel. Je ziet het aan zijn postuur: hij straalt volume en power uit. Ik hoop dat hij in Zolder voor de prijzen kan meedoen, maar op dat parcours wordt het moeilijk, vrees ik. Al was het WK in Fayetteville indertijd ook een snelle cross. Feit is: als Joran vertrokken is, valt hij nog moeilijk bij te benen. Misschien vindt hij in het begin wel een gaatje om weg te rijden. Wie zal het zeggen? Ik denk trouwens dat ook Gianni Vermeersch in Zolder lang zal meegaan.”
West-Vlaamse vraagtekens
Over de kansen van Eli Iserbyt en Michael Vanthourenhout, ploegmaats bij Pauwels Sauzen-Cibel, blijft Vantornout in het ongewisse. “Het zijn twee vraagtekens voor mij. Ze rijden deze winter heel vreemde wedstrijden. Die twee zijn zo onregelmatig, vooral tijdens de crossen zelf. Opeens zitten ze in 15de positie en een ronde later rijden ze opnieuw bij de eerste drie. Michael reed al enkele sterke wedstrijden waarin er niets tegen hem te beginnen viel, maar het is opmerkelijk hoe hij soms een terugval kent en de ronde erna opnieuw voorin zit. Iserbyts probleem met zijn zenuwpijnen kennen we. Hij liet al mooie flitsen zien en in topvorm doet hij op dit parcours zeker mee, maar is hij 100 procent in orde? Michael heeft dan weer een zwaardere omloop nodig, denk ik. Voor hen wordt dit BK dus een moeilijk verhaal, want er zijn heel veel kandidaten die het op dat parcours wel helemaal zullen zien zitten.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier