André Messelis was een Thomas De Gendt avant la lettre

Hij is inmiddels de 87 ruim gepasseerd but sill alive and very kicking. Zijn vrouw moest hem immers uit de tuin roepen om ondergetekende te woord te staan. Indien het epitheton dwangarbeider van de weg op iemand van toepassing was, neem dan als referentie maar André Messelis, die onderbetaald zowel tijdens de winter als in de zomer druk in de weer was.

Pas als dertiger beleefde de Hoogledenaar bij Groene Leeuw zijn mooiste jaren. In 1956 kwam hij tijdens Nokere Koerse zwaar ten val, waarbij een ruggenwervel werd ingedeukt maar waar men pas weken later achter kwam. Dat maakte het nog erger, waardoor de naweeën jaren aansleepten.

Top in de Vuelta

In de Ronde van Spanje van 1961, waarin Messelis het jaar voordien elfde was geworden, reed hij de koers van zijn leven. Hij nam in Madrid op de tiende dag de leiding over van zijn kompaan Marcel Seynaeve. De amarillo-leiderstrui bleef vervolgens vier dagen in zijn bezit, tot hij in de koninginnenrit naar Bilbao bezweek onder een ruime Spaanse coalitie ten voordele van de 21-jarige runner up Angelino Soler. “Op de Puerto de Urkiola kon ik het tijdsverlies tot één minuut beperken, maar in de afzink op barslechte wegen reed ik lek en brak ik mijn voorwiel. De Spanjaarden staken een versnelling bij en dat kostte mij vele minuten die mij verbanden naar een nog altijd fraaie twaalfde eindplaats. Doordat ik in negen ritten bij de eerste tien eindigde, werd ik ook vierde in het puntenklassement.”

Onderkoeld in de E3

Met de E3 Harelbeke behaalde André Messelis in 1962 zijn mooiste van globaal 22 overwinningen. In Siberisch voorjaarsweer (met veel sneeuw als witte draad) voerde hij vanaf Brakel de forcing met als enige gezel Romain Van Wynsberghe, die hij op de Kluisberg achterliet om solo met anderhalve minuut voorsprong te finishen in Harelbeke, waar men de wegen sneeuwvrij had moeten maken. “Ze hebben uren nodig gehad om mij te ontdooien, maar dat nare gevoel werd ruim overstegen door de roes van mijn mooiste overwinning. Toch bleef die onderkoeling langdurig in mijn lijf hangen. Op het laatst van datzelfde seizoen won ik niettemin ook de Tour de Nord en het Kampioenschap van Vlaanderen.”

Smaakmaker op BK’s

Persoonlijk herinnert ondergetekende zich André Messelis ook als de vrijbuiter die in een vijftal kampioenschappen van België een ontsnapping van lange duur opzette en in de finale tweemaal leek te overleven. “In Vielsalm 1964, waar Ward Sels won, was ik er in het gezelschap van Willy Monty kort bij. Ik reed evenwel lek. De eenzame Willy werd op minder dan tien kilometer voorbijgereden door elf achtervolgers bij wie ik nog had kunnen aanpikken voor een negende plaats. Zonder die lekke band waren ze nog niet klaar met mij. In Waregem twee jaar later was ik er nog dichter bij. Daar werd ik pas op één kilometer van de finish teruggepakt en voorbijgereden door de eerste achtervolgers, van wie Guido Reybrouck zich de snelste toonde. Het was mooi en wat ik deed werd zelfs heldhaftig genoemd, maar het rendeerde niet. Ik deed het ook niet om spraakmakend te zijn, wel omdat het de enige manier was om voor de titel en trui in aanmerking te komen.”

Ook veldrijder

André Messelis leidde als coureur een dubbelleven: veldrijder in de winter, wegrenner in de zomer. “Crossen heb ik altijd heel graag gedaan. Het legde mij geen windeieren, maar leverde zelfs één selectie op voor het wereldkampioenschap. Dat was in Zürich 1967, waar Renato Longo zijn vijfde regenboogtrui veroverde en ik twee dagen na mijn 36ste verjaardag 14de werd.”

André Messelis werd als crosser door zoon Yvan overtroffen. En zijn kleindochter Charlotte is samen met Johan Jacobs

André Messelis werd als veldrijder overtroffen door zijn inmiddels ook al 60-jarige zoon Yvan Messelis, die zowel bij de nieuwelingen (1975), de juniores (1977) en de liefhebbers (1984 en 1985) Belgisch kampioen werd. Dat lukte hem niet bij de beroepsrenners, waar hij het vooral door toedoen van Roland Liboton met vijf tweede en tweede derde plaatsen moest stellen. Yvan werd ook tweemaal vicewereldkampioen: als militair in Kemmel 1978 en als liefhebber in Lembeek 1986, Hij won ruim tweehonderd veldritten met drie Noordzeecrossen van Middelkerke (1983, 1984 en 1986) en de SuperPrestigecross van Zillebeke (1986) als kroonzeges.

Johan Jacobs

De dynastie-Messelis wordt niet rechtstreeks, maar onrechtstreeks verlengd. Yvans dochter Charlotte is immers al een hele tijd samen met de getalenteerde Zwitserse veldrijder Johan Jacobs, die ook op de weg aardig uit de voeten kan. De opvolging lijkt zo toch nog verzekerd. (Bernard Callens)