Steven Querter neemt in De Haan afscheid van zijn Dosko (3B)

Steven Querter heeft op de Gulden Kamer zijn laatste wedstrijd gecoacht als T2 aan de zijde van David Fiers. De assistent en kind van het huis kan zijn passie niet langer botvieren wegens werkomstandigheden.

Die grote poort leidt naar tweede provinciale. Het ziet er goed uit, in de thuismatch tegen Eendracht De Haan won Dosko met 4-1. Is de return aan de kust een formaliteit, Steven? “Ik heb lang genoeg de carrière van vader Alex gevolgd in eerste nationale en ben nog altijd een fervent liefhebber van Europese topmatchen. Die ervaringen leerden me dat er geen zekerheden zijn in het voetbal, op welk niveau ook. Evalueer onze heenmatch tegen De Haan: amper was het eerste kwartier voorbij of we slikten een tegengoal. En dan plots, nog voor het halfuur lukken Lukas De Clerck en Benjamin Vanspeybrouck twee mooie treffers. In de slotfase dikten Stan Braem en Justin Vandekeeere aan tot 4-1. Tot vervelens toe herhaal ik: we zijn er nog niet!”

“Voor mij zou de promotie het slot van een schitterend sprookje betekenen. Mijn laatste seizoen als speler kroonden we ons tot kampioen in vierde provinciale. Het jaar nadien had ik wat afstand genomen, tot 15 oktober. Dan kwam ik voor het eerst in functie als T2, nadat mijn voorganger David Fiers Ronny Houben had opgevolgd. Stel je voor dat ik voor het tweede jaar op rij promoveer, zalig toch? Wij trainers kunnen begeleiden, ondersteunen, een plan opstellen, maar het zijn toch de jongens die voor de implementatie zorgen. En zij verdienen het om naar tweede door te stoten.”

“Dosko laat ik allerminst los, maar de verantwoordelijkheid van assistent, gecombineerd met het coachten van de beloften op zaterdagnamiddag, kan ik niet meer combineren met mijn werkzaamheden. Wel word ik ingeschakeld bij het begeleiden van de bovenbouw, vooral met betrekking tot de doorstroming naar de eerste ploeg. Zo kan ik de club van mijn hart nog van dienst zijn.” (JPV)