Ploegdokter Jan Van Haute: “Jan Koller keek vreemd op toen ik een balletje mee trapte”

Wouter Vander Stricht

Ploegdokter Jan Van Haute zat anderhalf decennium, in de gloriejaren van KSV Ingelmunster, op de bank. Hij zag er een rist trainers en spelers passeren, maar bewaart vooral goede herinneringen aan de vele menselijke contacten.

We mochten ook even langs op het dokterskabinet van Jan Van Haute in de Bruggestraat in Ingelmunster. Na een kwartiertje – met wat reggaemuziek op de achtergrond – in de wachtzaal konden we op ontwapenende consultatie bij de dokter die anderhalf decennium een deel uit maakte van de KSVI-familie. “De spelers spraken me ook niet aan met dokter, ik was gewoon een van de jongens.”

Het verhaal begint al in de provinciale reeksen. “Ik werd toen door mijn goede vriend Ronny Goemaere overgehaald om bij het team te komen, het begin van een prachtig periode. En nu is Ronny terug als trainer van het nieuwe SV Ingelmunster. In vierde provinciale, met allemaal jongens uit de gemeente. Prachtig toch, Ronny heeft het heilige vuur opnieuw te pakken.”

Maar eerst nog even iets uitklaren. De wedstrijd op Anderlecht werd gespeeld op 16 oktober. Terwijl enkele van de spelers die toen deel uitmaakten van het team er nu mordicus van overtuigd zijn dat het om een midweekse wedstrijd ging, is dokter Van Haute – net als de kalenders van die tijd – resoluut. “Het was zeker een zaterdag, anders zou ik er gewoonweg niet kunnen bij geweest zijn.”

“In zo een match zag je dat iemand als Nico Vanderdonck nog eens geprikkeld was om al zijn talent aan de wereld te tonen”

De ontvangst op Anderlecht verliep hartelijk. “Dat ze na de wedstrijd wat minder stonden te springen, dat had natuurlijk met de ontgoocheling te maken.” Zelf had dokter Van Haute een voetbalcarrière die zich voornamelijk bij VK Winnetoe afspeelde. Een legendarische liefhebbersploeg in Ingelmunster waar heel wat lokale helden naam en faam maakten.

Ook de KSVI-spelers van toen herinneren zich nog dat dr. Van Haute tijdens de opwarming op Anderlecht vlot een balletje mee trapte. “Ik zag wel die kerels als Jan Koller eens raar opkeken. Maar ik stond daar op mijn gewone schoenen en ik shotte al eens graag op een bal.”

De wedstrijd zelf herinnert de dokter zich nog vrij goed. “In zo een match zag je dat iemand als Nico Vanderdonck nog eens geprikkeld was om al zijn talent aan de wereld te tonen. Op andere momenten had hij daar niet altijd de behoefte aan. Ik vergelijk hem graag met Eden Hazard. Nico liet zich door niets of niemand van de wijs brengen en kon voetballen als geen ander. Persoonlijke acties, maar ook vaak een splijtende pass in een opening die niemand anders gezien had.”

Onvergelijke terugreis

De filmrol van de match wordt snel nog even voor de geest gehaald. “De gelijkmaker van Serge Beerens op de voorzet van Vinnie Six, de twee goals van Luc Feys en dan Terry De Grande die het zaakje helemaal afmaakte. De terugreis naar Ingelmunster was er natuurlijk eentje om nooit meer te vergeten.”

Dokter Van Haute maakte de vele prachtige jaren mee met KSV Ingelmunster. “Ik herinner me vooral de menselijke contacten. Ik heb heel wat vriendschappen overgehouden aan die voetbalperiode. Helio de Oliveira is bijvoorbeeld een echte vriend geworden. De Braziliaan, wiens zonen hier hun studies afwerkten, is nu teruggekeerd naar zijn vaderland en baat er een B&B uit. Maar ik mag hem zeker een vriend voor het leven noemen.”

Twee weken Henk Houwaart

Ook heel wat oud KSVI-spelers hebben dr. Van Haute nu nog als huisdokter. “En ja, dan worden de oude verhalen wel nog eens opgerakeld. Zo zijn we recent met enkele oud-spelers in de voorbereiding al naar een oefenmatch tussen KFC Meulebeke en het nieuwe SV Ingelmunster gaan kijken.”

Dokter Van Haute zat ook op de bank en vuurde mee de ploeg aan. “Maar ik zag natuurlijk ook de andere kant van het verhaal. Op de bank zit je naast de jongens die uit de ploeg vallen en ik had natuurlijk ook veel contact met de geblesseerde spelers. Hoewel we veel successen vierden, zie je dan telkens ook weer de andere kant van de medaille.”

Alle oud-spelers zijn vol lof over de dokter en de medische begeleiding die de ploeg toen kreeg. “We waren in die tijd wellicht vooruitstrevend, maar dat was vooral aan Dr. Petré van de Izegemse Sint-Jozefskliniek te danken”, schuift Dr. Van Haute de lof door.

Dr. Van Haute zag ook heel wat trainers de revue passeren: van Jan Ceulemans tot Paul Put. “En toen we naar Harelbeke verhuisden hadden we Hein Vanhaezebrouck als coach. Een enorm tacticus, al vergat hij soms dat zijn pionnen ook mensen waren. En Henk Houwaart! Die was twee weken coach en was dan plots verschwunden. Met de verhuis naar Harelbeke verdween ook de binding met Ingelmunster en dat was meteen het begin van het einde…”