“Wie kan bovenstaande zeggen?” Oké, intussen is de piepjonge Cisse Sandra, na Charles De Ketelaere de nieuwe puur West-Vlaamse diamant van Club Brugge, weer in status wat gezakt, maar waarnemers dichten de aanvallende middenvelder een héél grote toekomst toe. En dus, hier en nu: zijn eerste grote interview. “Wie kan dat zeggen, op zijn 17de al tegen Messi en Mbappé gevoetbald?”
Plots stond hij daar, op 7 december 2021 op Paris Saint-Germain, tegenover sterren als Lionel Messi en Kylian Mbappé. Cisse Sandra, toen nog steeds geen 18 jaar, komeet bij Club Brugge, bij zijn debuut tegen Seraing meteen gescoord. Na Charles De Ketelaere de next big thing, zo heette het. Wat weten we intussen van Cisse Sandra uit Sint-Denijs (Zwevegem)? Hij woonde tot voor kort in Bellegem, zijn ouders hebben in Kortrijk een biochemisch bedrijf, RIC Group. “Ik ben mijn ouders gigantisch dankbaar. Ze hebben mij altijd mijn keuzes laten maken, liever het Sint-Lodewijkscollege dan de Topsportschool bijvoorbeeld.”
Sandra leerde in het college niet alleen zijn lief kennen, hij maakte er meteen ook zijn middelbaar Economie-Moderne talen af en studeert intussen Handelswetenschappen aan de RUG. “Niet evident hoor, tussen trainingen en wedstrijden door, je moet er echt heel veel karakter en energie voor kunnen opbrengen. Vraag het maar aan Charles (De Ketelaere, red.). Maar ik probeer toch al twee examens af te leggen.”
Rastalent
En verder: een zus Marthe die kine studeert in Gent (haar broertje is haar held), sinds kort een flat in Brugge, een rijbewijs en een auto op komst van Club. Begon bij Wietstar Lauwe, dan volgde Zulte Waregem (U-9 tot U-14), tot Club er het onversneden rastalent weghaalde. In oktober 2020 volgde een contract tot 2023 en via Clubs beloftenploeg, Club NXT, sinds januari 2021 in de A-kern van de landskampioen. En in december 2021 dus de nieuwe West-Vlaamse ster. Zo nieuw zelfs dat dit pas zijn eerste grote interview is. Wat blijkt: Cisse Sandra is niet langer zo verlegen als Charly Allard, zijn eerste trainer in Lauwe, al in deze krant liet optekenen. Intussen achttien geworden blijkt de blonde aanvallende middenvelder vooral een heel leuke en bijzonder nuchtere jongen. Da’s al veel CDK, volgens waarnemers is hij (minstens) even goed.
Weet je wat? Hij doet het zo goed in zijn eerste interview dat we hem gewoon làten praten. Een monoloog dus. En dan moéten we beginnen met 7 december 2021, met de wat ongelovige maar verzaligde glimlach van een tiener uit Zwevegem in een rijtje blauw-zwart in Parijs, vlak voor de aftrap tijdens de heilige hymne van de Champions League, het allerhoogste voor een voetballer. In het Parc des Princes zitten bijna 50.000 toeschouwers, voor hun televisie vele miljoenen kijkers. En op een paar meter van die knaap staan de beste spelers ter wereld.
Cisse Sandra: “Het was zót natuurlijk, zo tussen die mannen, maar ik besefte het op dat moment nog niet helemaal, denk ik. Ik had gewoon net oogcontact met mijn mama, mijn papa had corona en kon er niet bij zijn, en mammie, een nicht en een vriendin van mijn mama waren ook aanwezig. Die waren zo aan het zwaaien en aan het lachten zodat ik zelf ook even moest glimlachen. Neen, ik was niet zó overdonderd, ik was vooral bezig met wat ik moest doen. Eerder positief zenuwachtig. Dat ik een paar dagen daarvoor tegen Seraing had gedebuteerd en gescoord, had toch voor vertrouwen gezorgd. Al speelde wel door mijn hoofd: stel je voor, bij mijn eerste contact balverlies en Mbappé ervandoor…”
“Maar mijn eerste controle was goed. Weet je, ik had niet eens verwacht dat ik bij de selectie zou zitten, laat staan dat ik zou starten. Twee dagen daarvoor was ik zelfs al vertrokken uit het Basecamp met mijn trolley, klaar voor de match op PSG, maar dan wel met de beloften. Ik kreeg toen plots de selectie door en zag dat ik erbij was, ik moest dus al meteen terug. Ik had op training niet meteen gemerkt dat ik erbij zou zijn. Zelfs op de laatste training in Parijs had ik nog niet door dat ik zou starten, dat werd pas duidelijk op de laatste tactische bespreking. Alle vertrouwen in jouw kwaliteiten, zei de coach. Gewoon rustig blijven en doen wat je altijd doet. Tof! Intussen wil ik van die match niet de 4-1 onthouden, ik onthoud liever dat ik op mijn 17de tegen Messi en Mbappé speelde. Wie kan er dat zeggen?”
Zeer rap gegaan
Intermezzo: zijn shirt heeft hij bewaard en het hangt sindsdien thuis uit. Hij is dolblij wanneer we hem een poster beloven van een foto van een duel Sandra-Messi of Sandra-Mbappé.
(nadenkend) “Dan nog liever met Messi. Ja, het is plots wel zeer rap gegaan. De volgende match, tegen Zulte Waregem, speelde ik nog wel de eerste helft, sindsdien haalde ik de selectie niet meer. Toegegeven, dat was even moeilijk. Omdat je niet meteen verwacht naast de achttien te vallen na drie matchen gespeeld te hebben. Maar ik begreep snel dat ik nog niet te veel mag verwachten. En ik kreeg een uitleg van assistent Carl Hoefkens waar ik mij kon bij neerleggen. Ik héb ook nog niets te zeggen, hé. Toen ik er de volgende matchen ook niet bij was, begreep ik dat ik vooral moest blijven knokken op training. En geen te hoge verwachtingen mocht koesteren, dan kan je ook niet ontgoocheld zijn. De komst van Alfred Schreuder in plaats van Clement, die mij uiteindelijk heeft gelanceerd, verandert daar niets aan. Ik zie de wissel niet als een voor- of nadeel, maar ik vind de nieuwe wind wel leuk. Dat ik tegen STVV niet in de selectie zat, had vooral te maken met een kleine botsing op training waarbij ik mijn knie licht geblesseerd had. Maar ook al wordt de concurrentie – nu weer met de mogelijke komst van Skov Olsen – steeds groter, ik ben daar niet mee bezig, ik mag niet ongeduldig zijn. Ik ben net 18 geworden, hé.” (lacht)
“Maar ik ben toch al wat minder verlegen dan vroeger, ja. Al zal ik zelfs in de kleedkamer bij de beloften niet op de voorgrond treden. Sowieso niet. Op het veld durf ik me wel al meer laten gelden. Al heb ik nog niet de status om tegen Vormer te gaan roepen, vind ik. Je moet dat afdwingen. Net zoals Charles? Misschien wel, we praten wel eens, hij heeft dezelfde snelle opgang meegemaakt, PSG was ook zijn start. Maar verder ontwikkel ik mezelf wel. In eerste instantie fysiek. Ik was vroeger heel tenger, maar ik ben intussen dankzij het harde werk in de fitness wel fysiek sterker geworden. Het vorige seizoen met Club NXT in 1B heeft me op dat vlak wel veel deugd gedaan, maar ik moet nog meer spieren kweken – nog een jaartje 1 B en de Youth League zullen me nog sterker maken. Maar eerst nog dit seizoen. En moet ik nu serieus kiezen tussen de titel met Club als 21ste man of de Youth Cup (de Champions League voor beloften, Club NXT speelt begin februari de play-offs voor een plaats in de zestiende finales tegen het Deense Midtjylland, red.)? (denkt lang na) Ik zou het echt niet weten. Het is in elk geval al een heel bijzonder seizoen geweest voor mij. Vind je een foto van mij met Messi, denk je?” (lacht)
Al op zijn tiende een sterretje in Brazilië
Parijs, december 2021, was niet eens Sandra’s eerste roem op een internationaal podium. Dat was Brazilië, november 2014, toen de kleine Sandra van het schooltje Kinderland in Bellegem was geselecteerd voor de internationale finale van de Danone Cup, met 32 landen en Zinedine Zidane als uithangbord.
“Als ik daar nu met mijn ouders nu op terugblik: ik zat op mijn tiende, een jaar jonger dan de rest trouwens, in Brazilië om mijn land te vertegenwoordigen! We speelden in de Corinthians Arena in Sao Paulo (waar enkele maanden voordien de openingsmatch van het WK werd gespeeld, red.). Ongelooflijk toch? Wel jammer dat ik nog zo jong was, ik besefte dat nauwelijks. Ik was toen ook nog niet bezig met een carrière als topvoetballer. Ik weet niet eens of ik daar nu al mag mee bezig zijn, er kan nog van alles gebeuren.”
Zeiden we al dat het een nuchtere jongen is? De kleine Sandra liet toen al het volgende optekenen in de kranten: “Ik ben fan van Eden Hazard, technisch bijzonder goed. Wie weet kan ik later ook aan de slag in het buitenland. Een favoriete ploeg? Manchester City. Het is een uitstekende ploeg én Vincent Kompany speelt er natuurlijk.” Hij kijkt grinnikend terug op die uitspraken. Anderlechtcoach Kompany is niet langer een idool. “Dat werd eerder Kevin De Bruyne, meer mijn stijl. Maar City blijft mijn favoriete club door het snelle, technische combinatiespel.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
