Tackle: “Zelfs voor de geduldige Cerclesupporters kwam de overwinning tegen OH Leuven als een verlossing”

Altijd raak, vlijmscherp, maar fair. Zo tackelen onze huisanalisten Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle) week na week de meest opvallende voetbalgebeurtenissen van het afgelopen weekend en werpen ze hun blik op hun volgende thuiswedstrijd. Stevig en zuiver op de bal, zoals een uitstekende tackle hoort te zijn.

Dank u VAR

Iedereen die ooit koerste of op een fuif een lief probeerde te scoren, weet dat de prijs pas aan de meet uitgedeeld wordt. Dit seizoen duurde het na een zwakke start tot in de kerstvakantie om tussen de mensen te staan. Zelfs voor de geduldige Cerclesupporters kwam de overwinning tegen OH Leuven als een verlossing. En dat na honderd (!) minuten vloeken over het slordige spel en bibberen in de kille regenwind, uitgerekend tijdens De Warmste Week.

Het moet een unicum in 125 jaar Cercle zijn dat er ná het fluitsignaal een strafschop gefloten werd. De wispelturigheid van scheidsrechter Michael Allaerts – die eerder de VAR-loze bekerwedstrijd tegen STVV kapot floot – had ruim anderhalf uur op onze zenuwen gewerkt. Met als toppunt dat de VAR hem erop moest wijzen dat hij na een buitenspelsituatie geen gele kaart had mogen toekennen aan Ravych voor schwalbe. Diezelfde VAR riep hem naar het scherm nadat Olaigbe in de allerlaatste seconde van de extra tijd gehaakt werd. Dank u VAR, als het goed is dan moeten we het ook zeggen.

Europees hoogtepunt in 125 jaar Cercle

Als kerstgeschenk wens ik steevast een veilige positie met mogelijk nog een extraatje binnen het bereik. Dit jaar is ons extraatje van een ongeziene aard: Europees overwinteren. We mogen zelfs dromen van een Europese bekerfinale, waarvoor nog slechts drie tegenstanders in de weg liggen. Met uitzondering van het ongenaakbare Chelsea, kunnen we op papier iedereen aan.

“De Europese campagne is nu al onvergetelijk”

Zoals onze grootvaders vertelden over 1927, het jaar van de dubbel kampioenschap en beker, zullen wij onze kleinkinderen aan 2024 herinneren. In het 125ste jaar van Cercle leidde Miron Muslic ons voor het eerst naar play-off 1. We kraaiden van de pret om hoe onze jongens de topploegen deden zweten en Denkey met 27 goals topscorer werd. Bovenal veroverden we met de vierde plaats een Europees ticket.

Oproep voor tienduizend man

De Europese campagne is nu al onvergetelijk. Na twee korte deelnames in 1985 (Dresden) en 2010 (Turku en Famagusta) lopen we nu een marathon. In de voorrondes en groepsfase kregen we maar liefst negen tegenstanders. Hoogtepunten? Het vakantiefeest in Kilmarnock, de tennisscores tegen Krakow en Sankt-Gallen, de fel bevochten draws tegen Linz en Basaksehir… Voor mij persoonlijk was het de klinkende zege bij de Sloveense competitieleider met het bijhorende feestgedruis in Ljubljana.

Naar 2025 nemen we lessen mee. De gok met een B-ploeg tegen Vikingur Reykjavik is niet voor herhaling vatbaar. Daarnaast zijn we na het vertrek van Denkey, Daland, Lopes, Popovic en Lemaréchal niet langer gebaat met onbesuisd pressingvoetbal. Eeuwig respect voor Muslic, maar het is nu aan zijn opvolger Feldhofer om ons met meer technische combinaties te bedienen. Ten slotte mijn wens voor de voorheen tienduizend bekerfinalegangers: op de thuismatch van de Europese achtste finale op 13 maart willen we jullie allemaal zien. Dit is een oproep!