Onze man in Lissabon zag Club Brugge kansloos verliezen van Benfica: “Geen mirakel, enkel afstraffing”

Het Europese avontuur van Club Brugge zit er op. En het is een avond die zal nazinderen in Brugge, want wat een mooi einde moest worden van een historische Champions League-campagne, waarin de landskampioen voor het eerst de groepsfase overleefde, draaide uit op een drama. Vijf goals kreeg Club dinsdagavond om de oren van een oppermachtig Benfica, van een mirakel was op geen enkel moment sprake.

Eerst en vooral: wat een heerlijke voetbaltempel is het Estadio da Luz. In 2003 werd het stadion Benfica nagenoeg volledig opnieuw gebouwd in het kader van het EK voetbal in 2004. Daarbij werd de capaciteit van ruim 120.000 zitjes gehalveerd tot om en bij de 64.000. Al zou je dat lang niet zeggen eens je in het stadion zit, want wat een oorverdovend lawaai produceerden de Portugese fans. Van luidkeels meezingen/-brullen met het clublied, tot striemende fluitconcerten bij elke scheidsrechterlijke beslissing die niet honderd procent in het voordeel van hun ploeg was.

We mochten ons bijwijlen gelukkig prijzen dat ons trommelvlies het niet begaf. Al moesten de ruim 3.500 meegereisde Brugse fans – althans tot aan de 2-0 – niet onderdoen, want ook zij kwamen aanvankelijk geregeld luid boven de thuisfans uit. Het was vocale steun die het elftal goed kon gebruiken in deze schier onmogelijke opdracht.

Parker had maandag nog laten uitschijnen dat hij ondanks de 0-2-nederlaag in de heenmatch nog hoop koesterde op de kwalificatie. En Parker zou natuurlijk Parker niet zijn, mocht hij ook in Lissabon met een verrassing uitpakken. Zo posteerde hij Buchanan zowaar centraal op het middenveld en kreeg ook Roman Yaremchuk een basisplaats tegen zijn ex-club. Een meesterzet, een berekende gok of een teken dat hij het zelf ook allemaal niet meer weet? Wie zal het zeggen. Optie 1 of 2 was het achteraf gezien alvast niet, aangezien de Canadees na rust al terug op de flank plaatsnam. Feit is dat het voor Parker stilaan de allerlaatste kans was om er als trainer van Club nog iets van te maken. Ga er maar aan staan, tegen een club die exact tien maanden geleden voor het laatst verloor in eigen huis.

Vroege tegengoal afgevlagd

Maar hoop doet leven. Al mocht het allerlaatste sprankeltje hoop na 65 seconden al bijna de prullenbak in, want bij de eerste de beste Portugese aanvalsgolf deponeerde Joao Mario de bal met een fraai hakje achter Mignolet in doel. Gelukkig had de VAR voorafgaand buitenspel opgemerkt, waardoor de Brugse hoop nog een tikkeltje langer intact bleef. Zeker omdat Club meteen reageerde via een kopbal van Vanaken die voorlangs ging, al had de Brugse aanvoerder de bal beter moeten kunnen laten voor Yaremchuk.

“Als er dinsdagavond al een mirakel gebeurd is, is het dat blauw-zwart na een half uur nog niet op achterstand stond”

Los van die ene blauw-zwarte tegenprik was het evenwel de thuisploeg die de wet dicteerde. Het liet Club niet vanonder de druk uitvoetballen en zaaide zelf met flitsende acties voor paniek in de achterhoede. Verschillende keren kwam Club erg goed weg nadat een Portugese prik ternauwernood spaak liep. De realiteit was echter dat Club naar adem hapte en snakte telkens Benfica het gaspedaal iets dieper indrukte. Als er dinsdagavond al een mirakel gebeurd is, is het dat blauw-zwart na een half uur nog niet op achterstand stond. Zo redde Meijer onder meer een bal van de lijn en plaatste Luis een opgelegde kans onbegrijpelijk naast.

Rafa breekt de ban

37 minuten. Zo lang hield blauw-zwart uiteindelijk stand, want met de rust in zicht capituleerde Club dan toch. Bij een snelle uitbraak vond Ramos zijn spitsbroeder Rafa en die laatste hield uitstekend controle over de bal om Mignolet uiteindelijk met een listig kattenpootje te verschalken. Acht minuten voor rust barstte de Brugse dam dan toch. En wat later was ook het hek van die dam, want na een prinsheerlijke dribbel vond Gonçalo Ramos nog het gaatje in de korte hoek om Benfica nog voor rust op 2-0 te zetten. Het was nu helemaal over en uit, boeken toe, bedankt en tot ziens voor Club. Na amper 45 minuten was de wedstrijd, en deze achtste finale helemaal beslist.

Afstraffing

De tweede helft was dan ook een maat voor niets. Al bleef het spelbeeld wel hetzelfde: Benfica dicteerde wet en ging nog op zoek naar een derde treffer. Een derde treffer die het ook nog voor het uur vond. Voor de -tigste keer speelde Benfica de Brugse defensie op een hoopje en met zijn tweede van de avond kon Ramos voor de 3-0 zorgen. Een afstraffing dreigde. Zeker omdat Sylla de Portugezen nog een handje hielp met een domme penaltyovertreding. Joao Mario nam het cadeautje met veel plezier in ontvangst. En alsof het mes nog niet diep genoeg in de wonde zat, maakte Neres er ook nog 5-0 van. Van een ontluisterende avond voor Club Brugge gesproken. De fiere landskampioen moet de wonden likken. Een late – weliswaar erg fraaie – eerredder van Bjorn Meijer ten spijt.