Met een drieluik tegen Dender, Beerschot en Charleroi voor de boeg staan de Kerels voor een cruciale periode in Kortrijk. Maar voordat de bal rolt tegen Dender dit weekend, blikken we terug met een oude bekende die een bijzondere band heeft met beide ploegen: Regi Van Acker (69), de man die KV Kortrijk in 1998 naar de hoogste klasse loodste op het veld van Dender. Tegenwoordig traint hij het Oostenrijkse Bregenz, maar tussen 2019 en 2023 stond hij aan het roer bij … jawel, Dender.
Een naam als een klok in het Belgische voetbal: Regi Van Acker begon als jeugdspeler in het Waasland, maar ontdekte al snel zijn roeping als trainer. Via Sint-Niklaas belandde hij in Kortrijk, waar hij met een historische zege op het veld van Dender geschiedenis schreef. Het was de start van een rijke carrière, met passages langs Antwerp, Lierse en zelfs tweemaal het Oostenrijkse Bregenz, waar hij vandaag nog steeds actief is. Maar blijft Oostenrijk zijn thuis, of droomt hij van een terugkeer naar België?
Wandelend door de bossen met zijn trouwe viervoeter, blikt Van Acker terug op zijn Kortrijkse jaren met een warme glimlach. Maar hoe kijkt hij nu terug op die bewuste avond in ‘98? Wat vindt hij van de opmars van KV Kortrijk-doelman Tom Vandenberghe? En hoe ziet hij zijn eigen toekomst?
Ruim 25 jaar geleden loodste u KV Kortrijk terug naar eerste klasse. Hoe heeft u die wedstrijd op Dender beleefd?
“Dat was een schitterende dag! Kortrijk was mijn eerste liefde als trainer, en het was ook mijn eerste promotie. We hadden een hechte spelersgroep, bijna een familie. Zelfs nu komen we elk jaar in december samen om herinneringen op te halen. Dat soort kameraadschap zie je nauwelijks meer in het hedendaagse voetbal. Hoewel ik veel mooie momenten heb gekend, blijft de band met het team van ‘98 uniek.”
“Zonder twijfel de promotie met Kortrijk. Elk jaar verloren we sterkhouders zoals de broers Mpenza, Adriano Cruz en Stefaan Tanghe. Toch sleepten we na drie zware jaren de promotie binnen. De omstandigheden in Kortrijk waren allesbehalve ideaal, maar dat maakt het des te mooier.”
Wat is het absolute hoogtepunt in uw carrière?
“Mijn eerste periode bij Bregenz. Twintig jaar geleden slaagden we erin om degradatie af te wenden en het jaar nadien schreven we geschiedenis door Europees voetbal te halen, een ongekende prestatie voor de club. Dat ik na al die jaren opnieuw werd gevraagd, voelt als een bijzondere erkenning. Ook nu hebben we de degradatiestrijd succesvol doorstaan, staan we vierde in de competitie én als tweedeklasser in de kwartfinales van de beker.”
“Ja, toch wel. Ik denk dat iedereen graag gerespecteerd wordt. De erkenning daar is enorm en het respect voor mij is zeer groot. Mijn plan is om mijn contract hier uit te doen en daarna te verhuizen naar Spanje. Ons huis in België is inmiddels al verkocht.”
Dus er is geen ambitie om terug te keren naar België?
“Nee, die deur is voor mij gesloten. In april word ik 70, eerlijk gezegd denk ik niet dat men in België nog op Van Acker zit te wachten. Ik heb het wel gezien in België. Het voetbal is enorm veranderd, met bijna overal buitenlandse investeerders, zelfs in de tweede klasse. Het kortetermijndenken dat vaak domineert, past gewoon niet bij mij.”
“Tom Vandenberghe heeft als keeper de kwaliteiten om mee te draaien aan de top van België”
“Afgelopen zomer kreeg ik nog enkele aanbiedingen, maar geen enkele wist mij echt te bekoren. Ik ben een geboren winnaar. Als een club mij vertelt dat een achtste plaats voldoende is en promotie niet de ambitie is, dan haak ik af. Dat soort instelling botst met mijn karakter. Ik streef altijd naar het hoogste. En op de dag dat ik die drive niet meer voel, stop ik meteen.”
Zijn er verschillen tussen het Belgische en Oostenrijkse voetbal?
“Qua niveau niet echt, maar de breedte is in België groter. Hier in Oostenrijk is er eigenlijk maar één echte topclub, namelijk Sturm Graz. De tweede klasse is wel professioneler geworden. Net zoals in België treden er verschillende beloftenteams aan, zoals die van Salzburg, Rapid Wien en Sturm Graz, wat het niveau van de competitie verhoogt. Ze kijken hier met grote ogen naar de werking van Club Brugge. De manier waarop ze voetballen charmeert veel Oostenrijkers.”
Volg je het Belgisch voetbal nog?
“Zeker! Mijn vrouw en ik zijn voetbalfans in hart en nieren. We kijken elk weekend minstens twee, soms drie wedstrijden. Belgisch voetbal blijft me meer boeien dan het Oostenrijkse.”
Wat vindt u van het hedendaagse KV Kortrijk?
“Momenteel ontbreekt het bij Kortrijk aan structuur in hun spel. Ze spelen vaak chaotisch, met een ongecontroleerde aanvallende stijl die vooral drijft op enthousiasme. Hoewel dat soms energie in de ploeg brengt, laat het gebrek aan organisatie zich duidelijk voelen.”
Hoe denkt u over de huidige KVK-coach?
“Ik heb veel respect en sympathie voor Freyr Alexandersson. Het verraste me dan ook dat supporters een spandoek ophingen waarin ze om zijn ontslag vroegen. Hij heeft Kortrijk onder bijzonder moeilijke omstandigheden in de eerste klasse gehouden.”
Wat was voor u de moeilijkste periode in uw carrière, en hoe bent u daarmee omgegaan?
“Het afscheid bij Dender blijft een pijnlijke herinnering. Mensen met wie je dagelijks samenwerkt die achter je rug liegen en bedriegen, dat is iets wat ik nooit zal accepteren. Het raakt me nog steeds.”
Enkele jaren geleden was u bij Deinze de trainer van Tom Vandenberghe. Had u verwacht dat hij het zover zou schoppen?
“Absoluut, Tom had deze stap eigenlijk al veel eerder moeten zetten. Hij had al vroeg de kwaliteiten om in de eerste klasse te schitteren. Fysiek, technisch en tactisch stak hij destijds al boven de meeste uit. Tom Vandenberghe heeft de kwaliteiten om mee te draaien aan de top van België.”
Hoe ziet u de toekomst?
“Zolang ik me goed voel, wil ik blijven doorgaan. Voetbal zit in mijn hart. Je weet nooit hoe het zal lopen. Ik zou wel kunnen zeggen dat ik aan het einde van dit seizoen stop, maar in het voetbal kan alles onverwacht veranderen.” (Eli Decuyenaere)
Zaterdag 14 december om 20.45 uur: KV Kortrijk – FC Dender.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
