Deze reportage maakte deel uit van het dossier KSV Ingelmunster, 20 jaar na de stunt op Anderlecht.
De rentree in mineur van Vincenzo Scifo
Je houdt het haast niet voor mogelijk welk elftal Anderlecht toen in de wei kon brengen. Aimé Antheunis was coach en loodste de ploeg dat seizoen naar de 25ste titel. Frank Vercauteren was toen assistent. Staelens – die begin 2000 eindelijk zijn Gouden Schoen zou krijgen – ontbrak tegen Ingelmunster. Scifo maakte na blessure zijn heroptreden, in mineur dus.
Anderlecht: De Vlieger, Verstraeten (106′ Soetaers), Crasson, Oyen, Van Diemen (60′ Scifo), Iachtchouk (67′ Brocken), Zetterberg, Baseggio, Goor, Radzinski, Koller.
Ingelmunster: Maesen, Six, Lamberg, Deschacht, Eeckman, Moons (67′ De Grande), Grymonprez, Vanderdonck (119′ Rosseel), Careel, Beerens (114′ Wright), Feys.
Doelpunten: 8′ Radzinski 1-0, 88′ Beerens 1-1, 104′ en 105′ Feys 1-2 en 1-3, 112′ Degrande 1-4
Gele kaarten: Van Diemen, Beerens, Vanderdonck
Scheidsrechter: Hayen
Toeschouwers: 7.110
8-1 op Genk: sneeuw, gouden schoen voor Branko en pracht van een owngoal
In de volgende ronde, de achtste finale, zou KSV Ingelmunster ingeblikt worden door RC Genk, dat later in de finale tegen Standard ook de beker zou pakken. Veel herinneren de heerschappen zich er niet meer van, zich nog wat in euforie rond de RSCA-zege wentelend. En gelijk hebben ze. 8-1 werd het op Genk. “Met een prachtgoal van Eddy Verbeeck”, grapt het gezelschap. “Een owngoal welteverstaan.” Branko Strupar kreeg voor die match zijn Gouden Schoen en het had die dag (19 december 1999) ook flink gesneeuwd.
Dirk Bikkembergs had ook oogje op KSVI-talent
Dirk Bikkembergs – modeonwerper en deel uitmakend van de Antwerpse zes – ging ook ‘scouten’ bij KSV Ingelmunster. Terry De Grande ging regelmatig modeshows lopen en Thierry Eeckman werkte en speelde een tijd in Fossombrone waar Bikkembergs zijn fabriek had.
