In zowat elk interview verwees ze naar hem: Willy Tankrey, de 91-jarige opa van basketfenomeen Emma Meesseman. De kranige negentiger miste geen minuut van het historische EK basketbal, waar Emma en co goud veroverden. “Het is fantastisch wat ze gepresteerd heeft”, geniet hij nog na. “Maar ik ben vooral heel blij dat ik haar eindelijk weer in levende lijve zie en kan vastpakken.”
De bloedstollende finale heeft hij aan de zijde van zijn kleinzoon Thijs (28), broer van Emma, beleefd. En na het laatste fluitsignaal viel die zijn grootvader in de armen, tranen in de ogen. Willy Tankrey (91), door half België intussen Opa Meesseman genoemd, beleefde de triomftocht van kleindochter Emma en haar Belgian Cats met volle teugen.
Dat de twee een ijzersterke band hebben, blijkt al snel. “Ik ben content dat ze eindelijk weer thuis is”, zegt Willy, geruggensteund door zijn dochter Sonja, mama van Emma. “Wanneer ze in het buitenland zit, mis ik haar verschrikkelijk.”
“Rusland, de Verenigde Staten, Turkije… Straf hoe Emma zich overal zo snel kan aanpassen. Het zou niks voor mij zijn, zelfs niet in mijn jonge jaren” – opa Willy Tankrey
Willy, een geboren en getogen Ieperling, was jarenlang als melkboer aan de slag, maar staat vooral bekend als de waard van het Café Du Commerce. “In de volksmond Bij Tankreys genoemd”, glimlachen opa en mama Meesseman. “Het café was lang het club- en fanlokaal van Iebac, een Ieperse basketbalclub. De sport was dus nooit ver weg.”
Kroon op het werk
Met een Europese kampioene om de hoek, de woonst van Willy en die van Sonja en haar echtgenoot Gil liggen pal naast elkaar, weet Willy met zijn trots geen blijf. “Het is fantastisch wat ze gepresteerd heeft”, glundert hij. “Maar ik ben ook zeer preus op onze Thijs. Schrijf dat maar op. Hij doet het óók fantastisch.”
Willy heeft alle EK-wedstrijden aan de zijde van zijn kleinzoon bekeken. “Hij zorgde ervoor dat onze televisie op de juiste zender afgestemd stond en bleef naast me zitten. Normaal ga ik elke avond om 20 uur slapen, maar ik wilde geen seconde van Emma en haar teamgenoten missen. De finale was het summum. Zó spannend, zeg. Ik zat op het puntje van mijn zetel.”
Mama Sonja beleefde de finale in de Arena Stožice in de Sloveense hoofdstad Ljubljana. “Ik heb ook enkele wedstrijden in Israël meegepikt, maar die ultieme partij tegen Spanje was zenuwslopend. Je kan niet geloven hoe hard we uit ons dak zijn gegaan. Dat Emma tot MVP (beste speler, red.) van het tornooi is verkozen, maakt het plaatje helemaal af.”
Beter dan mama
Voor wie er nog aan twijfelde, onze Emma Meesseman mag zich stilaan een van de beste Europese basketbalsters aller tijden noemen. Zoniet dé beste. “Het is inderdaad ongelofelijk wat ze gepresteerd heeft. En dat vanuit het kleine Ieper”, straalt Sonja.
“We hebben met Emma en Thijs ontelbaar veel kilometers gereden, maar we hadden nooit durven dromen dat ze zó hoog zou raken. We wilden gewoon dat onze kinderen zich amuseerden en aan sport deden. Emma zei altijd dat ze beter wilde worden dan mij (Sonja heeft zelf jarenlang gebasket, red.). Daar is ze meer dan in geslaagd”, knipoogt ze.
Willy knikt. “Ze is de wereld aan het veroveren. Haar carrière startte hier in Ieper, daarna trok ze naar Villeneuve-d’Ascq in Frankrijk, Rusland, de Verenigde Staten, Turkije… Straf hoe snel ze zich overal weet aan te passen. Het zou niks voor mij zijn, ook niet in mijn jonge jaren. De keerzijde is wel dat ik mijn Emma niet zo veel kan zien als ik zou willen. Ze is amper thuis. Al blijft Ieper wel haar enige echte thuis. Dat zegt ze ook zo vaak.”
“Als kind is Emma heel veel bij ons over de vloer geweest. Ze zat toen al vol passie en vuur. Al heb ik haar vroeger lang gezegd dat ze een job moest zoeken. Als ze een zware blessure oploopt, kan haar carrière zomaar voorbij zijn. Ze spreekt vloeiend Engels, waarom geen rondleidingen geven op de Engelse kerkhoven hier in de Westhoek? Of in de Delhaize, iets verderop… Voor mij blijft ze in eerste instantie mijn kleindochter. Ik wil dat ze het goed heeft.”
“Als Emma thuis is, kookt ze af en toe voor ons. Dan maakt ze zelf sushi of Chinees klaar. Er schuilt nog een goeie keukenprinses in haar” – mama Sonja Tankrey
Afgelopen dinsdag zagen opa Willy en Emma elkaar na lange tijd opnieuw terug. “Ik heb haar eens goed vastgepakt en een héle dikke pieper gegeven”, glimlacht Willy. “Het deed zoveel deugd. En deze week hebben we met de hele menage weer samen kunnen eten. Mooie momenten.”
“Als Emma thuis is, kookt ze af en toe voor ons”, pikt Sonja in. “Dan maakt ze zelf sushi of Chinees klaar. Er schuilt nog een goeie keukenprinses in haar.”
Belletje van de koning
De huldiging op de Brusselse Grote Markt en de ontvangst bij premier Alexander De Croo heeft Willy vanop een afstand gevolgd, mama Sonja en papa Gil zaten in het kielzog van hun dochter. “Dat is toch wat, hé”, zegt Willy. “En de koning heeft de Cats ook gebeld. Ik heb die nog nooit aan de lijn gehad. Jij? Ik ben blij in Emma’s plaats dat ze dat mag meemaken.”
Emma’s andere grootouders, oma Rosa Delannoy, oma Denise Vandaele en opa Emile Meesseman zijn helaas al overleden. “Op zo’n momenten mis je hen dan extra hard”, aldus Sonja. “Emma hecht ook veel belang aan haar familie. Hoe leuk was het niet toen de speaker op de Brusselse Markt Emma vroeg hoe het met opa ging?”
Willy straalt. “Ik zit in eur erte, hé.”
Kinderen inspireren
Nu blijft Emma even op Ieperse bodem. “Voor het eerst sinds lang zal ze hier langer dan enkele weken te zien zijn. Ze heeft wel een reisje gepland met haar beste vriendin Silke Storme en trekt er ook nog met haar broer op uit, maar we zullen ze opnieuw elke dag goeiemorgen horen zeggen. Het zal ons allemaal veel deugd doen. En intussen kan ze haar toekomst vormgeven.”
Emma’s palmares oogt nu al indrukwekkend. Kampioen in de WNBA, meervoudig Russisch kampioen, Euroleague-winnaar en nu ook een Europese titel op de schouw. “En nu zullen de pijlen vol op de Olympische Spelen van 2024 in Parijs gericht worden, al moeten de Cats daar eerst nog een kwalificatietornooi voor afwerken.”
“Weet je wat nog het allerleukste is? Dat er nu van een Emma-effect gesproken wordt. Jonge meisjes én jongens beginnen te basketten dankzij het succes van onze dochter en de andere Cats. Bestaat er iets mooier dan kinderen inspireren en aan het sporten zetten? We doen onze hoed af voor wat onze (klein)dochter allemaal bereikt heeft.”
Zondag worden Cats Emma Meesseman, Elise Ramette en kinesist Jelle Duthoit door het Ieperse stadsbestuur in de bloemetjes gezet. Na een academische zitting ontvangt Emma nog het Gulden Spoor, een trofee van de Beweging Vlaanderen-Europa.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
