Toen Piet Cambier uit Oostkamp op veertigjarige leeftijd met atletiek begon, zal hij er wellicht niet hebben op gerekend dat zijn dochters, die hij toen op sleeptouw nam, ondertussen zouden instaan voor enkele uitstekende prestaties. Celien (21) en Joke (18) zijn goed bezig in de kampnummers, voornamelijk in het kogelstoten en het discuswerpen.
“De basis van ons kunnen is gelegd bij AC Blanco in Beernem”, vertelt Celien, de oudste van de twee zussen en studente aan het Howest in de richting Sport en Beweging. “We doorliepen er alle jeugdreeksen, meestal onder leiding van Roland De Bois en Nico De Bel. Mijn voorkeur ging na verloop van tijd uit naar het hink-stap-springen en omdat er geen specifieke trainer was voor dit onderdeel bij Blanco, ben ik overgestapt naar Racing Gent. Een blessure aan mijn heup heeft roet in het eten gegooid en ik mocht gedurende een jaar niet meer springen. Ondertussen is de blessure bijna genezen en ben ik overgestapt naar de werpnummers, het kogelstoten en het discuswerpen. Die eerste discipline geniet mijn voorkeur. Maar omdat kogelstoten alleen nogal eentonig is, heb ik het verspringen opnieuw toegevoegd aan mijn agenda.”
“Ik hoop tegen het einde van het seizoen de kaap van 40 meter te kunnen overschrijden” – Joke Cambier
Joke heeft een bijna identiek parcours afgelegd als haar drie jaar oudere zus. “Bij mijn overstap naar Racing Gent viel mijn keuze onmiddellijk op de werpnummers”, vertelt de eerstejaarsstudente psychologie aan de UGent. “Ook het hoogspringen beviel mij wel, maar we voelen ons allebei uitstekend bij onze huidige werptrainster Karine Langeraert.”
“Door mijn blessure ben ik nog maar een jaartje bezig met die werpnummers, maar ik zie toch wel dat ik de nodige progressie maak. Dit geeft wel moed”, stelt Celien. “Ik mag ook tevreden zijn met mijn prestatie in het discuswerpen op het BK junioren van vorig jaar”, gaat Joke opnieuw verder. “Ik werd er derde met een worp van 34,25 meter. Dit was een opsteker en geeft me moed voor de vele opofferingen die we soms moeten doen.”
Vooruitgang mogelijk
De doelstellingen voor beide zusjes zijn duidelijk afgelijnd. “Mijn heup heeft nu voldoende rust gehad en ik denk er sterk aan om opnieuw het verspringen aan te pakken”, vertelt Celien. “Daarnaast blijf ik ook trainen voor het kogelstoten. Ik voel dat er nog veel vooruitgang in zit.” Joke zal de komende maanden vooral de werpnummers op haar agenda zetten. “Het discuswerpen is voor mij het belangrijkste”, is ze duidelijk. “Ik ben in heel korte tijd van 30 naar ruim 36 meter gegaan. Ik hoop tegen het einde van het seizoen de kaap van 40 meter te kunnen overschrijden. Die werpnummers zijn technisch echter aartsmoeilijk en iedere training leren we nog iets bij. Een goede worp hangt af van details. Je mag nog over de grootste kracht beschikken. Als je techniek niet juist is, dan lukt het nooit.”
(GD)
Atletiek
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier