Koen Naert loopt in december marathon van Valencia: “Kan kers op de taart worden”

Koen Naert (32) loopt op zondag 5 december de marathon van Valencia. De Moerbruggenaar is momenteel op hoogtestage in Kenia en liep begin augustus nog naar een bijzonder knappe tiende plaats op de olympische marathon in Japan. “Mijn jaar is al geslaagd. Valencia kan alleen maar de kers op de taart worden.”

Naert heeft uitstekende herinneringen aan Valencia. In 2018 nam hij er deel aan het WK halve marathon en liep hij zijn toenmalige persoonlijk record op die afstand. Nu trekt hij dus met ambities naar de Spaanse stad. Voor de 32-jarige verpleegkundige van opleiding wordt het de elfde marathon uit zijn carrière. In april 2019 liep hij in Rotterdam zijn voorlopige besttijd: 2u07’39”.

Tijdens zijn voorbereiding op de voorbije Olympische Spelen in Tokio trok Naert ook al voor de eerste keer in zijn leven op hoogtestage naar Kenia, in het gezelschap van onder meer zijn persoonlijke trainer Raymond Van Paemel. Dat beviel hem uitstekend, want in de marathon in Sapporo was hij met zijn tiende plaats één van de beste Europese atleten in de uitslag.

Vier weken in Iten

Intussen is Naert al een week in Kenia. “Het gaat hier heel goed, al voel ik dat de aanpassing nog aan de gang is. Het is hier heuvelachtig en bergop schiet mijn hartslag snel de hoogte in. Ik blijf hier nog drie weken voor ik huiswaarts keer. Raymond is er ditmaal niet bij, maar wel mijn fysiotherapeut, Pierre Denays, die zelf ook vaak meetraint en mij elke dag behandelt en masseert. Voor mij is het belangrijk dat ik zo iemand mee heb, iemand die kort op de bal kan spelen als er iets is.”

Naert keek vorig weekend met bewondering naar de prestaties van Bashir Abdi in de marathon van Rotterdam. Daarvoor had de Gentse Somaliër niet alleen een topconditie nodig, ook de weersomstandigheden moesten meezitten. En dat was in de Nederlandse stad het geval. Naert hoopt dat hij in Valencia een gelijkaardige dag kan beleven. “Wij, marathonlopers, krijgen niet veel kansen. Op kampioenschappen moet je geen rekening houden met een toptijd, want in de zomer is het veel te warm. Maar ook in het voor- en najaar kan het veel regenen en waaien. Wij bereiden ons minutieus voor en dan is het jammer als je je capaciteiten op de dag van de waarheid optimaal kan benutten. In Valencia wordt er meestal snoeihard gelopen en dus ga ik ervan uit dat de omstandigheden op 5 december wel zullen meevallen. Maar zeker ben je nooit.”

Naert gebruikt deze hoogtestage in Kenia om enkele nieuwe zaken uit te testen. “Tokio is voorbij en dus zijn we een nieuwe olympiade gestart. Ik ben bijvoorbeeld een week later op hoogtestage vertrokken in vergelijking met vroeger en ook hier ter plaatse zijn we nieuwe dingetjes aan het uitproberen. Soms moet je eens risico’s nemen. Zeker nu. Mijn seizoen is sowieso al geslaagd. Ik heb drie wedstrijden gelopen: twee persoonlijke records en een tiende plaats op de Spelen. Voor Valencia zet ik alles op alles. Als het lukt, wordt het de kers op de taart. Als het niet lukt, is het maar zo. Ik ben sowieso al gekwalificeerd voor het EK en WK van volgend jaar. Ik heb sowieso geen stress. Dat is een extra surplus.”

Persoonlijk record verbeteren

Toch zit de intussen 32-jarige Moerbruggenaar, duidelijk in allerbeste doen, met een verbetering van zijn persoonlijk record (2u07’39”) in zijn achterhoofd. De nieuwe toptijd van Bashir Abdi (2u03’34”) is sowieso onhaalbaar, maar het oude Belgisch record van Vincent Rousseau (2u07’03”) lijkt wel mogelijk. “Ergens denk ik daar natuurlijk wel aan”, geeft Naert toe. “De conditie voor de Spelen was zo ontzettend goed dat ik hoop dit voor Valencia opnieuw voor mekaar te krijgen. Na Tokio hebben we wat rust genomen en deed ik niet dezelfde trainingen, maar als ik dezelfde vorm heb, zal ik er zeker werk van maken om een nieuw persoonlijk record te lopen. Ik moet niet zeggen dat ik start om onder de 2u10′ te lopen. Ik ben Europees kampioen en eindigde in de top tien op de Spelen. De lat ligt heel hoog en zelf leg ik die lat ook zo hoog. Alleen vergeten mensen vlug hoe scherp mijn persoonlijk record al staat. We zullen zien. Ik denk dat we in Valencia alles of niets zullen spelen. Het is een stiekeme droom om onder de tijd van Vincent Rousseau te gaan.”

Wat het in Valencia ook wordt, het laatste van Koen Naert als marathonloper hebben we nog niet gezien. In 2022 wil hij toewerken naar het EK marathon in München. “Ook het WK was een optie, maar die twee kampioenschappen liggen maar vier weken uit mekaar. Ik heb niet de aanleg om twee topmarathons in een maand tijd te lopen. Ik ben regerend Europees kampioen en denk dat wij, Belgen, er een sterke prestatie in het landenklassement kunnen neerzetten. Dat is een extra motivatie.” In 2023 wordt het WK waarschijnlijk wel een hoofddoel. “Een dichte ereplaats is niet onmogelijk. Op een WK is de bezetting toch altijd net iets minder dan op de Spelen. En Tokio heeft me geleerd dat ik niet meer zo heel ver van een medaille zit.” Medailles, het woord is uitgesproken. Naert hecht er veel belang aan. “Na de Spelen zei Raymond: je mag nu voor het geld lopen, voor mij is het allemaal om het even. Maar ik heb zoiets van: een medaille is zoveel mooier. Ik merk thuis ook aan Finn dat hij dat leuker vindt. En dus mik ik ook in de toekomst op de kampioenschappen en minder op het geld van de stadsmarathons.”

Al zeker tot Parijs

In 2024 volgt sowieso een derde deelname aan de Spelen, in Parijs ditmaal. “Verder kijk ik nog niet. Dat wil niet zeggen dat ik dan stop. Maar het moet fysiek haalbaar blijven en het moet voor mijn gezin haalbaar blijven.” Afgelopen voorjaar werd Naert voor de tweede keer vader, maar voor de tweede keer sinds de geboorte van Jade is hij voor een maand op hoogtestage in Afrika. “Dat is niet gemakkelijk. Maar ik ben zo geëvolueerd en de lat ligt zo hoog. Als ik deze prestaties wil neerzetten, moet ik op hoogte gaan trainen. Het is de enige manier. Jade gaat intussen naar de crèche en neemt heel wat ziektekiemen mee naar huis. Finn van hetzelfde. Ik kan niet zeggen: ik raak jullie niet aan. Jade is ook even in het ziekenhuis opgenomen, omdat haar saturatie te laag is. Ze is daar uiteindelijk vijf dagen moeten blijven, terwijl ik net toen naar Kenia vertrok. Dat was even heftig voor ons. Maar intussen gaat alles goed met haar. Ik ben dankbaar dat Elise en mijn ouders en schoonouders zo goed voor ons gezin zorgen terwijl ik er niet ben.”