Kenneth Vandendriessche (32) verschijnt zondag aan de start van de Ironman Zuid-Afrika. Voor de Izegemnaar wordt het de zesde volledige triatlon uit zijn carrière. Twee jaar geleden won hij nog de prestigieuze Ironman van Lanzarote. “Ik ben blij dat ik die wedstrijd al op mijn palmares heb.”
Kenneth Vandendriessche is een gewezen duatleet die zich drie keer tot Europees kampioen op de lange afstand kroonde: in Horst-aan-de-Maas in 2015, in Kopenhagen in 2016 en in Alsdorf in 2022. In 2016 maakte hij de overstap naar de triatlon, wat hem in datzelfde jaar meteen een tweede plaats in de IM 70.3 van Lanzarote en een Belgische titel op de halve afstand opleverde. In 2017 ging hij op zijn elan door met een derde plek in de IM 70.3 van Lanzarote én Weymouth. Daarnaast behaalde hij in Luxemburg zijn eerste Ironmanzege op de halve afstand. In 2018 werd hij tweede in de IM 70.3 van Zuid-Afrika. In 2019 finishte hij nogmaals derde op Lanzarote.
Eind 2019 wilde Vandendriessche de overstap naar de volledige afstand maken, maar door een blessure moest hij afzeggen voor de Ironman in Cozumel. Een half jaar later zag hij, door corona, ook de IM van Lanzarote, waar hij zijn Britse vrouw Rachel leerde kennen, de mist ingaan. Zijn echte debuut was voor een jaar later, op 3 juli 2021, op datzelfde Lanzarote. Vandendriessche zette in de marathon de snelste looptijd neer en werd achtste. Een jaar later keerde hij er terug en verraste hij vriend en vijand met een indrukwekkende zege. Na een ijzersterke marathon (2u.40’37”) finishte hij in 8u.39’56”. Vandendriessche nam vervolgens in oktober 2022 deel aan het WK op Hawaï, waar hij 37ste werd. Vorig jaar wilde hij zijn titel op Lanzarote verdedigen, maar door een spierblessure moest hij tijdens de marathon de strijd staken.
Chronische ontsteking
De immer ambitieuze Vandendriessche, die vanaf dit jaar met twee nieuwe partners (Segaf en Ridley) samenwerkt, kijkt met gemengde gevoelens terug op de voorbije jaren. “In 2017 eindigde ik in bijna elke Ironman 70.3 op het podium. Het is verkeerd om te zeggen dat ik nu, zes jaar later, niet voldoende gepresteerd heb, maar ik had toen wel gedacht dat ik tegen 2024 al meer zou hebben gewonnen. Tot dan had ik nooit met blessures moeten afrekenen. Dat is de laatste jaren wel anders geweest. Vooral het chronisch ontstoken botje, dat me al sinds 2012 parten speelde en waar ik eind 2022 aan geopereerd ben, heeft er onder meer op het WK Ironman op Hawaï in 2022 voor gezorgd dat ik niet op mijn normale niveau was. Gelukkig is de operatie goed verlopen en heb ik in 2023 een volledig seizoen kunnen afwerken, al doken er toen plots wel andere problemen op, zoals een spierscheur.”
“Mijn conditie was misschien wel nog nooit zo goed als nu”
Vandendriessche is heel blij dat hij twee jaar geleden de mythische Ironman van Lanzarote kon winnen. “Een volledige Ironman winnen was één van de doelen die ik me in mijn carrière vooropgesteld had. Een ander objectief was een toptienplaats in Hawaï. In 2022 is dat me niet gelukt. Ik zal dus nog eens terug moeten gaan om een poging te ondernemen. En een derde doel dat ik nog wil afvinken, is het WK langeafstandsduatlon in Zofingen. Ik ben nu 32 jaar, maar voel me nog niet oud of versleten. Ik ben nooit de man van de grote trainingsvolumes geweest en heb niet veel nodig om in conditie te geraken.”
Ticket voor Hawaï
Eind maart won Vandendriessche als training de halve marathon van Gent in 1u.08’57”. Dit weekend opent hij zijn triatlonseizoen in het Zuid-Afrikaanse Port Elizabeth, waar hij aan de start van de volledige Ironman verschijnt. Een plaats in de top vier volstaat om een ticket voor Hawaï af te dwingen. “Hout vasthouden, maar ik heb een perfecte winter achter de rug. Het is al lang geleden dat ik zolang zonder kwaaltjes heb kunnen trainen. Zoiets is moeilijk te zeggen, maar mijn conditie is misschien wel nog nooit zo goed geweest. Als ik mezelf met mijn zege op Lanzarote vergelijk, ligt mijn zwemniveau nu hoger, fiets ik waarschijnlijk op hetzelfde niveau en loop ik nog beter.”
Het parcours met 1.400 hoogtemeters speelt niet in het voordeel. “In de marathon liggen er twee kleine hellingen, maar zoveel stelt het niet voor. Van de voorjaarstriatlons is dit degene die mij het beste ligt. Ik wilde zo vroeg mogelijk aan mijn seizoen beginnen. Een derde keer Lanzarote wilde ik niet en Nice is in 2024 enkel een Ironman voor vrouwen. Ik wil een slot voor Hawaï afdwingen, dus mag ik niet tot de zomer wachten. En wie weet start ik alsnog in Lanzarote mocht het in Zuid-Afrika niet lukken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
