Sien Lagae (31), gemeenteraadslid voor Groen in Torhout, is er helemaal kapot van. Zaterdagmorgen werd bij haar thuis haar hulphond Payka van de vzw Canisha verplicht weggehaald. Zo verliest de jonge vrouw met een beperking na ongeveer een jaar haar trouwe metgezel. Liet ze de golden retriever niet gaan, dan diende ze – na een door Canisha aangespannen kortgeding – 500 euro per dag te betalen.
Het kortgeding was het voorlopige sluitstuk van een sinds maart aanzwellend conflict tussen Canisha en Sien over de kwaliteiten van Payka als hulphond. De vzw vindt dat het driejarige dier (nog) niet beantwoordt aan de vereisten waaraan een hulphond moet voldoen, maar Sien is het daar niet mee eens. “Payka en ik vormden een hechte tandem”, zegt ze, terwijl haar gemoed volschiet. “De verantwoordelijken van Canisha beseffen niet wat ze van me afpakken.”
Na mislukte medische ingrepen constant extra zuurstof nodig
Sien, die psychologe van opleiding is, heeft niettegenstaande haar jonge leeftijd fysiek al serieus te lijden gehad. Als kind kampte ze met zware astma en geleidelijk ging haar longfunctie achteruit. In januari 2014 liepen twee operaties in Leuven dramatisch af. Door de ingrepen werkten haar longen maar voor 20 % meer. Een tijdlang hing haar leven aan een zijden draadje, maar ze kwam er moeizaam weer bovenop. Niettemin heeft ze nu constant extra zuurstof nodig, lijdt ze aan zware osteoporose, heeft ze een vollemaansgezicht door de toegediende ontstekingsremmer cortisone en kan ze niet meer zonder haar elektrische rolstoel.
“Tijdens mijn revalidatie deed ik in 2015 bij de vzw Canisha uit Deinze mijn aanvraag voor een hulphond”, vertelt ze. “Na een aantal maanden kreeg ik het bericht dat ik op de wachtlijst werd geplaatst. Het wachten duurde echter een eeuwigheid, maar eind juli vorig jaar kwam het verlossende telefoontje dan toch: er was een hond voor me beschikbaar. Begin augustus, precies een jaar geleden, kreeg ik Payka effectief toevertrouwd en het klikte onmiddellijk tussen ons. De hond gedroeg zich heel rustig, aanhankelijk en gehoorzaam.”
Problemen na toewijzing van een nieuwe trainster
Vanaf toen startten de trainingen van Sien met Payka. Die waren nodig om het dier als hulphond verder te bekwamen en de al gekende vaardigheden uit te breiden en op punt te zetten. “De trainingen hadden wekelijks plaats, afwisselend de ene week met een trainster bij mij thuis en de andere week via groepstrainingen met andere honden in Deinze. Alles liep prima en in het kader van De Warmste Week zamelde ik 1.500 euro steun voor Canisha in. Er was geen vuiltje aan de lucht. Wel was Payka tijdens de groepstrainingen onrustiger dan anders, raakte ze sneller afgeleid en blafte ze relatief veel. Bij mij thuis gebeurde dat niet.”
De problemen begonnen volgens Sien begin maart toen ze plots een nieuwe trainster toegewezen kreeg. “Vanaf dan liep alles verkeerd. De trainster was er blijkbaar op uit om aan te tonen dat Payka onvoldoende kwaliteiten als hulphond heeft. Plus: ik werd mee als de oorzaak beschouwd, wat gelogen is. Het bleef tussen de hond en mij namelijk perfect klikken. Maar het vertrouwen tussen de vzw en mij raakte gaandeweg compleet zoek. Uiteindelijk viel het verdict: Canisha liet me weten dat het traject werd stopgezet en Payka weggehaald zou worden. Mij afgenomen dus. Mijn wereld stortte in.”
Rechter legt dwangsom van 500 euro per dag op
Sien kreeg in juni nog twee weken de tijd om afscheid van Payka te nemen. In die periode liet ze een onafhankelijke expert de kwaliteiten van de hond beoordelen en dat verslag was, op enkele kleinere werkpunten na, positief. Maar Canisha zette door, ook toen Sien een advocate onder de arm nam om het afstaan van de hond aan te vechten. Uiteindelijk spande de vzw een kortgeding aan en won de zaak. In het door Sien ondertekende contract staat namelijk een clausule die het mogelijk maakt dat Canisha ten allen tijde en zonder verantwoording de ter beschikking gestelde honden terug kan eisen. En dus besliste de rechter in kortgeding dat Payka bij Sien weg moest op straffe van een dwangsom van 500 euro per dag. Er volgt wel nog een proces ten gronde, dat in principe in maart 2020 van start gaat.
“Tot zolang, en wellicht nog veel langer, moet ik het zonder hulphond stellen”, klinkt Sien aangeslagen. “Het dier hielp me mijn kleren aantrekken, deuren en laden openen, me begeleiden tijdens wandelingen en noem maar op. Payka knapte kleine karweitjes op en was mijn onafscheidelijke metgezel. Ik vind wat Canisha met me doet een regelrechte schande.”
De vzw beroept zich voor haar beslissing op het ondertekende contract en op de rapporten waarin de trainsters het over het ontoereikende gedrag van Payka als hulphond hebben en de fouten die Sien daarbij gemaakt zou hebben. Canisha wil een dier pas de officiële erkenning van hulphond geven als het aan álle vereisten daarvoor voldoet.
Sien vroeg nog om Payka als gezelschapshond te mogen behouden, maar daar wil de vzw niet op ingaan. Het Torhoutse gemeenteraadslid is haar hond kwijt. “Een grote leegte blijft achter”, treurt ze.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier