De sterren van het podium staan al regelmatig in de kijker. Het is tijd om ook hun fans eens op het voetstuk te plaatsen. Showbizzmedewerker PADI zoekt voor ons enkele superfans op en laat ze vertellen over hun idolen. Ze diepen herinneringen en anekdotes op en duiken in hun collectie foto’s en memorabilia.
De 41-jarige Eveline Vanden Eynde woont in Nieuwenhove bij Waregem. De gescheiden mama met twee zonen van 15 en 10 jaar is een bezige bij. Eveline werkt al veertien jaar aan de Universiteit van Gent, waar ze dna-analyses uitvoert voor het gerecht in een labo van de Faculteit Farmaceutische Wetenschappen. “Het is een beetje werken zoals in de tv-serie CSI, maar dan in realiteit. Ik doe dit werk heel graag. Ik ben trots dat ik kan meehelpen aan het oplossen van misdaden.”
Dansen is voor mij een manier om even de alledaagse zorgen opzij te kunnen zetten
Naast de zorg voor haar kinderen, gaat Eveline ook graag dansen. Ze volgt ook regelmatig les om nieuwe dansen aan te leren. Ze kent al de langzame wals, de quickstep, bachata… “Momenteel ben ik bezig met het aanleren van de salsa en de volgende dans die dan op het programma staat is de kizomba. Dansen is voor mij een manier om even de alledaagse zorgen opzij te kunnen zetten en alleen maar met mijn gedachten bij de dans te zijn.”
Ik was meteen verkocht door zijn charmante lach
Maar ook de muziek is een passie van Eveline, en dan vooral de liedjes van Rudy Meyns. En dat is al even zo. “Ik denk 25 jaar…”, vertelt ze. “Ik ben wel al fan vanaf ‘t moment dat Rudy Meyns begon te zingen. Zoals veel tieners deed ik toen een vakantiejob aan zee in Blankenberge, waar toen Tien om te Zien opnames deed. Tijdens een opname ging ik naar de achterzijde van het Casino in Blankenberge, waar de artiesten toen buiten kwamen om handtekeningen te geven. Rudy was daar ook bij, toen nog als achtergrondzanger van Frank Valentino. Hij was ook finalist als Pascal Laurent van de Soundmixshow. Eens buiten viel Rudy op door zijn toen blonde haren (voor Pascal Laurent). Hij begon spontaan te praten en gaf een foto van hem als finalist van de Soundmixshow. Ik was meteen verkocht door zijn charmante lach. Ik wilde er nog iets over vernemen.”
“Al wat ik wist was echter zijn naam, Rudy Desmet. Eén week later stond ik terug aan de achterzijde van het Casino van Blankenberge om opnieuw Rudy te zien. Vanaf die dag begon ik hem te volgen. Rudy is mij zelfs ook eens komen oppikken op mijn werk in Blankenberge om mee te gaan naar een optreden, ik denk in Gits. Ik bewaar nog veel mooie herinneringen aan die periode. Ik mocht overal mee achter de coulissen en dit tussen de vele artiesten. Een droom voor een jong meisje! In ‘t begin belde ik bijna dagelijks naar Rudy. We konden altijd kletsen en waren nooit uitgepraat. Vanaf het ogenblik dat ik mijn toenmalige echtgenoot leerde kennen, verminderde het aantal telefoontjes, maar ik bleef wel naar zijn optredens gaan. Zolang ik zelf niet met de auto kon rijden, voerde mijn pa mij overal naartoe. Mijn ouders gingen ook regelmatig mee. Ze werden ook fan, ze konden niets anders (lacht). We reden praktisch heel het land rond. Tien om te Zien in Leuven was een zalige tijd.”
“Ik koester nog de foto van toen met de hele groep, waaronder zijn zus Tamara, Michèle, Jochen, de fanclubvoorzitter Kurt en ik. Ik had ook een boekje waar Rudy – na ieder optreden – iets in schreef. Helaas ben ik dat blijkbaar kwijt gespeeld tijdens een verhuizing. Ik blijf dat heel spijtig vinden, want dat was iets heel persoonlijk.”
“Momenteel is het aantal optredens waar ik naartoe ga beperkt, omdat ik er alleen voor sta en ik niet altijd de tijd vind om overal naartoe te rijden. Maar vanaf 1991 – toen het allemaal begon – en zeker tien jaar lang ging ik naar al zijn optredens kijken. Er werden altijd foto’s gemaakt. Ik heb albums vol mooie herinneringen en soms gaf ik ook een mooi cadeautje aan Rudy, zoals een mooie balpen, nieuwe das… Rudy deed ook regelmatig een presentatie voor een missverkiezing en dan ging ik ook kijken. Na die jaren werd het een beetje stil rond zijn zangcarrière, maar we hielden contact via Facebook of ik ging op bezoek in Lissewege, waar Rudy werkt. In de beginjaren had Rudy ook een fanboekje. Ik was daarop geabonneerd, dat mocht niet ontbreken in mijn collectie. Iedere – of toch bijna iedere – single die hij uitbracht, voorzag hij van zijn handtekening. Zelfs opnames uit de tijd van de videorecorder met de applausmeter van Tien om te Zien heb ik nog liggen.”
Omdat ik vaak backstage geraakte, vroegen sommigen wel eens of ik de partner was van Rudy
“Persoonlijke momenten, onvergetelijke momenten zijn mijn allereerste foto die werd genomen aan de uitgang van het Casino in Blankenberge, allebei 25 jaar jonger. Omdat ik Rudy al zolang volg, mag ik hem ondertussen als een goede vriend beschouwen. Zo ben ik ooit één dagje naar Zeebrugge afgereisd met de trein, waar hij toen woonde. We zijn de hele namiddag op stap geweest. We deden een tearoom en daarna ging ik mee naar zijn optreden en zat ik terug op de eerste rij. Op mijn 18e verjaardag kwam hij zelfs naar mijn feestje, zonder dat ik ervan op de hoogte was. Mijn ouders hadden dat geregeld. Ik blijf dat nog altijd een superverrassing vinden. We gingen uit eten en daarna was het bootje varen op de Brugse Reien. Dat blijft iets onvergetelijk.”
“Rudy hielp mij ook met mijn eindwerk over de kerk van Lissewege. Alle info die ik daarvoor nodig had en alle documentatie kon ik niet beter dan bij Rudy verkrijgen. Als cadeautje op mijn trouwfeest had hij een boek mee over Lissewege, met een knipoog naar mijn eindwerk Esthetica. Omdat ik vaak backstage geraakte, vroegen sommigen wel eens of ik de partner was van Rudy. Dat zorgde voor grappige toestanden. Zo maakten we eens een foto van ons beiden voor een sneeuwlandschap. ‘t Was een grap, maar velen liepen er toch in. Mijn laatste optreden dateert van maart 2015 in Harelbeke. Dat is inderdaad al een tijdje, maar daarom werd er niet minder bijgepraat. Ik ga echter regelmatig eens naar het snoepwinkeltje in Lissewege, de zaak van zijn moeder en van Rudy. Mijn kinderen zijn dan ook tevreden. Ik ga ook ieder jaar naar het Lichtfeest in Lissewege dat door Rudy uit de grond werd gestampt. Dat is altijd de moeite om dat bij te wonen. Die avond bakt Rudy dan ook telkens heerlijke oliebollen, hmmm…”
(PADI)
FAN-tastiek
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier