“Dit is mijn laatste grote uitdaging”, zegt Jan Vererfven (61) als hij het over zijn nieuwe project heeft. De bekende opticien uit Waregem verkocht eerder zijn zaak en verraste deze zomer door een eetcafé te openen in het Waalse Orroir bovenop de Kluisberg. “Ik had geen zin om nu al van mijn pensioen te genieten”, aldus Vererfven die zich acht jaar geleden al in Amougies kwam vestigen, net voorbij de taalgrens.
Het is een stralende zomerdag als we afspreken. Op het terras van het Chalet des Bruyères, zijn horecazaak, hoor je alleen vogels fluiten. Het Pays des Collines is een mooi stukje heuvelend Wallonië, dat zich uitstrekt tot in Ath.
Waregemse opticien wordt cafébaas in Wallonië: van een carrièreswitch gesproken.
“Als jonge gast heb ik wel jarenlang pinten getapt in toenmalig muziekcentrum De Hoop in Waregem (lachje), maar toegegeven het is een grote verandering. Enig toeval speelt er ook wel in mee. Kijk, ik woon al acht jaar in Amougies, op een paar kilometers van Orroir, en het was tijdens een wandeling bovenop de Kluisberg dat mijn vrouw en ik het Chalet des Bruyères hadden gezien aan de Enclus du Haut. We waren er meteen weg van en zagen er mogelijkheden in.”
“Mijn vrouw dacht dat dit wel iets zou zijn voor een theehuisje. Uiteindelijk hebben we er een eetcafé van gemaakt, omdat ik dacht dat een theehuisje op zich te weinig zou aanslaan. Even voordien had ik al mijn optiek in Waregem verkocht.”
De Kluisberg was tot in de jaren zestig een uitgaanscentrum met hotels en dancings. Is de woning die je verbouwd hebt een restant daarvan?
“Le Chalet des Bruyères was lange tijd de conciërgewoning bij een populair hotel. Dat hotel is inmiddels al tientallen jaren afgebroken, maar het is dus inderdaad een overblijfsel uit een glorierijk verleden toen het hier wemelde van ontspanningsmogelijkheden. Het Chalet des Bruyères hebben we grondig gerenoveerd, maar met behoud van zijn oorspronkelijke karakter. Het pand is 114 jaar oud.”
Ik heb mails gehad waarin ik echt bedreigd werd. Ze zouden me weten te vinden
Weten de Waregemnaars je al te vinden?
“Ik heb nog altijd veel vrienden in Waregem en ik zie die hier toch regelmatig opduiken. Het is ook maar 20 kilometer ver en velen komen met de fiets of de e-bike. We zien hier meest Vlamingen, maar er springen ook veel Walen en zelfs Noord-Fransen binnen. De burgemeester en zijn schepenen van Mont de l’Enclus (gemeente waarvan Orroir een deelgemeente is, red.) zijn hier ook al iets komen drinken. Het gemeentebestuur hier is echt wel blij met de komst van de Vlamingen en de burgemeester spreekt trouwens voortreffelijk Nederlands.”
Valt het mee om in Wallonië te werken?
“Jazeker al moet je de Walen natuurlijk wel een beetje leren kennen. De mentaliteit is anders dan die van ons, West-Vlamingen. Bij hen is het allemaal meer à l’aise (op het gemak, red.). Dus dat was even aanpassen, maar die mentaliteit heeft terzelfder tijd een zekere charme. Ik heb er inmiddels van geleerd dat het echt niet altijd nodig is om druk druk bezig te zijn zoals wij West-Vlamingen het gewoon zijn.”
Betekent dit toch dat je, 60-plusser zijnde, het een beetje rustiger gaat aanpakken?
“Een beetje wel, want we zijn enkel open op vrijdag, zaterdag en zondag. Bovendien werken ook mijn vrouw en haar dochter Michelle mee. Dat betekent dat ik de andere dagen toch wel voor een groot stuk vrij heb en andere dingen kan doen.”
Mis je hier iets uit Waregem?
“Waregem is een bruisende stad waar je alles binnen handbereik hebt, terwijl het hier enige moeite kost om een bakker te vinden. Vroeger zou ik het daar wat lastiger mee gehad hebben, nu niet meer. Kijk ik heb jarenlang een bruisend leven geleid, als ik het zo mag zeggen, maar nu mag het er voor mij best wel wat rustiger aan toe gaan.”
Waar denk je met het meeste plezier aan terug uit je ‘Waregemse’ periode?
“Ik koester nog altijd die periode in de jaren 70 en 80 toen ik vrijwilliger en dj was bij de vzw Kluisterklaar, de organisatie achter toenmalig muziekcentrum De Hoop in de Stationsstraat. Jan De Cock was in die tijd de bezielende inspirator. Hij slaagde er in om de grootste Belgische bands naar De Hoop te halen en soms kon hij ook vrij grote buitenlandse namen boeken. Met een groepje vrijwilligers hielpen we dat allemaal mee in goede banen leiden.”
“Bovendien kregen we de ruimte om in de zaal van De Hoop fuiven te organiseren, waar vooral punk en new wave te horen was. Aanvankelijk was dat voor de spreekwoordelijke ‘twee man en een paardenkop’, maar na verloop was het kot hier te klein. Heerlijke tijd was dat. Overigens hadden we de opbrengst van die fuiven echt wel nodig om de optredens te helpen financieren. Jan zag het soms wel heel erg groot (lacht).”
Zie je op vandaag nog iets in Waregem dat de vergelijking met De Hoop van toen kan doorstaan?
“Helaas niet en dat vind ik toch een leegte in Waregem. Figuren als Jan De Cock duiken ook niet om de haverklap op. Hij ontpopte zich toen als een onwaarschijnlijk creatieve geest. Helaas miste hij toch wat het zakelijke instinct om alles te goed te laten ronddraaien. Uiteindelijk is de zaak over de kop gegaan. Ik ben wel trots deel te hebben uitgemaakt van die ploeg die de optredens en fuiven mee tot stand bracht.”
Ik heb geleerd dat het echt niet altijd nodig is om druk druk bezig te zijn
Van welk optreden in De Hoop ben je trots dat je het voor mekaar gekregen hebt?
“Dat we de zangeres Nico hebben laten optreden in De Hoop blijft toch een stunt van formaat. Jan had dat weer maar eens kunnen regelen. Je moet je dat eens indenken. Een artieste van dat formaat, ooit aan de slag bij de legendarische Velvet Underground, die een kleine tournee deed en behalve in Londen en Parijs ook even naar Waregem kwam afgezakt (lacht). Als ik terugdenk aan die avond, krijg ik nog altijd kippenvel.”
Kijk je met evenveel genoegen terug op je doortocht bij SV Waregem en SV Zulte Waregem?
“Ik heb er in elk geval hele mooie jaren gekend. Omdat mijn vader tientallen jaren lang secretaris was bij het toenmalige Essevee Waregem was ik al als jonge snaak kind aan huis in het stadion. Later deed ik er als vrijwilliger ook allerlei jobs tot ik in het bestuur ben beland.”
Jij hebt toen actief meegeholpen om de fusie van de club tot stand te brengen begin de jaren 2000. Was dat een moeilijke periode?
“Het einde van SV Waregem was een hele trieste tijd en nadien heb ik bij de vorming van die fusie net iets te veel mijn nek uitgestoken. Een aantal die-hard-fans hebben me mijn engagement daarin serieus kwalijk genomen. Sommigen verweten me de ziel van de club te hebben verkocht. Ik heb toen mails ontvangen waarin ik echt bedreigd werd. Sommigen lieten me weten dat ze me zouden weten te vinden.”
“Die storm is maar gaan liggen toen duidelijk werd dat die fusie een succes werd en het eerste elftal jaar na jaar kampioen werd en zo snel opnieuw de promotie maakte naar eerste klasse.”
Jaren nadien ben je zelf ontgoocheld opgestapt uit het bestuur van Zulte Waregem. Waar is het verkeerd gelopen?
“De professionalisering van de club heeft me de das omgedaan. In het begin had je hier een ploeg van amateurs die tot in Europa grote successen behaalde. Het was een plezier toen om – als vrijwilliger – mee te werken in het bestuur. Op zeker ogenblik begon Zulte Waregem evenwel over de hele lijn te professionaliseren en voor vrijwilligers op sleutelposities was er plots geen plaats meer. Het bestuur eiste dat je op bepaalde tijdstippen op de club aanwezig was maar ik kon dat als opticien met een eigen zaak niet maken. Dus ben ik noodgedwongen opgestapt. Dat kwam hard aan en het heeft lang geduurd voor ik daar over was. Inmiddels is die frustratie wel weggeëbd.” (Freddy Vermoere)
Bio:
Privé:
Jan Vererfven (61) is getrouwd met Katrien Vanhoutte (51). Ze vormen een samengesteld gezin. De kinderen van Jan zijn Thomas (39) en Pieter-Jan (35), van Katrien zijn dat Michelle (21) en Clement (14). Ze wonen in Amougies. Jan woonde voordien zijn hele leven in Waregem.
Opleiding en loopbaan:
Jan volgde Latijn-Grieks bij de Paters Oblaten en studeerde daarna optiek. Hij was tot voor enkele jaren opticien aan de Stormestraat in Waregem. Die zaak is nu verkocht. Sedert mei van dit jaar houdt hij samen met zijn vrouw en met haar dochter Michelle eetcafé Chalet des Bruyères open in Orroir.
Jans vader Rik was 40 jaar lang secretaris van SV Waregem. Zowel de populaire benaming ‘Essevee’ als de naam van het stadion van de club (Regenboogstadion, red.) heeft hij voor het eerst gebruikt in krantenartikels. Die termen zijn nadien gemeengoed geworden. (vfb)
De tips van Jan:
Favoriete horecazaak?
“Den Hemel in de Stationsstraat is er zeker één van. Ik ga daar graag omdat er goede muziek te horen is, omdat er vaak veel kennissen van mij zitten, omdat de pinten goed getapt zijn en omdat Den Hemel met Koïchi een perfecte cafébaas heeft. Hij zegt niet zoveel maar als hij iets zegt, krijg je er geen speld tussen.”
“Ook in De Klauwaert op de Markt kom ik nog altijd graag. Dat is het ideale volkscafé vind ik, een horecazaak ook waar de herinneringen aan Prudent Bettens altijd spontaan naar boven komen. Prudent deed dat uitstekend als patron maar hij was ook een mooie mens. Ik mis hem nog altijd. Hij is goed opgevolgd door de twee dames die de zaak nu openhouden.”
“Ik hou ook van de Waregemse restaurants maar namen noem ik liever niet. Ik heb schrik dat ik er hier of daar één zou vergeten en ik wil niemand op de tenen trappen. Om dezelfde reden noem ik ook geen namen van winkels.”
Favoriete plek?
“Dat is De Slekkeput. Het gebied bevindt zich op de grens van West- en Oost-Vlaanderen. Het stukje spoorweg maakt eigenlijk deel uit van de oude spoorlijn Waregem-Ingelmunster. Nu is dat een beschermd natuurgebied geworden maar toen was dat een stukje natuur niet ver van bij mij thuis. Ik woonde toen aan de Zultseweg en als kind ging ik daar vaak spelen. Ik herinner me onder meer de donderbrug. Fantastisch dat ze het gebied nu zo bewaard hebben. Je kan er nu zonder problemen fietsen van Waregem naar Zulte.”
Favoriete vereniging?
“Ik vind het mooi dat Waregem zo’n rijkgevuld verenigingsleven heeft: van vinkenclubs, over scouts en Chiro tot Zulte Waregem zeg maar. Ik ken veel van die verenigingen goed omdat ik ze als opticien zonder problemen gesponsord heb. Ik deed dat graag.”
Favoriete evenement?
“Waregem Koerse zowel als Zulte Waregem zijn toch wel belangrijk voor de uitstraling van de stad. Dat alleen al is een reden om die als stad goed te soigneren.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier