Welpjes van beer Sandra binnenkort te bewonderen in De Zonnegloed: “Hun natuurlijke drang om te ontdekken is sterk”

De plotse geboorte van twee berenwelpjes in dierenopvangcentrum De Zonnegloed in Oostvleteren was een echte verrassing. Niemand wist dat berin Sandra in blijde verwachting was. De twee welpjes zijn ondertussen vier maanden oud. “Stap voor stap gaan ze op ontdekking”, zegt zaakvoerder Karel Ackaert. Komende donderdag mogen ze hun eerste stapjes in het berenverblijf zetten.

“De welpjes zijn heel nieuwsgierig. Hun natuurlijke drang naar ontdekking is sterk en maakt hen sinds kort erg benieuwd naar wat er achter de luiken schuilt”, zegt zaakvoerder Karel Ackaert van dierenopvangcentrum De Zonnegloed. “Die drang willen we niet tegenhouden. Daarom krijgen ze sinds enkele dagen elke dag de kans om even naar buiten te gaan, maar wel op geheel eigen ritme. Eens ze op de drempel staan, blijken ze toch iets minder stoer te zijn dan we dachten”, lacht Karel. “De ene dag durven ze wel al eens een stapje in de buitenlucht zetten, de andere dag niet. Toch maar lekker dicht bij mama blijven, denken ze vast. Daar is het per slot van rekening lekker warm en veilig.”

De Oekraïense beer Sandra beviel op 18 januari onverwacht van twee welpjes in De Zonnegloed. In oktober arriveerde Sandra en haar broer Tishka in het dierenpark De Zonnegloed, nadat ze bevrijd werden uit Oekraïens oorlogsgebied. De welpjes zijn ondertussen vier maanden oud. “Ze zijn in hun nopjes. Ze zijn flink gegroeid, genieten met volle teugen van allerlei lekkers en hebben speeltijd ontdekt. Dat vinden ze bijzonder leuk. Ze rennen in het rond, klauteren op alles wat ze tegenkomen, en dagen elkaar uit. Het zijn échte beren, dat is duidelijk. Sandra ziet het allemaal graag gebeuren.”

“Eens de welpen op de drempel staan, blijken ze toch iets minder stoer te zijn dan we dachten”

Op donderdagnamiddag 1 juni zal het luik definitief opengaan voor de twee welpjes. “We begrijpen dat bezoekers staan te popelen om de speelvogels met eigen ogen te zien. Dat is begrijpelijk. De welpjes spelen nog niet vaak buiten en de kans om ze effectief te zien, is dus heel erg klein. De tijd om ze in volle glorie te bewonderen komt nog. Alles op zijn tijd”, zegt Karel.

(Lees verder onder de foto’s.)

Tandingreep

Beer Sandra moest een dringende tandingreep ondergaan die door de geboorte van de welpjes werd uitgesteld. “Sandra stelt het meer dan prima. Niet alleen geniet ze overduidelijk van haar speelse welpen, ook lijkt ze nog nauwelijks last te hebben van de tandpijn die ze indertijd had of leek te hebben. Ze lijkt geen echte tekenen meer van een pijnlijk tandprobleem te hebben. Misschien kwam haar afwijkende gedrag van enkele maanden geleden door haar zwangerschap en niet door tandpijn. Wat het ook mag zij, het doet deugd om te zien dat ze geen pijn lijdt. Toch zullen we haar tanden grondig controleren, maar wel pas wanneer de welpen en Sandra er zelf klaar voor zijn om even gescheiden te worden. We willen namelijk geen onnodige stress bezorgen, zeker niet nu Sandra pijnloos van het moederschap geniet.”

“Sandra stelt het meer dan prima. Misschien kwam haar afwijkende gedrag van enkele maanden geleden door haar zwangerschap en niet door tandpijn”

Het geslacht van de welpen is voorlopig ook nog niet bekend. “We kiezen er bewust voor om dit pas na te gaan wanneer welp en moeder er zich goed bij voelen om even afgezonderd te worden. Welzijn komt altijd op de eerste plaats”, aldus Karel.

Nieuwe thuis

Ook broer Tishka stelt het goed en heeft de tijd van zijn leven. “Dat verdient hij. Bij ons vond hij gelukkig een nieuwe thuis. En dat zullen Uli en Mimi wel geweten hebben. Tishka trekt bijzonder graag met hen op en ziet zichzelf al als een integraal deel van de groep. Stiekem vindt Mimi dit ook gewoon geweldig. Uli daarentegen moet nog wat wennen aan dat nieuwe enthousiasme. Maar ze staat haar mannetje en geeft simpelweg een brul als ze even met rust gelaten wil worden. En die hint, die snapt Tishka wel. Het trio kan vanaf nu ook kennismaken met de welpjes. Wanneer zij het aandurven om naar buiten te gaan, kunnen ze even contact maken. Wel op een veilige manier natuurlijk: de twee buitenverblijven grenzen dan wel aan elkaar, maar ze zijn wel goed afgesloten. Zo kan iedereen op eigen tempo aan elkaar wennen.”